Not:Bu hikayeyi ben kendim yazdım. İyi okumalar.
1.BÖLÜM:OKULDA İLK GÜN
Koskoca 3 ayın su gibi akıp gittiği bir yaz tatili son buluyordu. Çünkü bugün okulun ilk günüydü. Keşke hiç bitmeseydi... Keşkeeee.
Okulda yaşanacağını bildiğim tek senaryo bütün okul tarafından nefret edilip zorbalanacağım dı. Çünküü... Nasıl denilir bilmiyorum ama ben biraz fazla kiloluyum. 3 sene önce lgs sınavı için hazırlanırken stres yapıp önüme ne geldiyse yemiştim bu yüzden olmam gereken kilodan baya fazlayım.
Mükemmel bir tatilin ardından sabah 7 de başımın etini yiyen alarm sesi ile uyanıp hazırlanmaya başladım. Üstümü giyinip saçımı yaptım. Birazda maskara ve gloss sürdüm. Sanki güzelleşecekmişim gibi. Yemek yiyip çantamı aldım ve çıktım. Babam yaşıyor olsaydı arabayla götürürdü beni. Onu geçen sene trafik kazasında kaybettik. Ben annemle 3+1 bi evde yaşıyorum. Okulumun sahibi babamın çocukluk arkadaşı. Bu yüzden burslu gibi bişeyim. Onun kızı da o okulda okuyor. Yanlış hatırlamıyorsam ismi Merveydi. Biz. Merveyle aslında çocukluk arkadaşıydık. Ama ben onunla yaklaşık 5 senedir görüşmüyordum. Bugün o okulda tanıdığım iki kişi olacaktı. Biri Merve, diğeri ise Ahmet amcam dı.
Bir otobüse binip en arka koltuğa oturdum. Kulaklığımdan bi şarkı açtım ve telefona odaklandım. Ekranımda eski bir fotoğrafım vardı. Ama zayıf olduğum bir fotoğraf. Ağlamak üzereydim. Ve o an bir karar verdim, SPORA BAŞLAYACAĞIM.Bu karar benim için ne kadar zor olsada yapmalıydım. Çünkü böyle hayat sürmezdi. Hemen telefondan evime en yakın spor salonunu aradım. Veee.... 4.7 yıldızlı Bi spor salonu buldum. hemen o siteye kayıt ettim kendimi. Başlayacaktım, başaracaktım. Ben aslında o kadar da şişman değildim sedece yaklaşık Bi 10 kilo fazlam vardı, ve göbeğim.
"Kısjsvsjjshsjk" önümdeki koltuktan bi ses geldi,. Neee ben onu sesli mi söyledim? Allah'ım sana geliyorum.
Önümdeki çocuk bana döndü üstümdeki formaya baktıve
"sen bizim okulun yeni öğrencisi misin? Merve iyi bir kız olduğunu söylemişti." dedi. Şok geçiriyordum!biri insana başka bir insanı çirkin bulabilir. Ama bunu yüzüne söylemesi çok aptalca."çirkinsem sanane, güzelsem sanane. Seni ne alakadar ediyo?" dedim.
Ayağa kalktı, bana doğru döndü ve yürümeye başladı. Yanımdaki boş koltuğa oturdu. Bu çocuk kendini ne sanıyor.
" güzel olduğun ama obez olduğun için ben seni çirkin sayıyorum. " dedi.
Sinir krizinden ölmek üzereydim. Tamam güzel buluyorsun beni ama obez ne demek.!
Ve ekledi " seninde dediğin gibi, bu beni ilgilendirmiyor. "
Allah'ım bu çocuk ne yaşıyor. Başta bana yorum yapıyordu şimdi ise 'beni ilgilendirmiyor' diyor. İnşallah bu çocuk benim sınıfımda değildir. Amin.
Benim yanımdan kalkmıyordu. Ne kadar söylesemde kalmamak için bahane buluyordu. Kendimi cama doğru çektim. Dönüp bana baktı,
" istersen kalkayım" dedi ve önüne döndü. Allah Allah. Ben sana yarım saattir ne anlatıyorum acaba? Bu çocuk dengesiz. Cevap olarak sadece,
"hı hı" diyebildim. Bu çocuk aptalın teki ya. Gerçekten öyle. Bana tekrar dönüp, " ya da kalkmayayım" dedi ve pis pis sırıttı.
sen aplat mısın? ya da ben mi malım?
"İkimizde ne aptal ne de malız. " dedi.
Hayırr bunu dışından söylemiş olamazdım. Ağlamamak için kendimi zor tutuyorum.
"B-ben onu..." derken lafımı böldü.
"Evet, dışından söyledin" bu çocuk benim ne söyleyeceğimi nerden biliyor?Sinir krizi geçirmemek için otobüsten indim ve hızlı adımlarla okula doğru yürümeye başladım. Zaten indiğim durak ve okulun arasında bir durak vardı.
Arkamdan, "ismini söyleseydin keşke" diye bir ses geldi.
Bu sesi tanıyordum. Ama hayır ya. Sırf benim adımı öğrenmek için otobüsten inmişti. Sesini duyunca iyice hızlandım.
"dur, beklee." diye koşmaya başladı ben iyice hızlandım. Hatta koşuyordum.
Bir binanın altına gelmiştik. Birden kolumu tutup kendine çekti.
"Bırak kolumu" diye bağırdım sokağın ortasında. Ve birden Bi ıslaklık hissettim. Hemde başımdan aşağı.Binanın 3. Katındaki teyze balkonu yıkamış ve kalan suyu kafamdan, daha doğrusu kafamızdan aşağı döktü.
"aaaaaa, çocuklar siz orda mıydınız. Ben sizi görmedim. Kusura bakmayın emi." diye bağırdı.
O adını bilmediğim çocuk da kafasını kaldırıp teyzeye baktı.
"Ee teyze sen bizi ıslattın. Kusura bakarız tabi. Yaz günü olsa neyse de." dedi. Halimize gülmemek için kendimi zor tutuyorum. Sinir bozukluğuyla bu kahkaha attım. Dönüp bana baktı ve o da güldü,
"Sen bana daha adını söylemedin" dedi hala gülerek. Gülümseyip,
"Benim adım Arya, Arya KAYA. Peki senin adın ne?" dedim. O da bana aynı şekilde gülümseyip,
"Benim adım Aras, Aras Yılmaz." dedi. Adı çok güzeldi. Gerçekten de çok güzeldi.
"Memnun oldum Aras." dedim. Ve bana gülümseyip,
"Memnun oldum Arya." dedi. Adımı ilk kez bu kadar güzel söyleyeni duydum. Ee tabi babamdan sonra. Yukarıdaki teyze bize bağırarak
" Eve gelin çocuklar hava çok soğuk. Size bişeyler ikram edeyim." dedi.
Arasa baktım. Bana 'ne yapalım' der gibi bakıyordu. Hemen elimi kapüşonlumun cebindeki telefonuma atıp saate baktım.
"Saat 8.47, ders saat 9.30 da başlıyor." dedim.
"O zaman biraz ısınıp saat 9.10 geç... Hatta 15 geçe çıkalım. Çünkü hava buz gibi. Ve ıslağız. Kendim umrumda değilim, sen hasta olursun. İstersen gidelim, istersen kalalım. Karar senin!" dedi. Benim hasta olup olmamamı mı düşüyordu? Bana değer mi veriyordu? Amann neyseee.
" ne demek kendim umrumda değilim. Hasta olmak mı istiyorsun, eğer istersen ben seni çok güzel hasta ederim Arascığım" dedim. Acaba demese miydim!? Yanlış anlar mıydı? Arastan bir ses duydum,
"Etsene." dedi. Gözlerinin içine baktım. Çok kararlı görünüyordu. Bunu fark edince çantamdan soğuktan buz tutmak üzere olan suyunu çıkarıp Arasın üzerine boşalttım.
"yarasın." dedim gülerek. Araş şaşkındı. Yapamayacağımı zannediyordu ama yaptım çünkü ben bana söyleneni yapardım söylenmek isteneni değil..........
~Bölüm sonu~
/////////////////////////////////////////////////////////////
^ Bence bugünlük bu kadar yeterli olur. Belki akşam yatmadan önce yazarım ama emin değilim.^^Birkaç sorum olacak. Sizce Arya Arastan hoşlanacak mı? Veya Araş Arya dan? Yanıtlarını bekliyorum.^
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İMKANSIZ AŞK
Teen FictionBu hikaye hiç bir şeyin imkansız olmadığıni göstermek için yazılmıştır... İyi okumalar.