"Sahte evliliktir falan filan bana gelmez. Ben gerçek dünya insanıyım. Evliliğimizde her şey gerçek olacak." Emri vaki gibi konuşması beni sinir etmişti.
"Merak etme evcilik oynayacak kadar küçük değilim."
Saye; Karanlık ve acı geçmişiyle ar...
Ya medyadaki fotoğrafa bakın. Bana Saye ile Aras'ı andırdığı için hemen alıp koydum buraya .
İyi okumalar. Saye'den
Sabah erken saatte uyanmış güzel bir duş almış ve kahvaltı yapmıştım. Öğlenden hemen sonra kuaförler ve ihtiyacım olan her şey gelecekti. Aras beni buradan alıp doğruca düğün salonuna geçecektik.
Babamın dediğine göre düğün epey bir kalabalık ve gürültülü olacaktı. Babamın benim için aldığı telefonda ihtiyacım olacak bütün numaraları kaydetmişti.
Üzerimde dizlerimde biten beyaz geceliğim ve üstümde de sabahlığım vardı. Saçlarım da hala ıslaktı. Otelin camından manzaraya bakarken duyduğum kapı tıkırtısıyla yerimden sıçradım. Babam gelmiş olmalıydı.
Yedek bir anahtarı da kendisi almıştı. Sanırım kendime zarar vermemden korkuyordu. Haklıydı da. İntihar etmiştim ve hala o geceyi tam olarak hatırlamıyordum.
Ayaklarımdaki beyaz terliğimle kapıya yöneldim. Şuan eski halime dönmüş gibi duruyordum. Yani görünüş olarak. Şirketten döndükten sonra tam olarak bu şekilde evde takılırdım. Fakat beklemediğim bir manzarayla karşılaşmıştım. Ben babamı görmeyi beklerken farklı yüzeler beni karşılamıştı.
Ben onlara bön bön bakarken babam hemen öne atıldı. Onları defalarca uzaktan görmüştüm fakat yakından görmek, göz teması kurmak içimde bir yerlerde bahar esintisi esmesine neden oluyordu. "Günaydın kızım nasılsın? Biraz çat kapı geldik..rahatsız etmedik değil mi?" Zar zor üstümdeki şoku atıp konuştum.
"Günaydın...günaydın..yok yok rahatsız olmadım..buyrun içeri geçin"
"Böyle elimiz boş geldik. Kusura bakma." Nermin anne çekinir gibi konuşuyordu. Gerçekten de babamın anlattığı kadar güzeldi. "Sizin gelmeniz yeter"dedim gülümseyerek. Bunu beklemiyor olacaklar ki hepsi şaşırmıştı.
"Siz geçin oturun ben üstümü değiştirip gelicem."dedim ve yanlarından ayrıldım. Arkamdan "Sanki sosyete gülü havlara bak" dediğini duydum Çağan'ın.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üstümü değiştirdikten sonra yanlarına geri döndüm. İster istemez biraz heyecanlanmıştım. Yıllardır beklediğim o an gelmişti. Kardeşlerimler tanışacaktım. "Konuştuğunu ilk defa gördüm o gün hiç konuşmadı bizim yanımızda."dedi Çağan. "Oğlum çok soru sorup boğmayın kızı."dedi Nermin anne. Bana kötü davranmayacağına adım kadar emindim. "Kahvaltı yaptınız mı bir şeyler hazırlamamı ister misiniz?"diye sordum. Geldiğimi gördüklerinde hepsi oturuşlarını düzeltti.
"Yok biz hepimiz yedik sağol. Gel otur tanışalım."dedi Nermin anne. Benimle tanışmak için can attığını farkettim. Babam bu haline gülüp Nermin annemin elini tuttuğu için utanıp bakışlarını kaçırdı. Sevgili kardeşciklerim gözlerini olan bitenden ayırmıyordu.
