Seni Seyrederdim BxB - ÖmBer

37

İşten çıkmış, eve doğru yürürken yine Sarp önünü kesmişti. Bıkkınca nefes verip ona baktı. "Yine nasıl bir tespitle geldin acaba?" Diye sorduğunda Sarp sırıttı. "Parçaları birleştiriyorum diyelim. Aklıma yine bir şey geldi ve bunu net sen söyledin." "Senin saçmalıklarını dinleyemeyecek kadar yorgunum."

"Sarhoş olduğum gün de sen vardı yanımda ve ben o gün sana Leyla'dan bahsetmiştim." "Ben ne seninle ne de Leyla ile ilgileniyorum Sarp. Şu konuyu bir salar mısın?" "Ne hikmetse ertesi gün Ömer bana gelip hesap sordu. Hem de bebeğin benden olduğunu biliyordu." Berk tedirgin olsa da renk vermek istemedi. "Bu konularla bir alakam yok."

"Biliyor musun, Ömer birine aşık olduğunu söylemişti bana. Bir türlü neden onunla değil de Leyla ile evlenmeye razı olduğunu anlamamıştım." Yanından geçip gidecekken kolundan sıkınca tuttu. "Belki de sevdiğim dediği kişinin ismini verirse canının yanmasından korkmuştur."

"Rahat bırak beni Sarp." Kolunu çekmeye çalıştı ana çok sıkıyordu ve çekememişti. "Bize oyun mu oynadınız lan beraber?" "Manyak mısın sen ne oyunu ya? Bırak beni dedim sana." İtişirlerken Berk'in ayağı takıldı ve kafasını arkadaki duvara çarptı.

Acıyla inleyip elini kafasının arkasına götürdüğünde ufak bir ıslaklık hissetti ve eline baktı. "Bir bok olmamış." Sarp konuştuğunda ona baktı. Hala konuşuyordu. "Sana bir şey sordum. Bize oyun mu oynadınız?" Sarp yeniden kolunu tutacakken Emir koşarak gelip aralarına girdi.

"Ne oluyor burada? Niye tutuyorsun çocuğu?" "Karışma kanka bizim aramızda." "Sarp, niye bağırıyorsun?" Dediğinde Sarp son kez Berk'e bakıp yanlarından gitti. Emir arkasını döndüğünde Berk'in kan olmuş elini gördü. "Elin kanıyor Berk." "Elim değil kafam. Neyse sağol benim gitmem lazım." Derken gözlerini açıp kapatıyordu.

Emir koluna girip "İyi misin? Başın mı dönüyor?" "Evet ama aniden çarptım ya ondandır." Yürümeye başladıklarında Emir endişeyle sıkıca tutuyordu "bir doktora gidelim böyle olmaz." "Eve götürür müsün? Dinlenince bir şeyim kalmaz." Dediğinde Emir daha fazla ısrar etmedi, ikna edemeyeceğini anlamıştı.

Evin önüne geldiklerinde "Ben çıkarım yukarı. Teşekkür ederim." Dedi. "Düşer bayılırsın Berk. Ben yardım ederim sana." "Annemler endişelenmesin şimdi. Sağol." Yalandı eve girince çok umursamıyorlardı, zaten çoktan uyumuşlardı. Emir'e veda edip apartmana girdi ve merdivenlerden yukarı çıktı. Anahtarını çıkarıp deliği bulmaya çalışırken zorlandı ama sonunda bulup kapıyı açtı.

İçeri girip direkt banyoya girdi ve bir ayna alıp karşıdaki aynaya baktı. Kafasının arkasında ufak bir çizik vardı ve orası kanamış olmalıydı. Makinenin üstündeki kutunun içinden pamuk alıp biraz ıslattı ve yarayı temizlemeye başladı. Bir pamuğu atıp ufak bir yarabandı yapıştırdı. Evde bundan başka bir şey yoktu.

Elini yüzünü yıkayıp son kez aynaya baktı ve odasına çıktı. Yatağına oturup nefes aldı, başına gelene değil de yakın bir zamanda olacak şeyler için endişeleniyordu. Telefonu titrediğinde eline alıp baktı, Ömer yazmıştı.

Ömer: Yavrum çıktın mı işten? Almaya geleyim mi?

Berk: Çıktım eve geldim bile sağol.

Ömer: Nasılsın? Çok yoruldun mu canım?

Berk: Boşver onu Ömer. Çok kötü bir şey oldu.

Dediğinde Ömer bir süre yazmadı. Sonra telefonu titrediğinde aramayı gördü. Yanıtlayıp kulağına götürdüğünde Ömer'in telaşlı sesini duydu. "Ne oldu? İyi misin Berk neredesin?" "İyim yani değilim. Ömer, Sarp beni tehdit etti." "O ne alaka ya? Ne tehdidi?" "Bizim aramızda bir şeyler olduğundan şüpheleniyor. Sen dün beni eve bıraktın ya sonra bu eve geldi?"