Dedi tatlı bir ifadeyle bakarken, babasının kucağındaydı ve yüzü ona dönüktü. Babasıyla oynuyordu, arada bi giysisiyle oynuyor sonra sıkılıp saçlarına dadanıyordu. Şuan ki hedefiyse hafiften var olan kirli sakalıydı, öptüğünde dudağına batışı hoşuna giderdi. Babayı öpmek, onunla oynmak hoşuna giderdi. Devir ise oğlunu şefkatle izliyordu. Kendisi şefkati küçük yaşta tadamamış olsa bile oğlu her yaşta daha çok şefkat görüyordu. Kendi görmemişti, o da evladına şefkat veriyordu.
Devir - Bebeğim?
Dedi oğlunun burnuna ufak bir öpücük kondururken, minik bedense kıkırtıyla kollarını onun boynuna dolamıştı. Bununla birlikte Devir kucağında ki bedeni daha sıkı sarmalamıştı, düşmesini istemiyordu. Narin bedeni hasar alabilirdi. Toprak'sa ona sırnaşarak şunu söylemişti.
Toprak - Payka gidelim.
Devir - Sallanmak mı istersin?
Toprak - Evet evet evet!
Dedi şirince el çırparak, babasına sarılmış olduğu için biraz zorlansa da umrunda değildi. Düşmezdi ki, babası izin vermezdi, hem kızmazdı da... Devir gülümsemeyle oğlunun saçlarına ufak bir öpücük kondurup sakinleştirici sesiyle yeniden konuşmuştu.
Devir - Sakinleş bebeğim, anlıyorum heyecan var ama sakin ol!
Toprak - Payk?
Devir - Gideceğiz, hadi seni güzelce giydirelim tamam mı?
Toprak - Tamam.
☆☆☆☆
Toprak ⤵️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Devir - Yakışıklı oğlum.
Diyip yanaklarına tek tek öpücük kondurmuştu sonra da nazikçe kucağına alarak onunla birlikte odadan çıkmıştı. Merdivenleri yavaş yavaş inerken bir yandan da onunla konuşan oğlunu dinliyordu. Bıcır bıcır konuşup tatlı tatlı gülmeleri hoşuna giderdi.
Dedi mutfağa yol alırken, eşi de ordaydı. Sessizce yemek yapıyordu, dalgındı. Eşiyle oğlunu fark etmemişti bile, neyse ki elinde bıçak filan yoktu. Çünkü çok dalgındı, işte o anda birden bire yanağına öpücük konduran eşiyle irkilmişti.
Devir - Iyi misin?
Kıvılcım - Iyiyim hayatım. Devir'im ben özür dilerim, hata ettim.
