The Other Half

Αλκοόλ αντί για ψυχολόγο

Carter POV

"Μπράβο σου Έλσα μου! Ήμουν σίγουρος ότι θα τα καταφέρνατε!" Λέω στην μικρή καθώς την σηκώνω στην αγκαλιά μου εκείνη όμως δεν με αγκαλιάζει πίσω. Την κοιτάζω και μου φαίνεται... Ταλαιπωρημένη.

"Ευχαριστώ." Μου λέει χωρίς να έχει διάθεση.

"Μικρή? Τι συμβαίνει?" Την ρωτάω ανήσυχος αν και η αλήθεια είναι ότι ξέρω τι συνέβη με την Επιτροπή. Ξέρω ότι όλοι αυτό πρέπει να ήταν πολύ ψυχοφθορο για εκείνη...

"Τίποτα. Απλά είμαι κουρασμένη." Μου λέει και αποφασίζω να μην την πιέσω άλλο. Απλά φιλάω τα μαλλιά της και της χαμογελάω.

"Θέλεις να πάμε τα πράγματα σου στον κοιτώνα σου και να σε αφήσω να ξεκουραστείς?" Την ρωτάω και εκείνη γνέφει.

"Ωραία. Να ξεκουραστείς σήμερα, γιατί αυριο εχω αγώνα χόκεϊ και θέλω να είσαι δίπλα μου." Της λέω και χαμογελάει.

"Ανυπομονώ να σε δω αυριο." Μου λέει και τότε παίρνω την βαλίτσα της (η οποία για κάποιο λόγο είναι υπερβολικά βαριά αν και έλειπε μόνο τρεις μερες δηλαδή αλήθεια τώρα τι έχει βάλει εκεί μέσα) και την πάω στον κοιτώνα της. Εκεί αφήνω την βαλίτσα της και τότε εκείνη ψάχνει κάτι μέσα στην τσάντα της.

"Αυτό είναι για εσένα." Μου λέει και τότε την βλέπω να βγάζει και να μου δίνει μια μικρή μπλε τσάντα δώρου κάνοντας με να εκπλαγώ.

"Αλήθεια?" Την ρωτάω και εκείνη γνέφει. Δεν έχω συνηθίσει να παίρνω δώρα...

"Σε ευχαριστώ πολύ." Της λέω και μου χαμογελάει.

"Άνοιξε το να μου πεις την γνώμη σου." Μου λέει με ανυπομονησία και τότε ανοίγω την τσάντα και από μέσα βγάζω μια φιγούρα από έναν παίχτη χόκεϊ με κόκκινη στολή όπως είναι και η δική μου ενώ πάνω γράφει I love Toronto.

"Είναι πολυ χαριτωμένο. Σε ευχαριστώ πολύ." Της λέω εννοώντας το πραγματικά.

"Αν και νόμιζα ότι εμενες στην Ότοβα." Σχολιάζω.

"Νοπ. Τορόντο. Και ανυπομονώ να πάμε μαζί μια μέρα εκεί... Διακοπές." Μου απαντάει και στο μυαλό μου έρχεται το σπίτι μου... Η χώρα μου...

Εκεί είναι λιγάκι δυσκολο να πάμε με την Έλσα... Κυρίως επειδή δεν θέλω να πέσει βόμβα πάνω μας.

Πρέπει πάντως και εκείνη να αγαπάει πολύ το σπίτι της... Συνέχεια φαίνεται να της λείπει.

Μαλλον επειδή δεν βγαίνει και πολύ έξω από την Ακαδημία. Εγώ από την πρώτη μέρα που πάτησα το πόδι μου εδώ έμαθα όλα τα μπαράκια και τα κλαμπ για να βγαίνω.