"Evet!"
Won'a baktığımda Heeseung'un ayaklarını işaret etti.
Gülüp ayağımla Heeseung'un ayağını bulup bastım.
Ayağına bastığımda bana baktı.
"Ne oldu?" dedim.
Gülümsedi ve "Hiçbir şey." diyip önüne döndü.
İmzalayacağımız şey benden başladı ve gezmeye başladı. Benden Heeseung'a Heeseung'dan Taehyun'a ve Taehyun'dan Hoon'a.
Ayağa kalktığımızda evlilik cüzdanımızı aldık.
Normalde "Gelini öpebilirsiniz." denir ya. Bizde gelin olmadığı için nikah memuru gülümseyerek "Damadı öpebilirsiniz." dediğinde kendimi tuttum.
Heeseung eğilip dudaklarıma bir öpücük kondurdu. Dudaklarımdan çekildi ve kulağıma eğilip "Karımsın artık."
"Karınım ve sen de artık ailemsin."
"Öyleyim." dedi ve eğilip belimden sarıldı. Ben de onun boynuna sarıldım.
"7 yıl boyunca bunun için çabaladım işte ben."
"2 yılcık da ben." dediğimde kıkırdadı.
"2 yılcık da sen." Boynumu öptü.
"Güzel karım."
"Karıma alışmak biraz zaman alıcak gibi."
"Ben alıştırırım."
Yüzüğümün takılı olduğu elimi tuttu ve gözümüzün önüne getirdi.
"Artık sözlüyken yapabileceğin kadar hızlı atamazsın bu yüzüğü."
"Atmak istemiyorum ve bir dakika bile parmağımdan çıkarmayacağıma emin ol."
"Hadi şimdi evimize gidelim."
"Eski sevgilimle mi?"
"Ne?"
"Sen artık karımsın ya."
"Ya." dediğimde hafif güldü.
"Hadi gidelim evimize."
O gün orada yapılacak her şeyi hallettik ve eve gittik.
Kapıda durdurdu beni.
"Ne oldu?"
"İçeri kucağımda giriceksin."
"Gerek yok, kalbini zorlam-" dememe bırakmadan belimi kavradı ve kucağına alıp kollarına yatırdı.
"Ya Heeseung."
"Efendim karıcım?"
"İnatsın."
Kollarımı boynuna sardım.
"Evet öyleyim." dedi ve eğilip alnımı öptü.
İçeri beni kucağında soktu ve girdiğinde arkamızdan kapıyı kapattı.
"Şimdi hazır mısın?"
"Neye?"
"Düğün gecesine."
"Ne?"
Yatak odasına ilerlemeye başladığında derdini anladım. Gülüp "Yapmaa." dedim.
"Yapıcaamm. Nerde bizim bu çikolata? Bi parça yedirelim sana."
"Niye sadece bana?"
"Çünkü benim ihtiyacım yok."
"Senin ihtiyacın yoksa benim de ihtiyacım yok."
Odaya geldi ve beni yatağa yatırıp üstüme çıktı.
"Öyle miymiş?"
Kafamı aşağı yukarı salladım. "Öyle. Yine altında ağlamak istiyorum."
"İstiyosan neden olmasın?"
