Ruhumun Şifası

24.Bölüm

İyi okumalar...

Evlenme teklifi almamın üzerinden haftalar geçmişti.Hastaneden süresiz izin alarak ayrılmıştım.İlaçların dozu attığı için maalesef yan etkileri de artmıştı.Bazen bayılmalar yaşarken bazen şiddetli baş ağrıları ile mücadele ediyordum.Bunun yanı sıra his kaybı yaşadığım anlar oluyordu ya da hafızamdaki anı kayıpları sık meydana geldiği için Doktorum Merve ile konuşmuştum.Bu durumların normal olduğunu söylemişti.Bu şekilde nereye kadar dayanacağım bilmiyorum ama çabalıyorum.Kendim için Yağız Ege için abim için Ece için çabalıyorum.

Hazırladığım kahvaltıya baktığımda ekmeğin eksik olduğunu gördüm.Ece uyanmadan ekmek alıp geleyim.Odama gidip üzerimi siyah pantolonumu ve beyaz tişörtümü geçirdikten sonra cüzdan ve telefonu alıp evden çıktım.Marketten değilde biraz daha ilerdeki fırından taze çıkan ekmek almaya karar verip fırına doğru ilerledim...

Ece 'den

Uykumu almış bir şekilde gözlerimi açıp güne başladım.Elimi yüzümü yıkadıktan sonra üzerime günlük kıyafetlerimi giyip odadan çıktım.Ev bugün çok sessiz duruyordu.Normalde ablam bu saatlerde uyanık olur bize kahvaltı hazırladı.Acaba uyanamamışmıydı ? merakla odasına ilerledim.Odaya girdiğimde yatağı düzgündü banyoya baktığımda orada da yoktu.Mutfağa ilerlediğimide kahvaltı ' nın masa üzerinde olduğunu gördüm.Ama ablam yoktu.Ekmek almaya mı gitmişti acaba ?

Milleti telaşa vermemek için bir on beş dakika beklemeye karar verdim.Aradan geçen on bes dakikadan sonra ablamı aramaya başladım ama telefonu kapalıydı.Evde daha fazla duramazken anahtarı telefonumu alıp kapının önüne çıktım.Ayakkabılarımı giydikten sonra markete doğru yola çıktım.Markete gidip sorduğumda bugün öyle bir müşteri gelmediğini söyledi.Kalbim korkuyla çarpmaya başlamıştı.Nereye giderdi ablam.Belki Ege abiye gitmiştir diye Ege abiyi aradım.Telefonu üçüncü çalışta açtı.

"Alo "

"Ege abi benim Ece.Ablam yanına mı geldi acaba ? "

"Hayır ben bugün erkenden askeriye geçtim.Ne oldu Ayperiye ulaşamıyor musun ? "

"Kalktığımda evde yoktu.Kahvaltı masada hazırdı ama kendi yoktu.Ben markete ekmek almaya gitmiştir diye bekledim ama gelmedi.Bende hazırlanıp markete geldim.Marketçi bugün böyle bir müşteri gelmedi dedi.Arıyorum telefonu da kapalı.Ya başına birşey geldiyse ? "

"Tamam sakin ol bakalım hemen kötüyü çağırma.Sen eve git eve gelirse kapıda kalmasın ben bakıp araştıracağım.Akın abide yanımda onada söylerim."

"Tamam bulursanız bana da haber vermeyi unutmayın."

"Tamamdır."

Kapanan telefonla derin bir nefes aldım.Allahım sen ablamı koru onu bize sağsalim ulaştır rabbim.Hızlı adımlarla eve ilerdedim.Eve geldiğimde anahtarla kapıyı açacakken karşı dairenin kapısı açıldı.Leyla hanım abimin annesi kapıda bana bakıyordu.Yüz ifademi fark edince konuştu.

"Sorun ne Ece ? Ablana birşey mi oldu yoksa ? "

Abim durumu Leyla hanıma anlattığı için ablamın hastalığından haberi vardı.Ve bunca yıl annelik yapmadığı için pişman olur birkaç haftadır ablamla yakın olup ona annelik yapmam çalışıyordu.Telaşı da bu yüzdendi.Eğer ablama kendini affettirmeden  birşey olursa vicdan azabı çeker diye korkuyordu.Sıkıntılı bir nefes aldım.Gözlerimiz buluştuğunda konuştum.