.

merhaba ben T. bu yazıları onun okumayacağını bilmeme rağmen ona yazıyorum.

18.02.23

tanışıp, hayatımın kararacağını bilmeden seni sevdiğim o ilk gün. iki yabancı olarak birbirimize baktık, gözlerinin yeşili öyle güzeldi ki ve ben onlara "öleceğimi" asla tahmin etmezdim. seninle tanışınca hayatımın güzel bir şekilde ilerleyeceğine inanmıştım ta ki sen hayatıma girene kadar.

20.03.23

birbirimize öyle çok bağlanmıştık ki aramızdaki mesafeleri bir an önce aşıp, sana sımsıkı sarılmak istiyordum ve o zamanlar beni her halde sevdiğine inanmıştım, ne büyük salaklık değil mi?

16.04.23

her şey tahmin ettiğim gibi olmuştu, ayrılık. öyle çok bağlanmıştım ki sana, senden vazgeçmeye cesaretim, başkasını sevmeye yüreğim yoktu. tabii o zamanlar gitmek için direnen sendin, söyleyecek sözüm yok. belki seninle olmak kabahatimdi, lakin sensizliğe suçum yok.

04.05.23

ne bir bakış, ne de bir ima vardı şu gözlerine. yalnızca seni her düşündüğümde kendini hatırlatan hislerim vardı bu yüreğimde. ben bir kez bile "bekle" demeyen sözlerinde, beklemek için bir neden aradım kendimce ve sonunda içimdeki şu aşkla birlikte, seni bekler oldum habersizce.

01.06.23

beklediğime değmişti, geri gelmiştin. hasretlik bir ton yaş var gözlerinde, sanıyorsun ki ben göremem o hislerini. lakin yağmur bile yağsa gizleyemez birini, çünkü senin bu halin benim aynalardan resmimdir. yani bırak yağmurları, dünyalar bile girse aramıza kör olamayacağım tek şey senin bendeki halindir.

06.06.23

ve yine ayrılık. biliyor musun güzel olan şeyler acıtmaz, ta ki kaybedene kadar... ve insan bazen bunu anlamaz, bir kayıp verene kadar. ne yazık ki ben de onlardandım, sensiz kalana kadar.

24.07.23

savrulacak yer kalmadı, saklayacak yalan kalmadı. ihanet işlenmiş aşkımıza sadakati buyuracak bir yüzün kalmadı. lakin şimdi bir perişanlık var bakışlarında; bir utanma, bir kaybediş. ne yazık... içim paramparça olsa da, senin şu haline bile ihtimalsiz bir inancım kalmadı.

03.08.23

vazgeçemiyorum senden. büyük bir kalabalığın içinde duyulmayacak sesim biliyorum, lakin bil ki ben seni tüm bu ihtimalsiz haliyle bile yine de sonsuza kadar bekliyorum. o kadar insan içinde denk gelmese de gözlerin, bil ki ben bir umut uğruna aşkımı heba ediyorum.

28.08.23

sarılıyor bana sessizce yalnızlığım, ve tesellilerini sıralıyor ümitsizce. aylar oldu aynı sözleri duyalı; satırlar, saatler ve hatıralar oldu. ne acı ki ne kalbimdeki şu boşluk doldu, ne de acısı son buldu. yalnızca bitmek bilmez bir arayış ve görülür umuduyla bir damla yaş gözlerime yuva kurdu.

10.09.23

karşılığı olmadığını söylediğin hislerimin, bir başkası için yaşamasını istiyorsun. lakin ben böyle biri değilim, benim için aşkın tasviri yalnızca sensin. eğer kalbimde başka biri olması gerekiyorsa bile, bunu bana söyleyecek kişi sen değildin. nasıl olur da böylesine naif bir aşkı, şu küstahlığınla öylesine incitebildin?

20.10.23

sen bir okyanusun en derin mavisisin, sana ulaşmak boğulmak değil, sonsuzluğuna hapsolmak demek. ve sen o okyanusun derinliklerinden en değerli incisin, sana yaklaşmak savrulmak değil, gözlerinin güzelliğinde kaybolmak demek. lakin ne yazık ki, ben tüm kalbimle oldukça aciz biriyim, çünkü sana gelebilmek için yolu değil, sevdiğini bilmem gerek.

10.11.23

eskisi gibi olmaya başlamıştık ve sen mesafeleri aşabileceğimizi söylemiştin. buna inanamamıştım, cidden başaracak mıydık, yoksa yine beni mi kandırıyordun?

17.11.23

haklıymışsın, başardık ve nefesim nefesindeydi. asla kaybolmayacak o hisler, asla solmayacak o duygularım. her ne kadar geçmişimdeki bir yol kenarında bir çöpmüşçesine atılmış olsalar da, asla unutulmayacak o bakışların. ben hala hatıraların sokaklarını her dolaştığımda o hüzün veren tümsekleri umursamadan, unutulması imkansız olan şu aşkı kollarımla sarıp yalnızca evime kadar taşımak istiyorum.

20.12.23

yine ve yine, gitmiştin. şimdi gitme diye fısıldasam, duracak mı adımların? şimdi sana benimle kal desem, vazgeçecek misin gitmekten? sanmıyorum. biliyorum ki artık hiçbir cümle döndürmez seni yolundan, ve bu yüzden çıkmayacak bugün tek bir sözcük ağzımdan. ben yalnızca uzaklaşan adımlarını izleyip, yüreğimdeki acıyla yas tutacağım arkandan.

01.01.24

vedalaşmam gereken bir andayım, seni uğurlamam gereken bir andayım, seninle son kez yan yana olacağım bir andayım. lakin ne yazık ki zamanın geldiğini anlayamadım, lakin ne yazık ki senin bir daha geri gelmeyeceğini anlayamadım, ve bir de o an seni doya doya sevmem gerektiğini anlayamadım. sen gittin öylece evimden, ben sonrasında yalnızca haberini aldım, o evin içinde sensizlikle baş başa kaldım. son bir veda isterdi bu kalbim, son bir bakış, son bir sarılış, son bir şey yalnızca. ama ben şimdi kaçırdığım anın pişmanlığıyla, kafamda dönüp duran sahnenin acısıyla sadece kahroluyorum.

27.01.24

biz imkansız denen o hayali bile aşmıştık, şimdi neden yoksun? evet konuşmak zorunda değiliz çünkü seni beklentisiz sevdim ve sen hiçbir zaman bilmedin ama... ben seni sensiz de severim. dünyanın pis sokaklarında olmayan aşkımız, cennetin yeşil bahçelerine kaldı. ruhlarımız diğer dünyada buluşana dek elveda...