Mafia Husband | Tk

34

SelammxX

Yepyeni  bir bölüme daha hoş geldiniz. Umarım bölümü seversiniz. Bu bölüm sınırımız gene aynı 775 Vote 250 Yorum.

Yazım yanlışları varsa kusuruma bakmayın lütfen <3

Keyifli okumalar dilerim♡♡

***

Taehyung ve Sehun uçak yolcuğunu üç buçuk saate tamamlamışlar daha sonra ise özel araçla malikaneye gitmek üzere yola çıkmışlardı. Taehyung yol boyunca sürekli ağlamıştı. Aklından bir an olsun kötü düşünceleri çıkaramıyordu. "Efendim lütfen ağlamayın.". Sehun dikiz aynasından Taehyung'a bakıp çaresizce mırıldanmıştı.

Taehyung ise başını olumsuz bir şekilde sallayıp, göz yaşlarını silmiş ve burnunu usulca çekmişti. "Ne olacak şimdi? Jungkook nereye gidecek Sehun?". Sehun şu an ona rahat bir nefes aldırmayı çok istemişti fakat Jungkook onu sıkıca tembihlemişti. Gideceği yeri kimse bilmemeliydi.

"Bay Jeon güvende olacak merak etmeyin. Sahilden botla ayrıldı ama size nereye gideceğini söyleyemem efendim. Bay Jeon bu konu da çok ısrarcı oldu.". Taehyung uzatmak, üstelemek istememişti. Jungkook bunu yapıyorsa bir bildiği vardır diye düşünmüştü. Ama aklı fikri ondaydı. Bir an olsun onu aklından çıkaramamıştı.

"Jungkook'la konuşmak istiyorum. Onu ara lütfen.". Sehun sıkkın bir şekilde oflamıştı. "Aramasak iyi olacak efendim. Bay Jeon gideceği yere ulaştığı zaman sizi arayacaktır.". Taehyung başını onaylar bir şekilde sallamış ve göz yaşlarını silmişti. Tatilleri zehir olmuştu ama şu an düşündüğü tek şey kocasıydı. Bir an önce evine dönmesini istiyordu.

"Ne kadar yolumuz kaldı? Oğlumu özledim...". Titreyen sesiyle mırıldandığında, Sehun da onun bu haline üzülmüştü ama onun da yapabileceği bir şey yoktu. Çaresizce cevap vermekle yetinmiş ve gaza biraz daha basmıştı. "Birazdan evde oluruz efendim.".

***

Taehyung eve geldiği an koşar adım oğlunun odasına çıkmıştı. Fakat içerde Jungkook'un abisini görmesiyle bir kaç adım daha atıp, içeri geçmişti. Oğlu uyuyor olmalıydı, abisi de beşiğin başında öylece duruyordu. "Namjoon hyung...hoş geldin.". Kırık bir şekilde fısıldadığında Namjoon hemen arkasına dönmüş ve kollarını açmıştı.

"Taehyung...güzelim benim. Gel yanıma.". Taehyung sanki bu hamleyi bekliyormuş gibi yeniden göz yaşlarının yanaklarına süzülmesine izin verip Namjoon hyungunun yanına gidip ona sıkıca sarılmıştı. Taehyung, Namjoon'u da Jungkook'unu tanıdığı zamandan beri tanıyordu. Namjoon'u öz abisi gibi görüyordu. Namjoon da onu öz kardeşi...

"Hyung şimdi ne olacak? Jungkook ne zaman gelecek?". Ağlayarak mırıldandığında Namjoon küçük kardeşinin başını okşamıştı. "Korkma güzelim. Jungkook'a hiçbir şey olmaz. Ben buraya sizi götürmek için geldim.". Taehyung işittiği şeylerle anlamaz bir şekilde kaşlarını kaldırıp, hyungunun göğsünden ayrılmıştı.

"Nereye gideceğiz ki hyung?". Namjoon bir abi şevkatiyle küçüğünün saçlarını okşamıştı. "Benim evime gideceğiz. Jungkook dönene dek Mark'la beraber bende kalacaksınız.". Taehyung başıyla hyungunu onaylayıp hemen söze girmişti.

"Tamam hyung, Munhee ajummaya da söyleyeyim o da gelsin. O benim elim ayağım, Andor'a bakmak konusunda bana çok yardımcı oluyor." . Namjoon başıyla Taehyung'u onayladıktan sonra elinin tersiyle, küçük kardeşinin ıslak yanaklarını kurulamıştı.

"Ağlama güzelim. Ben aşağıda bekliyorum sizi. Eşyalarını düşünme adamlarım arkamızdan getirecek.". Taehyung başıyla hyungunu onayladıktan sonra Namjoon odadan çıkmak üzereyken, Taehyung dayanamayıp hyungunun kolunu tutup onu durdurmuştu. "Hyung...Jungkook'u da arayabilir miyim?".