neighbor totoro | taekook

IV

bu bölüm size klişe gelir mi bilmiyorum ama ben bu klişeyi çok seviyorum

xxx

Jungkook arabasından inip apartmana doğru ilerlerken sıkıntıyla ofladı. Taehyung ile son konuştuğu seferin üzerinden 2 gün geçmişti ve genç olan sinirli olduğundan artık eskisi gibi davranmıyordu.

Karşılaştıklarında selam vermiyordu, gülümsemiyordu, sohbet etmeye çalışmıyordu ve artık ona mesaj da atmıyordu. Jungkook'un en başından beri istediği buydu zaten, kaba davranışlarıyla onu kendinden uzak tutmaktı.
Ancak bu yaptığından artık memnun değildi çünkü Taehyung'un minik gülümsemeleri ve günaydınları olmadan güne başlamak Jungkook'a eksik hissettiriyordu. Aşık olduğu adam yüzünden çektiği acıyı azaltmak için onu kendisinden uzaklaştırmaya çalışmıştı ama bunu yapana kadar onun bu davranışlarına bağımlı olduğunun farkında bile değildi.

Merdivenlerden yukarı çıkmaya başlayıp kendi dairesinin olduğu kata varmak üzereyken basamakları zorlukla çıkan kişiyi fark etti. Gördüğü anda Taehyung olduğunu anlayabilmişti ve genç adamın yavaş adımlarla merdivenleri çıkma çabası Jungkook'un kaşlarını çatmasına sebep olmuştu.

"Bay Kim?"

Hızla yanına varıp anlık bir cesaretle konuştuğunda yorgun beden başını kaldırdı ve halsiz yüzüyle ona baktı.

"İyi misiniz?"

"İyiyim." diye mırıldansa da Jungkook öyle olmadığını görebiliyordu.

"İyi görünmüyorsunuz."

"Biraz hastayım sadece."

Bunu söyledikten sonra öksüren Taehyung merdiven basamaklarını bitirip kapı önüne geldiğinde Jungkook endişeli gözleriyle ona bakmaya devam ediyordu.

"Biraz mı... ayakta bile zor duruyorsunuz. Sizinle ilgilenecek biri var mı? Erkek arkadaşınız..."

"Onun işi var."

Taehyung önünü zor görebildiği halde çantasını karıştırıp anahtarlarını ararken Jungkook da sevgilisinin bundan önemli ne işi olabileceğini düşünüp sinirleniyordu. Taehyung'un yardıma ihtiyacı vardı ve Jungkook için hiçbir şey ondan önde olmamalıydı.

"Bayan Jung daha gelmedi değil mi?"

"Gelse ne olacak, bana bakmasını mı isteyeceğim? Çocuk değilim Bay Jeon kendi başımın çaresine bakabilirim lütfen siz de evinize girin."

Taehyung içeri girip kapıyı Jungkook'un yüzüne kapattığında iç çekti genç adam. Ellerini kaldırıp kapıya dokunsa da sadece mırıldanmakta yetindi.

"Evim bu kapının ardında."

Aklında, arkadaşının söyledikleri ve Taehyung ile geldiği halin durumu dönerken ne yapacağına karar verip hızla döndü ve karşı dairedeki evine girdi. Hemen üzerini değiştirip mutfağa geçti ve hastalığa en iyi geleceğini düşündüğü çorbadan yapmaya başladı.

Pişen çorbayı alıp dış kapıya ilerlerken yanına ateş düşürücü ve ağrı kesici de almayı düşündü fakat elleri dolu olduğundan ilaçları Taehyung'da olmadığı sürece geri gelip alabileceğine karar verip elindeki tencereyle dışarı çıktı.

Karşı dairenin kapısının önüne geldiğinde kapıyı çalmak için elini kaldırdı ancak aniden hissettiği tereddütle kolunu indirip arkasına döndü ve kendi kapısına baktı.

"Belki de yapmamalıyım." diye düşünüyordu çünkü Taehyung ile tartıştığı için kendisini kabul etmeme ihtimalinden endişe duymaya başlamıştı. Olduğu yerde biraz daha dikilip karar vermeye çalışırken, daha önce hiç yardımcı olmadığı genç adamın bu sefer gerçekten bir yardıma ihtiyacı olduğundan kendini bunu yapması gerektiğine ikna etti ve aceleci bir şekilde kapıyı çaldı.