*Öncelikle Ömer boşandı onu bir söyleyeyim dedim. İyi okumalar.*
*
Ömer, Berk'i kollarının arasına almış ve göğsüne yatırmıştı. Sürekli saçlarını okşayıp öpüyordu ve onu dinliyordu. "Aslında çok yoruluyorum ama işimi seviyorum. Zaten Kaan da var ve beni hiç yalnız bırakmıyor sağolsun." "Kaan iyi çocuk iyi ki senin karşına çıkmış. Evdekilerle aran nasıl yavrum?"
"İnanmayacaksın ama iyi. Hatta geçen eve gittiğimde, dolapta benim için ayrılan yemeği gördüm. Annem bana yemek ayırmış çok şaşırdım." Dediğinde biraz ayrılıp çenesine dokundu ona bakmasını sağladı. "Daha önce yemek ayırmıyorlar mıydı sana?" "Yani evdeyken yiyordum tabi de uyuyakaldığımda veya geç geldiğimde ayırmıyorlardı."
Tekrar kafasını koyup Ömer'e sarıldı. "Neyse ki geçti o günler. Artık iyi aramız." Dediğinde Ömer daha sıkı sarıldı. Mutlu olduğu şey onu üzmüştü. Sanki çocukmuş gibi bir tabak yemeğe seviniyordu. Bir gün babasını bir yerde denk getirip dövmek istiyordu. Çocuğu resmen kullanıyorlardı, hatta Berk de bunun farkındaydı ama yine de mutlu olduğu için bir şey demiyordu.
"Daldın gittin Ömer'im. Ne düşünüyorsun?" "Bana tekrar böyle seslen diye numara yapıyordum." Berk gülüp biraz doğruldu elini yanağına koydu. "Ömer'im, canım sevgilim." Yaklaşıp yanağından öpecekken Ömer tutup dudaklarını birleştirdi. Berk biraz daha yükseldiğinde belinden tutup kendine çekti. Alt dudağını emip ayrıldığında Berk refleks olarak dudaklarını yalayıp gülümsedi.
"Çok özledim seni Berk. Çok fazla özledim." Berk kafasını boynuna yerleştirdiğinde gözlerini kapattı. "O gün seni çok beklemiştim Ömer, çok heyecanlıydım." Konuştukça dudakları Ömer'in boynuna değiyordu. Ömer ensesindeki saçları okşayıp biraz daha kendine bastırdı. "Ben de seninle başbaşa kalacağım için çok heyecanlıydım Çilli. Saatleri saymıştım."
Berk kafasını boynundan çekip yüzüne baktı. Aklına gelen şeyle morali bozulmuştu. "Ne oldu?" "Annen, bir daha evlenmeni ister mi Ömer?" "İstemez, isteyemez. Çünkü bu sabah evden çıkmadan önceki halimi gördü, zaten kötü bir şekilde sonuçlandığı için bir daha böyle bir şey isteyeceğini düşünmüyorum." Berk derin bir nefes verip gülümsedi. "Artık seni kaybetmekten korkarak yaşamak istemiyorum. Lütfen bir daha böyle bir şey olmasın Ömer." "Olmayacak canım, korkma sen." Dediğinde Berk kafa salladı ve sarılmaya devam ettiler.
Tolga: Konuşmamız lazım Kaan. İyi değilim.
Kaan: Ne oldu neyin var?
Tolga: Kardeşimin hamile olduğunu söylemiştim ya, Ömer'den değilmiş.
Kaan: Aa ne diyorsun ciddi misin?
Tolga: Evet maalesef.
Kaan: Ne maalesef? İlla senin kardeşinle mi evlenecekti yani. Hem ne güzel bebek de gerçek babasından ayrı kalmayacak.
Tolga: Lan ne kızıyorsun? Şurada iki derdimizi anlatalım dedik ağzımıza sıç hemen.
Kaan: Ay tamam anlat hadi dinliyorum.
Tolga: Neyse boşver onu da her şey ortaya çıktı biz ne yapacağız?
Kaan: Neyi ne yapacağız anlamadım?
Tolga: Ömer bizi biliyor, ya gidip herkese anlatırsa diyorum.
Kaan: Biz derken kanka? Ayrıca duyulursa sen zararlı çıkarsın benim alakam yok.
Tolga: Direkt satış diyorun yani.
Kaan: Aynen öyle diyorum canım. Başka bir şey var mıydı?
Tolga: Tam bir orospu çocuğusun Kaan ama bu ilgimi çekmekten başka bir halta yaramıyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Seni Seyrederdim BxB - ÖmBer
Фанфик(Tamamlandı)- Gittikçe daralan ruhum muydu, yoksa sokaklar mı?