TEK BAŞINA

17- BİR KİMSESİZ

Selamlar canlarr💖💖 ben geldimm yeni bölüm attım🖤 umarım beğenirsiniz🎀 beğenirseniz beğenmeyi unutmayın olur mu? Destekleriniz çok değerli benim için🙃🙂

İyi okumalarr🖤🎀

———————

Demir gittikten sonra biraz daha bahçede kaldım. Her ne kadar dizginlemeye çalışsamda Demir ile aramdaki ilişkiyi düşünmektem kendimi alıkoyamıyordum

Sevgili değildik. Benim ona hissettiğim duygunun çok farklı olduğunu biliyordum bunu aşk olarak yorumluyordum peki o ne hissediyordu

Beni seviyordu ama aşık mıydı?

Şimdi sorsam ne diyecektim bilmiyordum. Demir bana aşık mısın diye sorsam fazla mı saçma olurdu?

Düşünceler beynimi boğmaya başlıyordu ve yürüyememem her ne kadar belli etmesemde ilk günden sinir bozucu bir hal almaya başlamıştı. Acilen yürümeliydim, kendi halime dönüm Seren olmalıydım

Fazla Demir etkisine maruz kalmıştım ve bu beni olmadığım birine dönüştürüyordu

Son zamanlarda aldığım kararlar, yaptıklarım, yaşadıklarım, bana yapılanlar normal bir insanın kaldırabileceği türden değildi. Ne oluyordu böyle hayatım ne diye bir anda karışmaya başlamıştı

Kötü şeylerden sonra daha iyi şeyler yaşayacağıma inanmıştım hep ama bu yaşadıklarımı unutturacak güzel şeyler var mıydı?

Arka bahçeye takım elbiseli bir adam girdi. Tam karşımda durdu "Seren hanım, dışarıda bir misafiriniz var. Adı Yeşim'miş ve sizinle görüşmek istediğini söyledi" hayır, hayır onu bu eve alamazdım

Her ne olursa olsun burası Demir'in eviydi ve o hem mafya hemde bir iş insanıydı Yeşim ablaya her zaman her koşulda güvenirdim ama ne olur ne olmadı öyle değil mi?

"Yeşim hanım biraz beklesin, ben kendi evime geçeceğim ardından onu da o eve alırsınız. Benim evime bağlanan başka bir yer var mı ön bahçe hariç?" diye sordum. Beni bu şekilde görmesini istemiyordum.

Adam başını salladı ve sandalyemin arkasına geçip sürmeye başladı. Kendimi çok aciz hissediyordum. Demir varken böyle değildi ama şuan eksik hissediyordum ve benlik bir duygu değildi. Hayatımın her anında güçlü, kimseye muhtaç olmayan, başı dik birisiyken şuan başka birinin sandalyemi sürmesine ihtiyacımın olması canımı yakıyordu

Adam havuzun yanından geçip evin bir diğer kenarına ilerledi ve uzun bir duvar olan bahçe duvarıyla birebir kapıyı açtı. Eğer o kapıyı açmasaydı orada kapı olduğunu bile anlamayabilirdim

Kapıdan diğer tarafa geçtik. Burası boş bir alandı ve orada da dolanıp başka uzun bir yola girdik biraz daha ilerledikten sonra evimin önüne gelmiştim. Adam evin kapısını açtığında içeri girdim ve telefondan saate baktım "on dakika daha beklesin daha sonra alın" dediğimde adam başını salladı ardından kapıyı örtüp gitti

Evin içine baktım. Çok özlemiştim evimi, masasın üstündeki çiçekler kurumuşlar mıydı? Hemen sandalyeyi sürdüm masanın yanına doğru ve gördüğüm görüntü aptalca sırıtmama neden oldu

Masanın üstünde bir sürü çiçek daha, her çiçek buketinin üstünde bir not daha

Evin alt katına biraz daha baktım olduğum yerden. Orta sehpada, televizyon ünitesinde, raflarda çiçekler vardı. Lale, beyaz gül, papatya, şakayık, orkide, adını bilmediğim çiçekler...

Evim bir çiçek bahçesine dönmüştü resmen. Sandalyeyi ilerletip etrafa biraz daha baktım

Eve bir asansör yaptırmıştı Demir, evi ilk gezdiğimde böyle bir şeyin olduğunu görmemiştim bir kaç gün içerisinde mi yaptırmıştı bunu?