ZEMHERİ

30. Bölüm

Tekrardan selaaammm.

Bir şey fark ettiniz mi artık düzenli bölüm yayınlıyorum çabama alkış istiyoruuuummm.

Oy verip yorum yapmayı unutmayın olur mu? 💙

Keyifle okuyun. 🤍

***

Yaren'in dedikleri gerçekten Zamir ve beni anımsatıyordu.

Eğer biz Zamir'le önceden sevgili olmuş ve evlenmek isteseydik babam ölürdü de bizi bir araya bile getirmezdi.

Bir keresinde sevgilim olduğunu sanmıştı ve beni günlerce dövmüştü. Sonra aylarca evden çıkmama yasak koymuştu.

Yaren ve Yiğit'in böyle bir kader yaşamaması için elimden gelen her şeyi yapacaktım. Çünkü Yiğit'in de Yaren'in de gözündeki aşkı görüyordum. Belki aşk olmasa da sevgiyi bağlılığı görüyordum.

Derin bir of çektiğimde Yaren'le odaya girmiştik ve Yaren yatağın yanında duran gelinlik torbasını alıp yatağın üzerine koymuştu. "Ta ta, Zamir abim bunu kendi elleriyle çizdi sonra diktirdi. Beğenir misin bilmem ama içim gitti benim."

Dediğinde deminki burukluk gitmişti yerine zapt edemediğim bir heyecan oturmuştu. Yavaşça ellerimizi gelinlik poşetinin fermuarından aşağı doğru kaydırdım. Simsiyah görüntü beni karşılamıştı.

Poşeti tam anlamıyla açtığımda mükemmel bir gelinlik vardı karşımda.

Askılı bir gelinlikti göğüsleri kapatan siyah yerlerin dışında kalçaya kadar gelen her yer danteldi. Göğüslerden inen koyu renk dantel göbek deliğine kadar geldiğini düşündüğüm şekilde dekolteydi. Gelinlik uzundu ve balık modeldeydi. Üzerime tam oturacağını düşündüğüm gelinliği yavaşça ellerimin arasına aldım. O kadar güzel ve normal gelinliklere göre yumuşaktı ki. Üstünde siyah parlak pul ve taşlar vardı. Ne çok abartıydı ne de çok sadeydi.

Zamir'in tasarladığını hatırlayınca gözlerim doldu.

Gelinlik poşetinde gördüğüm siyah not kağıdıyla gelinliği yatağın üzerine bıraktım ve notu ellerime aldım.

Güzeller güzeli sevgilim. Her zaman hayallerimde seninle evlenmek vardı. Bana sorduklarında sevgilin varmı diye ben 'benim sevgilim beni tanımıyor, ama ilerde evleneceğiz biz onunla' diye yanıt veriyordum küçükken de birkaç ay öncesine kadar da. Ben hayallerimi gerçekleştiriyorum meleğim. Şimdi bu gelinliği üzerinde hayal ediyorum da ne de güzel olur sana. Giyeceğin günü iple çekiyorum. Beni geçiştiren herkesi iple çekiyorum. Bakın diyeceğim ya, bakın beni tanımayan sevgilim evleniyor işte benimle. Kalbim seninle çarpmaya başladı. Seninle çarpmayı bitirecek güzelim. Biliyorum şu an gülümsüyorsun. O gülümseme solmasın bir tanem.

Daima seninle evleneceğini bilen, şimdilik müstakbel kocan.
Zamir Zemheri.

Yüzümdeki kocaman gülümsemeyle gözlerim dolmuştu.

Kalbim eridi.

Nahifliğinin, centilmenliğinin, hayallerinin arasında ezildim, küçücük kaldım.

Bir elbiseye bir de nota baktım.

Hızla odadan çıkarak aşağı koşmaya başladım.

Meltem abla ve erkekler terasta tatlı bir sohbet içerisindeyken teras kapısını açarak Zamir'in yanına koştum. Kollarımı boynuna dolayarak ağlamaya başladığımda ayağa kalkmıştı.