Mafia Husband | Tk

36

SelammxX

Yepyeni bir bölüme daha hoş geldiniz. Umarım bölümü seversiniz. Bu bölüm sınırımız yine aynı 275 vote 250 yorum.

Ve fic angst diyenler var sürekli yorumlarda. Arkadaşlar fic angst falan değil uydurmayın bir yerlerinizden. Angst okumayı sevmeyenler, angst sanıp fici bırakabilir ve ben bunu hiç istemem. Sebep olmayın.

Her neyse daha fazla uzatmayayım yazım yanlışları varsa kusuruma bakmayın lütfen...

Keyifli okumalar dilerim♡♡

***

Taehyung hiç beklemeden ertesi gün Sehun aracılığıyla şehrin çıkışındaki dağ evine yerleşmişti. Yanına kardeşi Soobin de gelmişti ancak Yeonjun Amerika'ya döndüğü için yoktu. Taehyung yine de kendini güvende hissediyordu. Kardeşinin varlığı ona iyi geliyordu. Namjoon hyungunu her ne kadar sevse de Soobin'inin yerini tutamıyordu.

Büyük dağ evinin etrafında yüzlerce koruma vardı. Evin dışarıya çıkan kapılarında en az on koruma vardı. Dış kapıda ise yirmiye yakın adam bulunuyordu. Geriye kalanlar ise evin büyük bahçesinde nöbetleşe duruyorlardı. Sehun, patronundan aldığı emirle güvenliği en üst seviyeye çıkarmıştı. En kısa süre içerisinde aynı güvenlik önlemlerini Jungkook için de alacaktı fakat bunu çok dikkatli yapmalıydı. Yakuzlardan korunmak isterken, onu polislerin eline kendi elleriyle veremezdi...

Şu an da hem Taehyung, hem Soobin hem de küçük Mark son derece güvendelerdi. Taehyung gerçekten emniyette olduğuna inanıyordu ama Jungkook'unu da aklından çıkaramıyordu. Şimdi onunda burada olmasını öyle çok isterdi ki...

Soobin eve yerleştiklerinde direkt olarak mutfağa girip, yemek hazırlamış ve abisine zorla yedirmişti. Çünkü abisi bir kaç ısrarı dinleyecek biri değildi. Taehyung'un tamamen karnını doyurduğunda, Munhee'nin de yeğenini doyurduğundan emin olmuştu. Munhee Mark'ın, Soobin ise abisinin bakıcılığını yapıyordu. Bundan zerre şikayetçi değildi ama abisini günün her saati üzgün ve ağlarken görmek onu da çok üzüyordu.

"Abi lütfen üzülme artık. Eniştem iyiymiş, sen söyledin. Ona hiçbir şey olmayacak söz veriyorum.". Soobin, abisini dizine yatırmış, saçlarını okşarken bir yandan da mırıldanmıştı. Taehyung derin bir nefes verip, gözlerini yummuş ve kendisini kardeşinin rahatlatıcı dokunuşlarına bırakmıştı.

"Korkuyorum Soobin. Benim sen, Jungkook ve oğlum dışında bu hayatta kimsem yok. Bana istediğin kadar 'üzülme' de...Jungkook buraya gelene dek üzülmeye devam edeceğim.". Soobin usulca eğilip abisinin saçlarını öptüğünde, Taehyung buruk bir şekilde gülümseyip, kardeşinin yanağını okşamıştı.

"Eniştemi aramayı deneyelim mi?". Soobin bir umut gülümseyerek sorduğunda, Taehyung heyecanla kardeşinin dizinden kalkıp, masanın üzerindeki telefonunu almıştı. Sabahtan beri ona ulaşmaya çalışıyordu ama telefonu kapalıydı. Yine şansını denemek istiyor, kısacıkta olsa kocasıyla konuşmak istiyordu.

Taehyung yeniden aramak istediğinde, Jungkook'un telefonunun kapalı olmasıyla, dudaklarını usulca büzmüştü...sonra da çaresizce telefonu yeniden masaya bırakmıştı.

"Büzme dudaklarını hemen kıyamam ben sana.". Soobin hızlıca abisine sarılıp, boynuna sıkı bir öpücük bıraktığında Taehyung da kollarını sıkıca kardeşine sarmıştı. Başını da Soobin'in omzuna yaslamıştı. "Şarjı bitmiştir belki?". Taehyung başıyla kardeşini onaylamıştı umutsuzca. Belki de öyledir diye geçirdi içinden.

"Sehun hyung gelince ona söyleriz, eniştemin yanındaki adamlardan falan ulaşmaya çalışırız ona.". Taehyung başıyla kardeşini onaylayıp, kirpik diplerinden sızan o ince yaşları usulca silmişti. Sonra da yavaşça birbirlerinden ayrıldıklarında, Soobin abisinin tombul yanaklarını kurulayıp, sıkıca öptüğünde Taehyung gülümsemişti.