Kan Kırmızı

Bölüm-13

Beni seviyordu...
Yaralı bir çocuk gibi sevgiye açtı ve beni sever misin demişti.
O gün işte artık aramızdaki şeyin adını konmuştu...
Sadece kızlara anlatana kadar zaman istemiştim.

"Umay,Allahtan on beş dakikaya burda ol dedik!"

"Ne yapayım sıra vardı." Dedim.

"Evde konuşacağız."

"Kız senin saçına başına ne oldu!?"

"Hiç!" Diyip saçlarımı düzelttim.

Kaçış yoktu Umay...
En uygun cümleleri seçip onlara anlatacaktım her şeyi...
Son kez Aybars'a baktım.
Güven dolu bakışları vardı ve kafasını salladı.
Hadi bakalım Umay...

Kızlarla otobüse bindik ve bir saatlik yolun sonunda eve gelmiştik.
Çantamı odama bıraktım,üstümü de değiştirip salona adımladım ama minik adımlarla...
Yüzleşmek bu kadar zor olmamalıydı...
Biliyorum her zaman yanımda olacaklar ama yine de insan çekiniyordu ve tabi bu normal bi olay değildi.
Aybars'ın kurt olduğunu söylediğimde bayılmasalar iyi olacak...

"Umay hızlı biraz!"

Of ya!
Sanki hissetmişlerdi bilerek yavaş olmamı...
Başımı uzatıp baktım içeriye hepsi oturmuş sessizce beni bekliyorlardı. Yine sessiz adımlarla içeriye girdim ve bakışları bana döndü.

"Geç bakalım Umay Hanım!"

Karşılarındaki koltuğa oturup derin nefes aldım.
Tanrı yardımcım olsun.

"Kızlar." Diyip söze girdim.
"Şimdi nasıl desem,Aybars ile aramızda bir şey var."

"Onu biliyoruz Umaycım da senden duymak istedik." Dedi Leyla.

Buket kollarını göğsünde birleştirip arkasına yaslandı.
"Hadi tamam emin olmak istedin ama bizden niye gizledin be kızım!" Dedi.

"Evet Umay'ım ya! Biz sadece senin mutlu olmanı istedik." Dedi Zeyno yanıma gelip elimi tuttu güven verircesine.

Neyse şimdilik bundan yırtık ama asıl meseleyi söyleyince kıyamet kopacak gibi ya hadi hayırlısı.

"Kızlar bir şey daha var." Diye mırıldandım ve yerimde kıpırdandım.

"Hee ben biliyordum bunun altından çıkacak başka şeylerde diye."

Gözlerim kızların üstünde dolaştı.
Şimdi kesin Leyla bayılır,Buket kafayı yediğimi düşünür ve Zeynep ise önce şaşırır sonra ben haklıydım konuşması yapar.
Evet,kesin böyle olacaktı...

"Söylesene Umay!" Dedi Leyla merakla.

"Evet?" Dedi Buket'te.

Ah be Zeyno asıl deli bizmişiz de seni deli ilan etmişiz!

"Kızlar Aybars bir kurt!" Diye tek nefeste söyledim.
Korkuyla gözlerimi kapattım.
Bunlardan tık çıkmayınca gözlerimi yavaşça araladım.
Allah'ım sen yardım et diye dua ederken gördüklerim karşısında şok geçirdim.
Niye şok geçiriyorsam ben tahmin etmiştim olacakları!

"Leyla kalk kızım!" Diyerek ona kolonya koklatıyordu Buket.

Zeynep ise şaşkın şaşkın bana bakıyordu.
"Oha amk! Gerçek mi lan şimdi!?"

Yavaşça evet anlamında başımı salladım.
Evet Zeyno,sen başından beri haklıydın!

"Senin Allah cezanı vermesin Umay! Kafayı mı yedin lan Zeynep gibi!" Diye bağırdı Buket.

Off bi insanın üstüne bu kadar gelinmez ama ya...

"Bi oturun be! Leyla kalk sen de." Diyip Leyla'yı dürttüm.