BÜYÜMENİ BEKLERİZ

ilk aşk

Her zamanki gibi abimin bir arkadaşı gelecekti ve yine odamdan çıkmayacaktım ama abim çağırdı ve bu çocukluk arkadaşım tanışmak istiyor senle hadi hazırlan demisti ve başlamıştım hazırlanmaya saçlarımı kıvırcık bukle şeklinde yapmıştım tayt üstüne de beyaz bir sweat giymiştim.

Çok geçmeden abimin arkadaşı geldi Deniz bu olmalıydı çok yakışıklı ve uzun boyluydu aramızda geçen uzun bakışmadan sonra tanıştık çok tatlı bir çocuktu kendine gel Nehir abinin arkadaşı o dedim kendi kendime.

Biraz daha sohbet ettikten sonra üçümüz beraber dışarı çıktık abimi sevgilisi arayınca o gitti. Biz de Denizle yanlız kaldık bi süre hiç konuşmadan sadece bakıştık ve tabiki de bunun da bir sonu olacaktı sorduğu soru böldü bakışmamızı "Ee güzellik nasılsın okul nasıl gidiyo" güzellik mi kısa bi süre bunu düşünerek kendimi bitirdikten sonra cevap verdim "iyi gidiyor Deniz abi nasıl olsun" dedim abi kısmına vurgu yaparak.

Yaptığım vurgu bizi bölen şey olmuştu akşam olunca da eve gitmedim Öykünün yanındaydım ona olanları anlattım nasıl olduğunu benim gibi o da anlamadı ve kendi kendime kurduğum cümlenin aynısını o da bana söylemişti "kendine gel Nehir abinin arkadaşı o" bunu duyunca başta sadece güldüm anlamamış bir suratla yüzüme bakıyordu bunu da ona anlattım ve her kelimemde daha fazla şaşırıyordu.

Ertesi gün sabah abim beni almaya geldiğinde yanında Deniz de vardı ne yapacağımı bilemedim heyecanlıydım ben arka koltuğa oturdum ve hemen ardından Deniz de yanıma geçti başta anlamasam da Deniz abime şunu sorunca anlamıştım "yengeyi nerden alıcaz" abim de "biraz ötede bi kafeden" demişti.

Mine'yi aldıktan sonra boğazda bi restoranda oturuyorduk ta ki abimle Mine'nin bi açıklama yapma kararına kadar abim konuşmaya başladı "nasıl söyleyeceğim bilmiyorum ama biz Mineyle evlenmeye karar verdik." Deniz bunu duyunca "Hayırlı olsun kardeşim" demişti abim daha cümlesine başlamadan gözlerim dolmuştu inanamıyordum nasıl olabilirdi annemle babamı çok küçükken kaybetmiştim şimdi de abim evleniyorum diye karşıma çıkınca nefes almakta zorlandım.

Biraz olsun olayı idrak edebilmişken hiç birşey söylemeden yanlarından ayrıldım Deniz'in yanıma geldiğini gördüm sonrasını hatırlamıyorum.

Gözlerimi açtığımda evdeydik odamdaydım ve yanımda Deniz,Abim ve Mine vardı.

Denizle yalnız kalmak istedim çünkü sadece ona anlatabilirdim şuan ne hissettiğimi.

Ben ağlayarak anlatmaya başlayınca yanıma geldi saçlarımı okşadı ve "Ne hissettiğini anlayabiliyorum güzelim" dedi hala ağlarken ses tonumu hafif yükselterek "Anlayamazsın" dedim. O başta sadece sustu ve yaşadıklarını anlatmaya başladı.

"Senden bile küçüktüm,Ablam birden sevgilisiyle evlenme kararı aldıklarını söyledi ben hiç bisey diyemedim çünkü ondan başka kimsem yoktu. O her istediğini yapsın istedim mutlu olsun istedim. Ama evlendikten bir ay sonra bebeği ve kocasıyla beraber trafik kazasında hayatını kaybetti." Bunları anlatırken ağlıyordu gözlerim dolarken onu dinlemeye devam ettim. "Bana ondan geriye sadece anılarımızın olduğu o ev kalmıştı o günden sonra da birdaha girmeyi bırak yanından bile geçmedim geçemedim"son söylediğinden sonra gözyaşlarımı tutamadım ona sarıldım biraz olsun iyi hissetmesi için. O sarılışıma karşılık verdiğinde ikimizde hüngür hüngür ağlıyorduk.

Kaç saat birbirimizin omzunda ağladık bilmiyorum ama iyi gelmişti çok garip bi şekilde iyi gelmişti kendimi geri çekmezsem olacakları düşündükçe daha da kötü oluyordum ama kendimi geri çekmeyi de hiç istemiyordum. Deniz bana çok iyi hissettiriyordu. Garip bi şekilde ondan kopmayı hiç istemiyordum.

Kapı çalma sesiyle ayrıldık birbirimizden,inanamıyordum bu yaşadıklarına rağmen güçlü kalmasına hiç inanamıyordum.Abim gelmişti beni almak için ama ne garip ki ben hiç gitmek istemiyordum.
Çünkü Deniz'i bugünden sonra ne zaman göreceğim belli değildi gidiyordu...Anne ve babasının yanına gidiyordu yani Hollandaya sıkıca sarıldım hiç bırakmak istemiyordum.

Sarılışıma Deniz de karşılık verdi. Ağlamaya başladığımı görünce Abime biraz daha yalnız kalmak istediğini söyledi,Abimde biliyordu beni ondan başkası sakinleştiremiyordu, Özellikle de şuan.Abim çıktıktan sonra Deniz konuşmaya başladı.

"Güzelim biliyorum benden ayrılmak istemiyorsun,bende hiç istemiyorum..."

"Ama öyle olması gerekiyor"

"Evet güzelim maalesef öyle olması gerekiyor"

"Ama ben seni çok özlerim...Gitmesen olmaz mı?"

"Olmaz gülüm"

Bana ilk defa gülüm demişti.Güzelim dışında ilk defa güzel söz söylemişti ilk defa güzelim değilde gülüm demişti.Hala inanamıyordum bu adam nasıl beni bu kadar heyecanlandırabiliyordu...

Etkisinden çıkabildiğimde zar zor konuşmuştum.

"Tamam o zaman ne kadar gitmeni istemesem de..." Cümlem yarıda kalmıştı.Beni öpmüştü Deniz beni öpmüştü.!
Şokundan çıkabildiğimde Deniz dudaklarımdan ayrılmıştı.O bana bakıyordu ben ona bakıyordum ikimizde konuşmuyorduk, Öylece birbirimize bakıyorduk.

En sonunda dayanamadım Polo yaka tişörtünün yakalarından tutup kendime çektim ve öptüm onu,bu cesaret bana nerden geldi bilmiyorum ama onu öpmek çok güzeldi.

Ayrıldığımızda veda edebilmiştim ona gidişini kabullenmiştim.Bir hafta sonra geleceğine söz vermişti.

Havalimanındaydık Abim ve Mineyle vedalaştıktan sonra bana sarılmıştı.

"Seni çok özleyeceğim güzelim"

"Bende seni bende seni çok özleyeceğim Deniz'im"

Anons edilmişti Hollanda uçağı beş dakikaya kalkıyordu.
Deniz gidiyordu...
Uçağa binerken arkasına dönüp gülümseyerek el sallıyordu.

Gitmişti Deniz gitmişti.