bölüm 8; Sana bunu kim yaptı?

47 7 3
                                    

Okumaya başladığınız saati , günü ve dakikayı yazın bakalım!

Emeğimin karşılığını aldığımı düşünmüyorum, kitabı arkadaşlarınızla paylaşın lütfen!

                                                        🎻

                                  *Şarkıyla beraber okuyalım.*
                                    

Öpüşmemizi sonunda bitirdiğimizde, alnını alnıma yaslamış, nefes alış verişlerimizi düzene sokmaya çalışıyorduk. Benim gözlerim hâlâ kapalıydı ve bunun en büyük sebebi ise utançtı.

O kadar utanıyordum ki, domatese döndüğüme yemin edebilirim.
Ben tüm bunları düşünürken beni düşüncelerimden ayıran şey, Tom'un kahkahasıydı.

Ben ne olduğunu anlamadığım için şok içinde gözlerimi açtığımda ve ona anlamsız bakışlar attığımda Tom'un kahkahası güçlendi. Gülmemek için kendimi zor tutuyordum çünkü ne zaman biri yanımda gülse bende gülerdim. Adelé ve Gece aynı kişiydi sonuç olarak.

Ben dudaklarımı birbirine bastırarak gülme isteğimi bastırırken, Tom'da sonunda gülmesine ara vermişti. Gülmekten yüzü kızardığı için çok tatlı göründüğünü düşünmeden edemedim.

"Eee?" Dedim sakin bir ses tonuyla.
"Ne Eee?" Dedi Tom, salak mısın yavrum?
"Neden güldün durup dururken?"
"Sana güldüm tabii ki." Dedi. Sesinde alay vardı. Anlayamadım.

"Neyime güldün pardon? Ne var ki halimde?" Dedim itirazcı bir ses tonuyla.
"Ne mi var halinde? Öpüştükten sonra utançtan gözlerini bile açamadın ve domatese döndün." Cümlesinin sonunda kıkırdamaya başlamıştı. Güldüm bende onunla birlikte, haklıydı sonuç olarak. Tabii ben kendimi haklı çıkarmanın peşinde olduğum için hemen cevap verdim.

"Sen önce bir kendine bak, birden öptün beni. Sahi, sen neden öptün beni? Ve neden uyuyormuş gibi yaptın?" Dedim, sonlara doğru sesim kısılmıştı çünkü morelim bozulmuştu. Onun nişanlı olduğu aklıma gelmişti.

Tom morelimin bozulduğunu ve sebebini hemen anladığı için, tam cevap verecekken, durdu. Elleri yavaşça saçlarıma geldi. Saçlarımı okşayacağını düşündüğüm için, ellerini geri çekme zahmetinde bulunmak istemedim. Ama o, yavaşça saçlarımı açtı ve morluklarımla karşılaştı.

O masmavi okyanus, gökyüzü gibi  güzeli gözleri, birden fırtınalı bir havada geminin batmasına sebep olan katil okyanusun derinliği gibi baktı bana. Neden bu kadar sinirliydi? Onu ilk defa böyle görüyordum.

Ben yüzüme daha fazla bakmasını istemediğim için yerimde huysuzca kıpırdandım ve ellerini çekmesini sağlamaya çalıştım. Ama o beni yatağa daha çok sabitledi ve tek eliyle iki kolumu başımın üstüne sabitledi.

Sinirle konuşmaya başladı;  " Sana bunu kim yaptı? "

✮⋆˙Eveet bir bölümün daha sonuna gelmiş bulunmaktayız.
Birkaç okuyucumdan ricam olacak canlarım. TikTok- Instagram hesabı olarak yardımcı direktör olacaklar. Ben onlara senaryoyu baştan sona anlatacağım ve o kişi benim söylediğim yerleri, ya da beğendiği yerleri ve alıntıları paylaşacak ve kitabı okumak isteyenlere kitabın ismini, yazarın ismini yazacak. Böylece daha çok okura sahip olacağım ve bu tamamen isteğe bağlı sizi şartlamıyorum. Ama yapmayı kabul ederseniz, bana TikTok hesabımdan ulaşın!

Hesabım;@Jenkarimolur

Lanet (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin