*alarm clock is ringing*
I woke up because of my alarm, nakita ko naman ang boyfriend kong masarap pa ang tulog "Hun" I shook his body para gising sya "Don't you have work?"
"hmm yeah" Sunghoon sat down on the bed looking sleepy, his hair are messy and he can't open his eye properly "Magluluto na ako breakfast natin" sabi ko habang ginigising nya pa buong kaluluwa nya
"Deph"
"yes?" Umupo ako sa tabi nya at ngumiti "may kailangan ka?"
He scoffs before saying anything "Don't you really want to marry me?"
Tumayo ako at ikinamot ang ulo ko "Ilang beses na nating napag usapan 'to Sunghoon hindi pa ako ready" tumingin sya sakin habang naka upo padin sya sa kama "Ilang beses na akong nag propose sa'yo, I did everything Dephy"
"Are you...are you waiting for your mom na iarrange ang marriage niyo ni Jax?" Napa tingin ako sa kanya
"Sunghoon! It's not what you think...you don't understand!"
"Make me understand Depheneia, alin doon yung hindi ko maintindihan?"
"I want a good life..."
Iniwas ko ang tingin ko kay Sunghoon matapos kong sabihin yun
"Am I not good enough for you Dephy?"
Pumikit ako at huminga ng malalim "You can't buy me what I want"
"Dephy hindi ba sapat pag mamahal ko?"
"Does your love can support my financial?" He looks at me with teary eyes "I am doing everything Dephy, I know it's hard for you to manage your wealth because of me, I know naman na gusto mo ng magandang buhay pero Deph, 12 years, that's 12 years Deph"
"Years is just a number, hindi importante ang panahon Sunghoon kung ganto ang buhay natin!" He smirked and chuckled a bit "give me time to think of letting you go can I?"
"Sunghoon..."
"It's okay my love, I understand it hurts me kaya give me time huh?"
I nods as he smiled bitterly
We started our day with us being distant to each other, we're lack of time together at napapa isip ako na baka sinusubukan nya namang mag move on
"Dephy"
Tumingin ako sa kanya "hmm?"
"Kung pag mamahalan ba ang pag uusapan lamang ba ako kay Jax?"
That time, I felt guilt "Sunghoon...pls"
He looks at the stary sky and smiled without looking at me "At least I made you loved"
"I still can't let go of you, maybe give me a more time" He walks towards me and and kissed my forehead
"I'm sorry Sunghoon"
"I understand, but we promised na magsasama tayo sa hirap at ginhawa right?"
"I remember that time..."
"Shh, tito is sick that's why you need Jax right?"
"Sunghoon...how did you"
"I just knew" He smiled at me sweetly while he's tearing up "sorry for the misunderstanding Dephy, ngayon ko lang naintindihan"
"Papano ka?"
"Ayos lang ako, as long as you're happy"
"I'm not happy Sunghoon"
"I believe in next life" hinawakan nya ang muka ko para tumingin sa kanya "Malay mo, tayo naman sa susunod"
I smiled at him bitterly "Thank you"
We are being distant for almost 1 week, nasa family house ako ngayon...beside It's weekend
Maybe this is also a good idea para makapag isip si Sunghoon
"anak! Dephy can you clean the attic for my nanay" my mother asked me to clean
"Ah sige po ma pag tapos ko linisin dito sa salas" mahina hina na si lola ko kaya tinutulungan namin sya ni mama linisin ang bahay nya
Nag luluto naman si mama kayat pag tapos ko mag linis ng salas ay umakyat na ako sa attic
Nag linis ako pag tapos kong umakyat, inuna ko muna ayusin ang mga libro sa cabinet dahil pag inuna ko ang walis ay maaalikabukan nanaman ang sahig"Nakaka hika naman dito" Pinupunasan at pinapagpag ko ang mga libro, isang libro naman na mukang luma na ang nahulog sa sahig
"Luma na 'to ah" pinagpag ko ang libro para makita ko kung ano ang naka sulat
"t-talaarawan...diary? 1887?"
Unang bukas ko ng talaarawan ay nakita ko ang isang litrato at kamuka ko ang babaeng ito"Eto kaya si Lola Daphne?" Sa litratong yun ay may lalaking kasama si lola Daphne ngunit punit ang muka nito sa litrato
"Akala ko ba hindi nag asawa si lola"
Ang simula ng sulat sa Talaarawan ng aking lola...ay bungad ang mga kanyang masasayang kwento
1887
YOU ARE READING
Himig ng nakaraan
Historical FictionAng paglilinis ni Dephineia sa kanilang bahay ay may isang librong nahulog sa isang cabinet, agad nya naman itong tinignan at pinagpag ang alikabok, sa pag bukas ng isang talaarawan ay may nakita syang isang litrato ng kanyang lola na kamuka nya mul...