umay

7

Beklemek zor iştir . Her insan beklemeyi kaldıramaz . Beklemek sabır işidir zordur beklemeler . Hayatında olan her durum ile tek başına mücadele etmek zorundasındır . Bu yüzdendir ki en çok bekleyen en çok sevendir . 

Annemde öyleydi çok beklemişti babam pekte katlanılacak bir adam değildi sinirli yapısı kalp kıran sözleri vardı ama annem her şeye rağmen babamı çok severdi . Babam gittikten sonra beklemeyi bırakmadı ve galiba artık bekleme süresi artık bitiyordu . Annem ve babam kavuşacaktı . Ben ise annemi kayıp edecektim . 

"Yasmin hanım durumu kötüye gidiyor çok az süresi kaldı artık tam bir tarihte veremem size." Demişti doktor içime oturan yumru büyüdü . Televizyona merakla bakan annem üzerinde uzunca gezindi gözlerim . 

Kafasını bana çevirdi ."Ne oldu kızım ?" 

Gülümsemeye  çalıştım ."Hiç annem uzun zaman olmuştu böyle beraber oturmayalı." Umay'ı çoktan uyutmuştum . Elliyle dizine iki defa vurdu yerimden kalktım yanına yatım  başımı dizine koydum elleri saçlarım arasına daldı .

"Kızım kaderin bana benzemez inşallah ." Yorgun çıktı sesi korkuyordu benim sonumda kendi kaderine benzer diye ne demişler kızlar annelerinin kaderini yaşarlarmış ."Aman sen bana bakma kızım . Bak yuvana sahip çık geçirdiğiniz her günün kıymetini bil . Belki zor günler yaşarsınız birbirinize destek olun el ele verdikten sonra her şey hal olur . Ufaklık ne kadar öz kızın olmasa da o çocuğa  sahip çık bu benim sana vasiyetim . Kocan ile iyi bir hayatın olmasa bile o çocuğu sakın annesiz bırakma tekrardan ."  

Annem Umay'ın Uraz'ın öz kızı olarak biliyordu küçük yaşta ise Umay'ın annesinin öldüğünü söylemiştik . Umay'ı çok sevmişti şimdiden bile torunum diyordu . Hayali benim bir çocuğum olmasıydı ama kader buna izin vermeyecek gibi duruyordu . 

Konuşmasına devam etti ." Bak kızım  sen dik başlısın biraz . Bu huyunu bırak ılıman ol derdin olduğu zaman içine atma kocana anlat . Birbirinize olan saygınızı hep koruyun bir gün aşk biter sevgide ama saygı onu koruyun işte. Yuva kurmak zor kızım senin için daha zor biliyorum . Çok güzel bir hayatında olmadı ama bu dakikadan sonra mutlu ol kızım . Yuvana sahip çık küçük sorunlar yüzünden birbirinizi kırmayın ."Elleri saçlarım arasında yavaş yavaş gezindi kafamın üstüne derin bir öpücük kondurdu kaldığı yerden devam etti konuşmaya ."Asker sevmek zordur kızım ama bu çocuk iyi bir insan ." 

"Nereden anladın ?" 

"Bazı şeyleri anlamak zor değil kızım . Kalbi kötü olan insanın gözlerinden anlaşılıyor. Bu çocuk iyi  bir adam sana da sahip çıkar . Maşallah işinde gücünde kötü huyu yok . Birbirinizi bırakmayın kızım ." Başımı kaldırdım ellini tutup üzerine öpücük kondurdum . "Ve kızım sevmeye çalış ." 

Kaşlarım anında havalandı anlamış mıydı yoksa sahte evlilik yaptığımı kocaman yutkundum  ."Seviyorum anne zaten ." 

Kurumuş dudakları buruk bir gülümseme meydana geldi ."Biliyorum kızım her daim sevin . Hadi git yat benim de uykum geldi." İyi geceler dileyip odama geçtim kapıyı açtığım anda karşımda onu buldum bu kadar sessiz olması hiç normal değildi ve ne ara gelmişti .

"Sen ne ara geldin ?"

Polarını çıkartıp yatağa  bıraktı bir yandan da bana cevap verdi. "Beş dakika  oluyor." 

Yatağın üzerine yürüdüm poları alıp katlayıp kenara bıraktım . Bir yandan da konuştum ."Duydun mu konuştuklarımızı?"

Yandan bir bakış attı kaşının üzerinde hafif bir kızarıklık vardı önceden yoktu . Görev sırasında olmuş olması lazım yanına yaklaştım . Ellim tam kızarıklığın üzerinde varla yok arası gezindi . Yutkundu kafasını biraz geriye çekti. "Hayır dinlemedim sonuçta sizin özeliniz ."