თანაკლასელი | ჯონგუკი

1.

დილით მაღვიძარა მაღვიძებს.ვდგები ზოზინით ვიცმევ,ხელპირს ვიბან და დაბლა ჩავდივარ საჭმელად..

უი ხო რაღაც გამომრჩა...

გამარჯობა მე ვარ პარკ მინა 21 წლის კორეიდან

ესეც მე,ხო რაც შეეხება ჩემს ოჯახს, მამაჩემი კორეის ყველაზე დიდი კომპანიის მფლობელია რაც შეეხება დედაჩემს....ის 8 წლის რომ ვიყავი ავტოავარიას ემსხვერპლა.კარგი მოდით კარგზე ვილაპარაკოთ,
მყავს საუკეთესო მეგობარი მისი სახელი მინ როზეა 20 წლის. ის ძალიან ერთგული და საყვარელია. ნუ ცოტა ნერვებს მიშლის ხოლმე მარა რას ვიზავთ...

ასე გამოიყურება ძალიან ლამაზია..♡

***
ჭამა დავასრულე სახლის კარი ჩავკეტე და უნივერსიტეტისკენ გავემართე.
უნივერსიტეტის ეზოში როზე შემომეგება.

-რატომ არ დამირეკე? ერთად წამოვიდოდით. (როზე)

-ბოდიში,დამავიწყდა ჯერ კიდევ არ გამოვფხიზლებულვარ.

- კარგი შევიდეთ მალე ლექცია დაგვეწყება. (როზე)

კლასში უნდა შევსულიყავით როცა თვალი მოვკარით წრეს სადაც გოგოები მისეულიყვნენ, დამაინტერესა რა ხდებოდა მაგრამ არაფერი ჩანდა ამიტომ კლასისკენ წავედით.

ზარი სანამ დაირეკებოდა წიგნების ამოლაგებას შევუდექი როდესაც ძირს კალამი დამივარდა. ასაღებად დავიხარე მაგრამ ვინ გაცდის ვიღაც იდიოტმა ფეხი დააბიჯა. მაღლა ავიხედე და დავინახე მაღალი სიმპატიური ბიჭი დიდი შავი თვალებით.
გაღიზიანებული ვუყურებდი

-უი ბოდიში არ მინდოდა (ბიჭი) მითხრა ირონიულად.

მე ამაზე უფრო გავღიზიანდი ჩანთა გამოვტაცე ხელიდან და ძირს დავანერცხე.
ბიჭმა გაბრაზებული თვალები მომაპყრო...მგონი არ უნდა მოვქცეულიყავი ასე..ჯანდაბა..

-ახლა რა გააკეთე? (ბიჭი)

კურსელები დაშტერებულები გვიყურებდნენ და თან ერთმანეთს რაღაც ეჩურჩულებოდნენ.

-რა და სამაგიერო გადაგიხადე!

-სამაგიერო?! იცი მაინც ვინ ვარ?

-არა და არც მაინტერესებს ახლა კი გაიწიე. შევუბღვირე და ჩემს ადგილს დავუბრუნდი.

მთელი ლექცია მწველ მზერას ვგრძნობი და ამით ვწუხდებოდი. რომ გავიხედე ისე მიყურებდა ბიჭი რომ მგონი თვალები დამთხარა.

ლექციებმა მოსაბეზრებლად ჩაიარა.
გზაზე გადავდიოდი როცა...

_______________________________________
240 სიტყვა. ცოტაა ჯერ ვიცი მაგრამ დკდ მოკლედ ეს ჩემი პირველი ფიკია იმედია მოგეწონებათ გაგრძელებას ალბათ ხვალ დავდებბ. ბაიი💜

(ნეტა რა მოხდება შემდეგ თავში?)