SENİ SEVERDİM

KALBİM Mİ AKLIM MI ?

Ertesi gün
Sevgili günlük ;
Aşk... Aşık olmuşum inanabiliyor musun. Ben ve aşk. Hemde hiç beklemediğim bir anda hiç beklemediğim bir kişiye. Belki de aşık olmamışımdır. Sadece bir histir.
Ertesi gün
Sabah olmuştu. Servise binmek istemiyordum. Çünkü onu görecektim. Ama bir yandan da aklım binmem için beni ilan ediyordu. Ne yapacağım ben şimdi. Kalbimi mı aklımın sesini mı dinleyeceğim.
İşte gelmişti. Yine elleri ceplerindeydi. Şapşal işte.
- Günaydın Cihan
- Günaydın.
- Aaa
- Ne oldu?
- Bağcıklarını bağlamamışsın
- Boşver onlarla mı uğraşacam
- Evet. Uğraşacaksın. Ya düşersen.
- Bir şey olmaz.
- Haklısın domuza ne olur ki.
- Ya sabah sabah bir uyutmadınız yine.
- Sana da günaydın Eymen.
- Cihan bağla bağcıklarını bak sonra demedi deme Arya başının etini yer.
- Saol kardeşim bağlarım sınıfta.
- Bakın okula geldik. Sen ondan kalkıp uyanıyorsun. Sen de inince o bağcıklarını bağlıyorsun.
Günler, haftalar, aylar geçiyordu. Artık okul da bitiyordu. Yepyeni bir yıl başlayacaktı. Ama belki de bu bizim için bir son olacaktı. Her gün özlem duygusuyla yaşayacaktım. Eymen ile ayrılamayacaktık. Çünkü aynı servisteydik. Ama Cihan... Aynı sınıfta bile olamayacaktık. Servise de artık gelmeyecekti. Onu çok özleyeceğim. Onu seviyorum. Ama o bunu bile bilmiyor. Söyleyemem. Ne cevap vereceğini bile bilmiyorum. Ya arkadaşlığımız bozulursa bu riski göze alamazdım. Bu yüzden hissettiğim duyguyu unutmak zorundayım.
1 Yıl sonra
O gün gelmişti. Okul artık başlayacaktı. Arkadaşlarımı görebilecektim. Ama sınırlarımız ayrılmıştı. Yeni arkadaşlarımla tanışmayı istemiyor değildim. Ama ne biliyim eskileri ne olacaktı. Onları unutacakmıydım.
- Arya ! Sonunda bulabildim seni.
- Cihan ! Beni mi arıyordun ?
- Evet. Bu yıl da servisle geleceğimizi söyleyecektim. Akşam bizi beklersiniz.
- Tamam ben söylerim bekleriz.
Her zamanki gibi hiç değişmemişti.
Benimde ona olan aşkım hiç soğumamıştı. Ama şimdi bunu düşünmenin sırası değildi. Hayatta belki de aşk olmasaydı biz de olmazdık. İçimde bu yılın çok güzel geçeceğini hissediyorum. Peki sonraki yıl. Cihan olmayacak serviste onu görme şansım da giderek azalacak.
... Bir yıl daha biter.
- Ömrümüzden bu gün bir yıl daha gider çocuklar. Artık seneye görüşürüz.
Arya Cihanı unutmaya söz verir bu tatilde. Ama ne yazık ki bu hareketi pek başarılı olamaz. Seneye onun olmayacağı duygusuna kendisini alıştırmaya çalışır. O bütün Bie tatili bunları düşünerek geçirirken onu gerçekten seven kişinin varlığını hissedemez.
Eymen
Bir yıl daha bitti. Acaba tatilde onu görebilecek miydim. Onu düşünmekten yapamıyorum. Ama Cihana olan bakışları da gözümden kaçmıyor değil. Yakışıklı desen ben daha yakışıklıyım. Belki de aşık değildir. Ben öyle düşünüyorumdur. Onu sevdiğimi ona şimdi söylemeyeceğim. Çünkü onun da aynı duyguları hissetmesini bekleyeceğim. Belki çok bekleyeceğim ama sonunda onun da bana aşık olacağını biliyorum. Onu çok seviyorum hemde bu okula ilk geldiğim günden beri o zaman küçüktük ama şimdi büyüdük. Onu kaybetmekten çok korkuyorum.
Arya
Hayır yani anlamıyorum ben bu Eymeni bir iyi bir kötü bir sıcak bir soğuk. Yani beni deli etmekten başka hiç bir işe yaramaz. Gıcık. Pislik. Adi öküz. Bana bunları da söyletti ya pes doğrusu. Tatile girerken bile vazgeçmiyor. Görüşemiyeceğiz bir süre bunu bile anlamıyor. Nesi var bilmiyorum. Bir derdi var ama söyler mı hiç. Olsun o benim yine de en iyi arkadaşım olacak o bunu bilmese de olur.
Yoksa şımarır. Sonunda okulun kapısına gelmiştim. Arkadaşlarımla vedalaşırken gözlerim Cihan ve Eymeni aradı ama bulamadı. İçimden onlara iyi tatiller dileyerek eve gittim.