Sa Huli (A Tragic Short Story)

Ako si Mae Ann 15(kinse anyos) Ang Sabi sa akin Ng mga kapitbahay namin ay maaga daw Akong pinag buntis Ng Ina ko at dahil sa akin ay Hindi na natupad Ang pangarap nyang maging Isang flight attendant. Ang Sabi- Sabi pa ay pumalya daw sa test dahil sakin kung Hindi raw Ako dumating sa mundong ito ay baka matagal Ng nakalibot sa buong mundo Ang aking ina. Hindi na Ako mag tataka kung bakit sa tuwing nakikita Ako Ng aking ina ay puro sumbat at Galit lagi Ang pinapakita nya. Pasalamat nalang Ako at pinalaki nya Ako kahit na Hindi nya Ako itinuturing na anak.

Bata pa Ang aking ina sa totoo lang 32 palang s'ya sa mga oras na to Sabi Ng iba ay napaka tatag ko dahil nakaya kong tiisin lahat Ng masasakit na salitang ibinibigay sa akin Ng sarili Kong Ina kasabay Ng mga pangungutya sa akin Ng mga tao sa paligid ko.

Pero sa totoo lang kung tatanungin n'yo Ako kung paano ko nakakaya ay Hindi ko rin alam Ang isasagot dahil sa totoo lang ay pagod na rin Ako sa paulit ulit na nangyayari sa Buhay ko.

Ilang beses ko na ring pinagtangkaan ang Buhay ko ngunit Hindi ko natutulog hanggang sa dumating Ang araw na iyon.

May 12 araw Ng biyernes nag karon Ng mantinding sagutan sa pagitan nilang mag Ina. At sa Hindi mapigilang emosyon ay na sampal si Mae Ann Ng kanyang Ina.

Naputol Ang kanyang pagtitimpi at padabog siyang pumasok sa kaniyang kwarto.

Habang nasa loob Ng kanyang kwarto at tahimik s'yang umiiyak habang Ang Ina Naman nito ay nag luluto sa kusina at walang kaalam alam sa mangyayari Ng araw na iyon.

Naging sarado nalang Ang isip ni Mae Ann at Wala sa sarili habang nag susulat Ng liham at ng matapos s'ya ay kinuha niya Ang kanyang paboritong pobre kama at isinabit ito sa kanyang bubong.

At walang pag dadalawang isip na tinapos Ang kaniyang Buhay.

Makalipas Ang 2 oras na pag tatawag Ng Ina ni Mae Ann dito ay Galit na kinatok Ang pinto nito.

Nang Wala pa rin itong nakuhang sagot dito ay pinihit na nito Ang door knob ay binuksan Ang pinto at dito na nag simulang tumulo Ang mga luhang nito at napaluhod nalang kasabay Ng pag guho Ng Mundo nito Ng matagpuan nito si Mae Ann na Wala Ng Buhay sa sarili nitong silid.

Hindi nag tagal ay nag simula na itong mag sisisigaw Ng tulong na agad namang pinuntahan Ng mga kapit Bahay nito. Habang Ang Ina Naman ay labis parin Ang pag wawala habang pilit na inaabot Ang anak nito Ng maibaba na ito mula sa pag kakabigti.

Wala sa sarili Ang Ina matapos sumunod sa ospital at ibalita dito na dead on arrival na si Mae Ann. Hindi pa rin ito makapaniwala na sa Isang iglap ay mawawala dito Ang anak na si Mae Ann. Labag man sa loob ay bumalik ito sa bahay nila.

Nang makapasok ay Wala sa sariling dumiretso ito sa kwarto ni Mae Ann nag simula na Naman mag si patak Ang mga luhang nito habang iniikot Ang kanyang paningin sa loob Ng silid hanggang sa Makita nito Ang nakatuping papel sa ibabaw Ng kama nito .

Dali daling kinuha ito ng Ina at dahan dahang binuklat at sinimulang basahin Ang liham.

"Hi Ma! Siguro sa mga panahong ito ay Wala na Ako ma pasensya na kung puro pabigat at pasakit nalang Ang nabibigay ko sa Inyo. Sorry kung dahil sa akin ay nasira Ang pangarap n'yo. Sorry kung dahil sa akin ay naaalala n'yo pa rin Yung bangungot na nangyari noon wag kang mag alala ma dahil hiling ko din Naman po na mawala nalang din dahil ma Hindi ko na kaya pasensya na kung Wala akong ginawang Tama pero sana pagkatapos nito ay mapasaya ko na kayo dahil alam Kong ito Yung gusto mo Ang mawala Ako lagi nalang kase kitang ginagalit at nasasaktan e. Alam mo ba ma Yung mga kaklase ko rin ay kinukutya din Ako Ng katulad Ng sayo. Ito na Yun ma matutupad ko na Yung matagal mo nang gusto pasensya na ma kung palagi Ang palpak at disappointment sayo a but I wish you are still my mama to my next life sana mapasaya kita sa gagawin ko I love you ma."

Mae Ann

Nang matapos niya itong basahin ay labis na pag sisisi at ibat ibang emosyon ang kaniyang naramdam at Isa na doon Ang pangungulila niya Kay Mae Ann ngunit huli na Ang lahat Wala na ito at Hindi na nito mababago Ang nangyari.