Ay ışığı ve yıldızlar arasında bir alemden oluşur benim evim. Manzaramı kıskanır kendini hayalperest sananlar. Yüceltilmiş besteciler susar sesini duyunca. Yıldızlar kıskanır beyazlığını. Ay ışığıysa en çok sana yakışır. Burada "Ay Güzeli" derler sa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ay ışığı ve yıldızlar arasında bir alemden oluşur benim evim. Manzaramı kıskanır kendini hayalperest sananlar. Yüceltilmiş besteciler susar sesini duyunca. Yıldızlar kıskanır beyazlığını. Ay ışığıysa en çok sana yakıştırır. Burada "Ay Güzeli" derler sana.
Hyunjin
Ay ışığı bir kurşun misali delip geçiyor bulanık silüetimi. Sanki dünden daha da solgun daha da bitkinim. Rüyanda seni görmeye gelmiştim oysaki. Falezden sarkıtmıştık ayaklarımızı, ufuk çizgisinin mazisine dalmıştık. Hiç konuşmamış, susmuştuk. Anlatmak istesek içimizdekileri, kelimeler yetecek miydi zaten? Daha şiirlere konu olmamıştı bizim gibisi, sen de farkındaydın.. Ayrılık vaktim geldiğinde dolmuştu gözlerin, akmıştı yanaklarından.. lakin tek kelime etmemiştin. Çünkü sen de bilirdin yalnız rüyalar buluşturabilirdi bizi. Kal desen de çaresizdim. Ben yavaşça ayrılırken bile bir kere olsun bana bakmamıştın. Ay ışığı parlatmıştı göz yaşlarını. Gidişimi bir kes daha izlemek istememiştin belki de. Görüş yavaş yavaş bulanıklaşırken dudaklarımdan dökülen sözcükler ilişmiş olsun kulağına
"Ay Güzelim benim... yine geleceğim."
Gidişim çok sessiz oldu diye mi konuşmaz oldun? Bilirim çok kırgınsın bana. Ellerim ellerinden mahrum kalmış, gözlerinin rengini anılara sorar olmuşum. Ay ışığının ipeksi dokusu çelikten bir el oluvermiş, yakamdan ayrılmaz. İzin vermez yanına gelmeme. Hak görmez seni bana. Lakin ben her gece yalvarırım huzurunda, Ay Güzelini görmek uğruna. Haykırışlarımsa ağır gelir yıldızlara. Sinerler karanlığın içine, aydınlatamazlar geceyi. Sönerler bir mum misali. O gecelerde gökyüzü yıldızlardan mahrum kalırlar, bir faninin Ay Güzeli'ne feryatları uğruna. Yemin olsun güzelim geleceğim yanına. Bulanık ruhum okşayacak yanaklarını. Gözler bilmese bile ruhlar bilecek kavuştuğumuzu. İşte o vakit bir damla gözyaşı sunarsın bu tutuşmuş ruha, o zaman huzura erer belki yıllanmış öyküm.
Şimdi Ay yerini Güneş'e bıraktı. İzin verdi sabahın müjdecisi olmasına. Rüyasından uyanan Ay Güzeli ağlar şimdi odasında, sevdiğinin ayrılığının yüreğinde açtığı yararın acısıyla. Affetmeye gururu yeter miydi bilinmez lakin Ay Güzel'i özlerdi sevdiğini hemde çok özlerdi. Yalnız romanlarda bulunur sandığı aşkı ona yaşatan sevdiği yaslı zemheri sabahı ne diye bir avuç kara toprağı ev bellemişti? Ay Güzeli için de yolun sonu görünmeye, Azrail'i beklemeye başlamıştı. Bir umut hasretinden günler eskittiği sevdiğine Ay Güzeli ancak öyle kavuşacaktı.
***
Eğer yüreğimin en derinine bir hançer misali saplanacağını bilseydim bu yükü boynuma takar mıydım? Ay Güzelimi Dünya'nın bir ucunda tek bırakır mıydım? Aptalın tekiydim. Kendi benliğimde boğulurken ölüm ruhumu hafifletecek sanacak kadar. Şimdiyse yıldızlar siler göz yaşlarımı. Ay ise hiç hak vermez bana, günahların en büyüğünü işlemiştim fikrince. Haklıydı belkide.. Sebebi buydu haykırışlarımı geri çevirmesinin.
"Nasıl yaptın bunu kendine, Ay Güzeline?" "Nasıl yaptın bunu kendine, Ay Güzeline?"
Verecek cevabım olsaydı söylerdim Ay'a. Belki o zaman hak verirdi bana, izin verirdi Ay Güzeli'nin yanına gitmeme.. Fakat bugün gün çabuk erdi şimdi uyku, bir an için de olsa kavuşma vakti.. ruhum yavaşça çekiliyor yanına. Rüya vakti geldiğinde gireceğim aklına..
Manzaramız hep aynı kalacak. Falez cesedimi sırtlanmış minik ruhun yorgun bedenine derman olup bana lanetler saydırırken, Ay Güzeli'nin yanaklarından süzülen yaşlar o kadar çok birikecek ki bulanık ruhum boğulacak. Yinede Ay Güzeli tek kelime etmeyecek bana. Bakmayacak bile gözlerime. Çok isterdim sesini duyayım, gözlerine bakayım. Lakin o hiç bakmadı gözlerime, bense beklemekten hiç vazgeçmedim. Ne kadar kırgın da olsa, her gece rüyasında beni falezde beklediğini bilirdim, yeterdi, bir ömre bedeldi... Görüş yavaş yavaş netleşirken falezde oturan Ay Güzeli sanki tüm bu düşüncelere inat gözlerimin tam da içine bakıyordu şimdi..
