Yürek Ateş-i

Bilinmeyen bir gerçek?

Dr. - Korkulacak durum yok, durumu gayet iyi.

Polat - Burnu kanadı, neden olmuş?

Dr.- Ciddi bir durumu yok, tahminen stres çünkü herhangi bir darbe almamış. Lakin alkolu bıraksa iyi olur, çok kullanmış.

Yaman - Genelde bu denli içmezdi, dediğiniz gibi stresliydi.

Dr.- Anlıyorum ama yinede içmese onun için daha iyi olur.

Saatler sonra.

Devir - Başım, ne içtim ben ya?

Polat - Şişe şişe alkol.

Devir - Nerdesiniz biz?

Yaman - Hastane, burnun kanadı ama neyse ki korkulacak durum yokmuş. Iyi misin?

Dedi ilgiyle bakarken, Karabey'leri korkutmamak adına bu konuda birşey dememişlerdi. Bugünlük Yaman'larda kalacaklardı, eve gitmese daha iyiydi. Olayı azda olsun duyan Mehmet Bey'e de iyi olduğuna dair bilgi geçmişlerdi. Çünkü Mehmet Bey birkaç defa aramıştı. Onlarda mecbur sonunda açıp bilgi geçmişlerdi, şimdiyse burdalardı. Az sonra gideceklerdi.

Devir - Iyiyim sadece başımda ağrı var.

Polat - Alkol sana yasak, çok içmişsin.

Devir - Ziyanı yok zaten sevmem, bağımlı değilim. Sadece...

Tam devam edecekken sözlerini Yaman devam ettirmişti çünkü ne diyeceğini iyi biliyordu.

Yaman - Içerken doz aşımı yaparsın ve bu da zararlı kardeşim.

Devir - Evet, beni tanıyorsun.

Yaman - Kan bağı olmasa bile biz kardeşiz, tabikide seni tanıyacağım.

Dedi samimiyetle, Devir ise tavana bakmakla yetindi. Yaman ile dostluğu edebiydi, bozulmayacak gibiydi ama Savaş, aralarında ki bağ bir aşkla bitmişti. Savaş ona tutulmuştu, şuan nerelerdeydi hiç bilmiyordu. Sadece arada bir anonim birisi ona mesaj atar dururdu, bunu tek bilense eşiydi. Lakin hâlâ kim olduğu belli değildi. Yaman'sa bunu tesadüfen fark etmişti, o an aklına gelince sormuştu.

Yaman - Anonim diye biri kayıtlı, o kim?

Devir - Bilmiyorum arada bir yazıyor.

Polat - Ne yazıyor? Numarayı bana verde bi soruşturalım, necidir bakalım.

Devir - Mesajlar duruyor, alda bak.

Diyince Yaman telefonu Polat'a vermişti, Yaman şifreyi bilse bile Polat bilmezdi. Bu nedenle sifreyi sormuştu, Devir ise hiç düşünmeden şifreyi demişti. Zaten gizlisi saklısı yoktu, en fazla ekranda ki oğlunun resmiyle denk gelirdi. Evet ekranda Toprağın en tatlı hali vardı. Zaten telefon açılır açılmaz Polat'ta tatlı resmi görüp gülümsemişti. Bir süre sonra mesajlara girip anonim ismine bastı. O an tüm mesajlar göz önüne dökülmüştü, karşı taraf gereksiz samimiyken Devir hep resmiydi.

Polat - Ablam biliyor mu?

Devir - Evet.

Polat - Oha hemde erkek, nasıl sapıklar var ya...

Dedi yüzünü buruştururken, yazdığı şeyler iğrenç vede mide uyandırıcıydı. Kesinlikle araştırılması lazımdı. Hemen kendi telefonunu çıkartıp birisine numarayı yazıp attı ve numarayı attığı kişiyi aradı. Arama cevaplarınca da lafa girmişti.

Polat - Numarayı bir araştır, acil!

..- Emredersiniz komutanım.

Dedikten sonra aramayı sonlandırdı, kendi telefonunu cebine artıktan sonra da mesajları en dibe kadar bakmaya devam etti. Genel olarakta iğrenç sözlerden oluşuyordu, rahatsız ediciydi. Bir süre sonra okumayı kesip numarayı engellemişti.