I Wanna Taste You [MoHyo]

9)

İyi okumalar dilerim. 🐻‍❄️🦥

__

- Çünkü siz burada annen ve baban ile ailecek yaşıyorsunuz. B-

- Ama... benim babam yok ki.

__

Aimi, Jihyo'nun sözünü devam etmesine izin vermediğinde ağlarcasına kurduğu cümle ile ölüm sessizliğini yaşatmıştı.

Jihyo bunu duyduğunda ne yapacağını bilememiş Momo ise gerilmişti. Jihyo hemen Momo'ya baktığında Momo gülümsemeye çalışarak Aimi'ye odasına girmesini ve hemen geleceğini söylemişti. Küçük kızda annesine bu konuda ısrar etmeyip yavaşça odasına gitmişti.

Momo, Jihyo'ya dışarı çıkmalarını söyleyip kapıyı açmış ve kapının dışarısında yalnız kaldıkları an Jihyo özür dilemeye başladı.

- Ben çok özür dilerim Momo, bilmiyordum. B-belki bugün ben geleceğim diye olmadığını düşünmüştüm. Gerçekten özür dilerim bilseydim asla bahsetmezdim.

- Tamam, sakin ol Jihyo. Sorun değil, bilmiyordun. Sakin ol.

Jihyo'ya hafif gülerek sakin olmasını söylediğinde Jihyo ona kafa sallamış ve Momo yeniden konuşmuştu.

- Sana bu konu hakkında sadece bir şeyden bahsedeceğim Jihyo.

- Tamam, dinliyorum. Neyden bahsedeceksin?

Jihyo ona meraklı gözlerle bakarken yeniden gerilmeye başlamıştı. Yıllar sonra ilk defa biri ile yeniden bu konuyu konuşacaktı. Ne zaman bu konu açılsa aklına tekrar o günler geliyordu, tekrar yaşadığı o anlar. Hiçbir şey yapamadığı o anlar. Kanı donuyordu, boğazı düğümleniyordu, hiçbir şey  hissedemiyordu. Hissettiği tek şey acı, çaresizlik ve nefretti. Göğüsü sıkıştığında derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı.

- Evet, Aimi'nin bir babası yok.  Büyük ihtimalle sen bunu öldü olarak anladın fakat ölmedi. Yani bilmiyorum. Nerede? veya
Ne yapıyor? Bilmiyorum. Sadece Aimi'nin babası manevi olarak yok.

Jihyo'nun içi biraz rahatlamıştı fakat değişen bir şey yoktu. Aimi'nin babası yine yoktu. Sonra bunu Aimi'nin nasıl bildiğini merak etti ve sordu.

- Peki ama Aimi onu öldü olarak mı biliyor?

Momo'nun yanıtı ile bunu bir anneye yanlış sekilde sorduğunu anlamıştı.

- Hayır!

Momo birden bağırdığında Park korkmuştu. Bunu fark edip bu sefer sesini dahada incelterek konuşmuştu.

- Pardon seni korkutmak istememiştim.

- Sorun değil, sen devam et yani istersen.

Derin bir nefes alıp verdiği kısa bir sürede bunu Jihyo'ya anlatıp anlatmamak arasında kalmıştı. Çünkü artık biliyordu Aimi'nin babasının olmadığını zaten ona diyeceği tek şeyde buydu. Fakat içinde bir ses vardı ve Jihyo'ya güvenebileceğini, güvenmesi gerektiğini söylüyordu. Yıllardır hayran olduğu kadına bunları söylemek onun için garip olsada içindeki ses artık Jihyo'nun onun için bir idol veya yabancı değil arkadaş olduğunu ve sadece bu birkaç dakika içerisinde ne anlatacaksa anlatabileceğini söylüyordu. Ve Momo içindeki o sese kulak verecekti.

- Aimi'ye böyle bir şeyi söyleyemem Jihyo. Zaten o pisliğin hâlâ yaşayıp yaşamadığını bile bilmiyorum. Aimi'ye babasının uzakta olduğunu, işlerinin olduğunu, gelemeyeceğini söylüyorum fakat bunu daha ne kadar böyle ilerleyeceğini bilmiyorum.