Onlarca kelebek bu gün kozasından çıktı. Çoğu yeşil, mavi ve mor idi
Onlarca kelebeğin arasında tek farklı bir kelebek vardı onun rengi ne maviydi ne yeşildi ne de mordu arada rastlanılan kırmızı bile değildi o kelebekler arasındaki en farklısıydı o kahverengiydi. Bu civarlarda kahverengi kelebek olmazdı, hep cıvıl cıvıl renklerdeydiler ama o farklıydı
Hiç bir kelebek kendi o güzel kanatlarını istese de göremez.
Diğer kelebeklerin ona karşı davranışlarından kendinin görünüşünü öğrenir.
. . .
Sarı kelebek diğerlerinin yanına gitti mutluydu, uzun süredir olduğu kozadan çıkabilmişti. Kendinin de onlar gibi olduğunu düşündü, ama onlar gibi değildi. Mutlu bir şekilde diğerlerinin yanlarına gitti
Yanlarına başka bir kelebek geldi o, onlar gibiydi gelen kelebek bu sefer "selam" dedi ve herkes onu selamladı.
Bizim farklı kelebek buna çok bozuldu ve ordan bir az uzağa gitti.
Kahverengi kelebeğin yanına bir kelebek geldi alaylı bir ses ile
"Kimse sana selam vermedi, bakıyorumda üzülmüş gibisin"
Bizim kahverengi kelebek sonunda başka bir kelebeğin sesini kendisine karşı duyunca sevindi. Hem mutlu hem bir az kırgın bir ses ile
"Evet üzüldüm, hepimiz kelebeğiz, bana selam vermeyip, bizimle aynı olan başka bir kelebeğe selam verdiniz, bende sizden biriydim oysaki" dedi.
Diğer kelebek kahkaha attı,
"Sen bizimle aynı değilsin dedi" gülerek ve alaya alarak,
"Nasıl yani ben kelebek değil miyim dedi" kahverengi kelebek.
"Hayır salak kelebeksin ama dış görünüş olarak bize benzemiyorsun" dedi yanına gelen kelebek .
Sonra onla dalga geçip gitti.
. . .
Aradan günler geçti diğer kelebekler kahverengi kelebeği dışladı, sevmedi zorbalık yaptı.
. . .
Aradan uzun zaman geçti artık her şey daha kötüydü kahverengi kelebekten o kadar çok nefret ediyorlardı ki ormandaki diğer böceklere zarar verip o yaptı diye üzerin iftira atıyorlardı
Kahverengi kelebek dayanamadı,
İntihar etmeyi düşündü...
. . .
Bir gece vakti,
Aklına koyduğu bu şeyi yapmaya karar verdi.
Gövdesini sivri bir ağaç dalından geçirdi.
Canı çok yandı,
Dakikalarca çığlık attı.
Herkes duydu onu ama kimse uykusu bölüp bakmak istemedi. Zaten kendini acındırmak için yaptığını düşündüler
. . .
Sabah oldu.
Kelebekler uyandı,
Bazı kelebekler ölü kelebeği gördü ve yanına gittiler bazıları çığlık attı, bazıları bu görüntü karşısında bayıldı.
Bir kelebek ölmüş kelebeğin yanında bir not buldu ve herkesin içinde bağıra bağıra okumaya başladı
Sevgili kelebek dostlarım,
Benden hep nefret ettiniz oysaki bende sizden biriydim. Tek farkım dış görünüşümdü, kendimi hiç görmemiştim bile... Ne renk olduğumu bile bilmiyordum ama siz beni tanımadan etmeden hakkımda kötü şeyler söylediniz, üzerime iftiralar attınız, benimle dalga geçtiniz.
Kaç tanesini hak ettim? Hiç bir şey yapmama rağmen...
Bunları hak etme sebebim dış görünüşüm olmamalıydı
Özür dilerim ama "sizler birer katilsiniz"
Bu satırları son bir cümle ile bitirmek istiyorum
"Yaşamayı en çok ben istedim, hayatı en çok ben sevdim"
. . .
Buradan anlamamız gereken şeyler;
-Bir insanın nasıl biri olmadığını bilmeden, dış görünüşüne göre yargılamamalıyız, onun dış görünüşü ile dalga geçmemeliyiz sonuçlarında o kişinin kendi canına kıymasına neden olabiliriz.
İntihar etmiş birinin, intihar sebebi olmak kim ister ki?
Mutlu kalın ♡
Sağlıkla kalın ✿
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
