KADER; Tesadüf Bir Başlangıçtır

3. BÖLÜM

İyi okumalar😘

Tam tamına 1 ay geçmişti, acımız azalmıyordu hatta daha da fark ediyorduk yokluğu ablamın.

Ben halla eniştemle aynı evde kakıyordum tek fark babamda bizimleydi, mahalede dedikodu çıkar diye babamda gelmişti.

Aslında biz babamla geçen hafta köyümüze dönücektik, ordaki akrabalar ve komşular içinde bir mevlüt okuturmak istiyordu babam.

Ama malesefki minik bebeğimiz Alparslan benden başka kimsede durmadı, evet ismini Alparslan koymuştuk ismi ile yaşasın yiğit, korkusuz, aslan gibi olsun işallah.

Alparsanın benden başka kimsede duramayışını; beni annesi yerine koymuş olabileceğinden diye düşünüyorum çünkü ameliyathaneden çıkar çıkmaz ilk bana verilmişti, ilk benim tenime dokunmuştu, ilk benim kokumu almıştı, ilk benim kucağımda güven içinde uyumuştu. Kısaca bir annenin ilk paylaştığı duyguyu ben vermiştim ona.

Kucağımdaki miniği uyutmuş tam beşiğine yatırmıştım ki kapı sertçe açıldı, yerimden sıçrarken kapıya baktım gelen eniştemdi, bu gün babam ile birlikte babasının evine gitmişlerdi bizde gelelim dedim ama önemli bir konu konuşulacakmış diyip geçiştirerek beni almamışlardı

"Barlas enişte zor uyutum zaten biraz daha sesiz olamazmısın?"

Eniştem dediğim hiçbir şeyi duymamış gibi yapıp beşiğin yanına gelerek Alparslana baktı, uyuduğundan emin olunca çatık kaşlarını bana yönlendirdi

"B..birşeymi oldu?"

Öyle bir bakıyorduki anlatamam size, kaşları çatık gözlerinde fırtınalar kopuyordu onu ilk kez böyle görüyordum.

Ani bir hamleyle bileyimi tutarak odadan dışarı çıkardı bizi. Kapıyı kapatır kapatmaz sırtımı yasladı bir eli bileyimi sıkarken diyer eli ise kapı pervazına yaslayarak beni kıskaca aldı

"Eğer bir daha Alparslanın yüzünü görmek istiyorsan babanın sana söylediğini kabul ediceksin, yoksa sana yemin ederim Alparsanın yüzünü bırak kokusunu bile duyamazsın, anladınmı!"

Neler oluyor Allah aşkına eniştem neden durduk yere bana böyle davranıyor?

"E..enişte ben ne demek istediğini anlamıyorum, ne teklifi?"

Kapı tıklama sesi gelince bir kaç dakika daha gözlerime bakarak yüzüme yaklaştı

"Dediğimi unutma, yoksa yemin olsun söylediğimi yaparım!"

Bir anda hiçbir şey olmamış gibi hızla üzerimden çekilip odasına girdi, muhtemelen gelen babamdı üstüme ve yüzümdeki korku dolu simaya çeki düzen vererek kapıyı açtım.

Babamın yüzünden düşen bin parçaydı çok düşünceliydi

"Hoşgelmişsin babam"

Kafasını salayarak mutfağa girmişti, kapıyı kapatıp peşinden bende gittim. Baş köşeye oturmuş bir eli yanağına yaslı derin derin bir şey düşünüyordu

"Babam ne oldu iyimisin?"

Hiç yüzüme bakmadan eliyle yanındaki sandalyeyi tutarak geri çekti, onu bekletmeden oturdum

"Bu gün sözünü verdim kızım"

"Ne!"

Ne demek sözünü verdim? kime, neden, niye şimdi

Kafasını yavaşça kaldırarak bana baktı mahçuptu bir şeyden çekiniyor ve korkuyordu

"Az önce hüküm kesildi kızım, Alparslan için Barlasla evlenmeni istediker"

"N...ne eniştemle mi?"

Hayır, hayır lütfen olmaz yapamam ben. Böyle birşeyi kaldıramam nasıl ablamın kocasıyla evlenirim

"Baba olm..."

Hemen red edicektim ki eniştemin sözleri çınladı kulağımda ' Alparslanın yüzünü bırak kokusunu bile duymazsın'

Boğazımdan bir hıçkırık kaçtı başım yavaşça önüme eğildi ve hakkımda çıkan hüküme boyun eğdim ablamın emaneti için, minik oğlum için...

Bölüm sonu

Beyenmeyi unutmayınn🖤