Περιμένω κάτι πιο έντονο
Μπορείς να τρέξεις
μέσα στο μελάνι μου
κοντυλοφόρος
με φούστα τουτού
και παπιγιόν
θα σκύψω στην αίσθηση της στιγμής
να δέσω τα ιβουάρ κορδόνια μου
παλέτα χρωμάτων
οι σκέψεις σου
που παραδέρνουν
στα κύμματα του ουράνιου θόλου σου
Αποσπερίτης γλυκός να ανασαίνει
στο μπλε της ανάσας μου
αρτιμελής
εναποθέτει
την ικανότητα του
να παρασέρνεται
Αδημονώ για το τέλος
σχεδόν παράφορα
Αδημονώ
για την αρχή σου, στον βίο σου
ανεπίτρεπτο άγγιγμα να ορίζει
να πλησιάσω τις λέξεις σου;
Περιμένω κάτι πιο έντονο
να χύσει μελάνι
στο έαρ μου............
Marano Riege
