Canım yanıyor, yanıyor biliyorum ama hissediyor muyum?
Hissediyorum, sadece acıyı hissediyorum.
Hissizliğin içindeki acıyı hissediyorum, hissediyordum lâkin acıdan başka hiçbir şey yok.
Karanlığın içinde acımla birlikte yalnızdım, yavaş yavaş acı öfkeye dönüşüyor, hissizliğim gidiyor öfke ve kini hissediyorum.
Öfke, parmak uçlarımda. Göğüs kafesimin içinde. Geçmiyor, öfke büyüyor, büyüyor ve artık içime sığmıyor, taşıyor. Öfke beni yutuyor, kendine çekiyor.
Acıya karşı bir çeşit savunma, acıyı hissetmemek için herşeye karşı saf öfke;
Ama bir daha hiçbir zaman geçmeyecek bir öfke, acı olsa da olmasa da.
***
