3.Bölüm Komşu Kızı

158 6 0
                                    

İyi okumalarr:)

Demir'le aynı binada oturduğumuzu öğrenmenin şaşkınlığıyla beraber binaya girdik.Yukarı çıkmak için asansöre bindikten sonra aklıma aynı katta oturduğumuzu söylemediğim geldi tam ben diyecekken

-Kaçıncı katta oturuyorsun? Dedi
-Aynı kattayız en üst yani 5. kat
-Yok artık cidden mi
- Var artık Demircim çünkü gerçekten aynı kattayız hatta büyük ihtimalle dairelerimiz yan yana çünkü binamızda başka boş daire yok zaten dün yeni birilerinin taşındığını gördüm ama seni yada ailenden kimseyi görmemiştim.

-Anladım,ee komşu kızı artık alışmam konusunda yardımcı olursun.Dedi ve gülerek göz kırptı.

-Tabi tabi komşumun oğlu yardımcı olurum hatta seninle bi bina turu yapalım sana komşularını tanıtıyım ne dersin? Dedim ve güldüm benle birlikte oda gülmeye başladı bu esnada asansörde bizim kata gelmişti gülmeyi bırakıp asansörden çıktım benden sonra oda arkamdan çıktı.

-Görüşürüz ozaman komşu kızı.
-Görüşürüzz yeni komşum.
Daha sonra arkamı dönüp evin zilini
çaldım,kapı açılınca evime girdim.

...

Demir'in Anlatımından

Çağla'yla aynı binada hatta aynı katta oturduğumuzu öğrendiğimde çok şaşırmıştım şansımıza bide aynı sınıftaydık açıkçası benim bu duruma şikayetim yoktu çağla iyi birisiydi.Tüm günü onlarla geçirmiştim ve çok eğlenmiştim diğer okullumda arkadaşlarımla genel olarak böyle sohbet etmezdin çünkü onlar bana gerçek gelmiyordu herzaman birbirleri hakkında arkalarından  kötü yorum yapar ama birlikte olunca mükemmel arkadaşlıkları varmış gibi davranırlardı.

Çağlaların grubu öyle değildi çok samimi eğlenceli ve sıcak kanlı kişilerdi.Emir de Sarpta gayet iyi davranmışlar  beni dışlamamışlardı aynı şekilde Ayza ve Çağla'da böyleydi umarım böyle giderdi çünkü onlarla iyi anlaşmayı ve yakın arkadaş olmayı isterdim açıkçası.

Daha yeni ders çalışmayı bırakmış balkona çıkmıştım ve balkonda çok güzel bi koku vardı ne olduğunu çözememiştim ama tatlı gibi bişeydi sanırım.

Hazır annemler evde yokken odamdan çıkıp biraz hava almak iyi gelmişti.Annemler evdeyken evin pekte çekilebilir bi yanı olduğunu söyleyemem neyseki bugün ne annem ne babam evde değildi.Onlar misafirliğe gitmişti bu yüzden kız kardeşim Duru da onlarla gitmişti beni de çağırmışlardı ama istememiştim bu yüzden evde tektim.

Bende biraz daha hava almak için balkonda durdum o esnada yan taraftan bi ışık geldiğini farkettim sanırım Çağlagilin balkonunun ışığıydı kokuda ordan geliyo gibiydi zaten ama gerçekten güzel kokuyordu.Kokunun kaynağını merak etmeden edememiştim.

Ben bunları düşünürken bir gülme sesi geldi sanırım komşu kızım balkondaydı.
Düşündüğüm şeyi ve gülümsediğimi farkedip toparlandım.Sonra ayağa kalkıp içeri geçtim.

Odamda kimsenin yerleştirmeye tenezzül etmediği eşyaları yerleştirmeye başladım.

Çağlanın Anlatımından (Demir'in anlattığı bölümle aynı saat aralığı Çağla'nın anlatımından)

Daha yeni ders çalışma işini bitirmiştim.Hayır arkadaş hocaların bizi robot sandığını düşünmüyor değilim zaten akşama kadar okuldayız daha ikinci günden 15 sayfa matematik ödevi nedir yani anlamıyorum.

Matematik dersinin üstüne hem canımın çekmesinden dolayı hemde yarın bizimkilere götürmek için kurabiye yapmaya karar verdim.Odamdan çıkıp bizimkilerle olan grupta arama başlattım.İlk açan Emir oldu

-Naber? Dedim
-İyidir kankam senden naber?dedi
-İyii bende kurabiye yapacaktım neli yapıyım diye sormak hemde yaparken konuşmak için aradım.Tam bu esnada Sarp ve Ayza'da katıldılar.

-Naberr gençlerr.Dedi sarp
-Naberr.Dedi Ayza'da

Emirle aynı anda iyidir dedik ve Emir konuşmaya başladı,

-Canım kankam bize kurabiye yapacakmış bu yüzden bize istekleri sormak için aramış.Ben kakolu ve çikolata damlalı olandan yana kullanıyorum hakkımı gençler sizde katlırsınız bencee

-Bana uyar.dedi Sarp
-Banda ama üstünde de çikolata olsun.Dedi Ayza
-Tamamdırr.Ee ne yapıyorsunuz?

Konuşurken bi taraftan da eşyaları ayarlıyordum.

...

Bizimkilerle konuşmaya başlayalı 20 dakika falan olmuştu.Anneminde azıcık yardımını alarak kurabiye hamurunu yoğurmuştum bu sırada görüntülü arama devam ediyordu.Ben de kurabiyelere şekil veriyordum.

-Ee Çağlacım naptın otobüsten inince.Dedi Ayza sırıta sırıta
-Evime geldim Ayzacım
-Başka nolucaktı ki siz niye böyle konuşuyosunuz hem Ayza niye öyle sırıtıyor? Arkadaşlar siz bizim gıybet hayatımıza ihanet ediyorsunuz resmen.Dedi Emir
-Bence de hem Ayza bu farklı bi sırıtma noluyo kızlar? Dedi Sarp

-Ya biz Demirle aynı durakta iniyormuşuz  bunu gören Ayza da herzaman yaptığı gibi sırıtmaya başladı.Bide bişey oldu aslında ama bunu Ayza da bilmiyor.Dedim

-Oha söylesene kızım hemen.Kaç saattir nerdeydin?

Diye beni azarlamaya başlayan Ayza ile birlikte derin bi nefes aldım sabırrr yarabbim sabır bi dursa anlatacaktım ama susmuyordu.

-Ayza bir dur izin ver kız konuşsun da öğrenelim nolmuş.Diyen Sarpa minnet dolu obakışlarımı attım.

-Tamma tamam sustum hadi hadi anlat.Diye heyecanlı heyecanlı konuşan Ayza'ya güldüm ve anlatmaya başladım.

-Ya biz Demirle aynı binada oturuyormuşuz hatta aynı katta yani Demir bizim yan dairede oturuyormuş bizde binanın önüne gelince farkettik.

- Nasıl yani oha biz herşeyi konuştuk ama aklımıza hiç evelerimiz gelmemiştii.Dedi Ayza

-Valla kanka bende şaşırdım şuan Ayza'ya hak veriyorum şaşırma konusunda.Dedi Emir

-Yani garip olmuş tüm gün takılıp bide taa  binanın önünde farketmeniz ayrı bi garip olmuş.Diyip güldü Sarpta

Bende güldüm.Evet gerçekten garip olmuştu bizde şaşırmıştık tabi aynı kat olması da Demir'in şaşkınlığını daha çok artırmıştı.Belli mi olurdu belki bu sayede Demirle çok yakın arkadaş olurduk umarım öyle olurdu onunla arkadaş olmak güzel olabilir diye düşündüm.Ben bunları düşünürken kurabiyeleri fırına koymuş,yaptığım yeri toplamaya başlamıştım bu esnada da bizimkilerle vedalaşıp konuşmayı kapatmıştık.

...

Kurabiyeleri fırından çıkarıp.Balkona götürdüm soğuması için o sırada biraz hava almak için balkonda durdum.

O esnada bişey farkettim yan balkonun ışığı yanıyordu acaba kurabiyelerden götürsemiydim?Yani bu mükemmel kurabiyelerden mahrum kalmasınlar diye diyorum neyse ilk ben tadına bakayım sonra belki götürürüm. Kendi kendime düşündüklerime güldüm.Kurabiyelere baktım yeterince soğumuşlardı bende tepsiyi de alıp içeri geçtim.

Komşu Çocuğu- yarı textingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin