Mha x Reader (Oc)

11-Şans

Geri tribünlere gidince ilk iş ölmem oldu. Akira geldiğimi gördüğü anda dostça(!) sırtımı patpatladı pardon kırdı.
Kirishima: "Bu çok erkeksiydi dostumm!"
Akira: "Hepsini ben öğrettim"
Akemi: "İltifat için teşekkürler Kirishima"
Bakugo: "Tch. Susun Boktan kafalılar! Çok abartıyorsunuz"
Tüm sınıf beni tebrik ederken Denki "wuheeyyy" diye geziyordu. Galiba çocuğun beynini yok ettim. Sıra İida ve Hatsume'nin maçıydı. Bundan sonra Akira ve Mina'nın ki olduğu için ikisi ile de ilgileniyorum. 5 dakika Mina'ya gaz verip ayrıntı veriyordum. Diğer 5 dakika ise Akira'ya taktik veriyordum.

Sonunda maç bitti ve İida kazandı. Sıradaki maç Mina ve Akira arasındaydı.
A: "Yaparsın koçum! Verdiğim taktikleri unutma" dedim Akira'nın omuzlarına masaj yaparak
A: "Yaparsın kızım! Ona kadınların gücü göster!" Dedim Mina'ya gaz vererek. İkiside sahaya giderken gururlu bir gülümsüyordum
Kirishima: "Akemi-san kimin tarafındasınız?"
Akemi: "kendi tarafımdayım"

Sonunda ikisinin maçı başlamıştı. Akira hızla Mina'yı zincirleri ile sardı tam saha dışı edecekken Mina asidi ile onun tüm zincirlerini eriti. Akira zincir gönderdi Mina eritti. Akira zincir gönderdi Mina eritti. Resmen tüm maç böyle geçiyorken Akira bu kez zimciri Mina'nın ayak bileğini dolayıp onun dengesini bozdu. Mina yere dğşecekken onu tutu ve saha dışına fırlattı. Evet resmen kızı kapı dışı etti
Midnight: "Ashido saha dışı edildi ve elendi! Yoshida diğer aşamaya geçti!"

Sıra Momo x Tokoyami ve Kirishima x Tetsutetsu (ki en üzün süren maç) derken sıra Bakugo ve Uraraka'nın maçına gelmişti. Tüm maçlar boyunca elimden geldiğince teselli etmeye çalıştım. İlk maçtan Bakugo ile karşılaşmayı bende istemezdim. Biraz Uraraka'nın olduğu bekleme odasında ona moral verdim. Sonra telefonumun cebimde olmadığını fark ettim. Telefonumu diğer bekleme odasında şarja taktım aklıma gelince ona son kez sarılıp moral verdim ve diğer bekleme odasına girdim. Bu bekleme odasında sadece Bakugo vardı ve esneme hareketleri yapıyordu. Hiçbir şey demeden telefonumu aldım şarjının full dolduğunu anlayınca şarj makinesini çıkardı. Tam odadan çıkacakken Bakugo bana baktı

Bakugo: "Demiyecek misin?"
Akemi: "ney?" Dedim. Her zamankinden daha sakin durmasına mı yoksa benle konuşmasına mı şaşırsam bilemedim
Bakugo : "Herkesin maçından önce herkese moral verip herkese şans diliyorsun." Dedi bana doğru gelirken
Bakugo: "Hatta o kadar ki şu yarım piçe bile şans diledin" dedi gözlerini kısarak. 'lan yoksa bu...'
Bakugo: "Bana da şans dilemeyecek misin?" Dedi kollarını kavuşturup.

(Evet arkadaşlar düğünümüz Japonya Tokyo Kesin Bana Aşık mahallesi 79.sokakta ki düğün salonunda hepiniz davetlisiniz.) Ona şaşkınlıkla daha doğrusu dans eden hipopotammış gibi baktım. Bunu hiç ama hiç beklemiyordum. Stresten delirdi mi yoksa kafasına bir şey mi düştü? Ama tabiki bad girl ben kollarımı kavuşturdum ve sırttım

Akemi: "Çünkü ihtiyacın olmayacak" dedim "Çünkü sen Bakugo'sun.(Çünkü o Yankı Sarca) Senin bu maç için şansa ihtiyacın olduğunu bilmiyordum"
Bakugo şeytanice sırıttı
Bakugo: "Aferin boktan beyinli. Sonunda kimin kral olduğunu anlamışsın. Şans diye bir şey benim kitabımda yazmaz. Çünkü ben her zaman mükemellim." Dedi böbürlenerek.
Ona göz devirdim
Akemi: "Ben sadece bu maç için şansa ihtiyacın yok dedim. Son maça kadar şansa ihtiyacın olmayacak çünkü %99 kazanacaksın. Ama son maçta çok büyük bir şansa ihtiyacın olacak. Çünkü seni yeneceğim"
Bakugo bu kez sırıtmayı bırakıp kaşlarını çattı
Bakugo: "Yolla gelsin, boktan saçlı"
Ben sadece gilmekle yetindim ve kapıya doğru ilerleyip son bir kez ona baktım
Akemi: "İyi şanslar"

Maçın başlamasına dakikalar kala tribünlere gidip Akira'nın yanında yerime aldım
Akira: "Nerelerdeydin?"
Akemi: "Telefonumun şarjı bitmişti. Yanlışlıkla diğer bekleme odasına şarj etmişim. Gittim onu aldım"
Akira: "Ok"