Sinirli bir şekilde karakoldan içeriye girdim ve gözümle onu aradım. Gördüğümde ise yanına gittim. Yanında iş arkadaşları ile sohbet ediyordu. Arkadaşlarından birisi beni fark etti ve bana döndü.
"Hanımefendi buyrun? Sorun neydi?"
"Bir hırsızı ihba...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karakoldan sonraki günler babamın toplantıları evimize gelen misafirler ve Kuzeyi instadan stolklamak ile geçti.
Şerefsiz ya. İnsanın hiç mi bir sosyal medya hesabı olmaz. Kuzeyin değil ama Ahmetin bulmuştum. Ahmetin hesabında Kuzeyinde fotoğraflarını bulmuştum. Ekran resmi aldım. Lazım olur.
Telefonda izlediğim komik videoya gülerken gözüm sandalyemde asılı duran cekete kaydı. Allah seni kahretmesin Erva.
Çocuğun ceketini vermeyi unuttum. Yataktan kalkıp ceketi bir poşete koydum. Aynanın karşısında kendime baktım. Böyle de gidilmezdi gelecekteki kocamanın yanına.
Dolabın kapağını açıp pantolon, badi ve ceket alıp giydim ve hızlıca evden çıktım. Sonra tekrar eve girdim. Arabanın anahtarını alıp tekrar çıktım ve arabaya bindim.
Karakolun önüne geldiğimde kalbim göğüs kafesimden çıkacaktı. Elimdeki poşete baktım. İçine telefon numaramı koysam ne olabilirdi?
Hiçbir şey.
Torpidoyu açıl bir kalem ve kağıt çıkardım. Numaramı yazıp ceketin cebine koydum.
Arabadan çıkıp camda son kez kendime baktım.
Karakolun kapısından girip etrafa bakındım. Göremedim. Ben etrafa bakarken arkamda birisini hissettim. Arkama baktığımda Ahmet olduğunu gördüm.
"Tüüü heyecanlanmıştım."
"Pardon?"
"Yok birşey." Etrafa bakınmaya devam ediyordum.
"Ne aradığınızı söylerseniz yardımcı olabilirim hanımefendi?"
"Ha ben mi? Sen beni tanımadın mı?"
"Bakim bir. Haaaa kaplan kızsınız siz!"
"Kaplan kız mı?"
"Evet. Kuzey abi öyle diyordu size." Ayy omggg Kuzeyciğim bana kaplan kız mı diyordu??
"Kuzey nerde peki?"
"Bugün izinli. Birşey mi söyleyecektin ona?"
"Hayır. Ceketini geri verecektim."
"Ben veririm. Evimin yolunda evi."
"Tamam ama sakın sen açma! Sakın!" Uyarımı yapıp karakoldan çıktım. Of yhaaaa. Görmedim haşmetlimi.
Arabaya binip eve giderken bir kafe dikkatimi çekti. Kafeye girdirdiğimde burnuma nefis kokular geliyordu. Allahım cennette miyim?
İçinden krema fışkıran kurabiyelerden aldım. Üstünde çilek ve çikolata sosu vardı. Görüntüsü kadar tadı çok güzeldi. Kuzeyi buraya getirmeliyim.
Arabaya bindim ve eve gittim. Eve vardığımda kapının önünden bile duyulan gürültüler vardı.
Derin bir nefes alıp kapıyı açtım. Yüzüme vuran soğuk hava, alkol kokusu. İğrenç. Daha bitmemiş miydi bu adamın davetleri? Yeter.
