Anonim/Davetsiz Aşkım

5

Sabah uyandığımda yine rutin olarak mutfağın yolunu tuttum. Başım deli gibi ağrıyordu ilacım ağrı kesici değil türk kahvesiydi. Kahvemi ve sigara paketimi alıp balkona geçtim. Sigaramın dumanını üflerken dün yaşadıklarım gözlerimin önünden geçip duruyordu neler olmuştu öyle ben neler yaşamıştım dün gece ya da daha yaşanacak neler bekliyordu beni ?

Ervayla görüşüp dünün üzerinden tartışıp konuşmak istiyorum. Okula gitmek istemiyordum hala başım çok kötü ve düşüncelerde boğuluyorum. Ervaya "Okula gitmeyelim bugün dışarı çıkalım konuşacaklarımız var" mesajını gönderdikten sonra kendimi sıcak bir duşa attım. Öyle düşüncelerin içerisindeydim ki su da ne kadar kaldığım hakkında hiç bir fikrim yok. Anca parmaklarım buruş buruş olduğunda çıkma kararı aldım. "Hay kızım bi dur tamam yaa" Duşta çok uzun kaldığım için Erva çoktan hazırlanmış bizim eve gelmişti bile. Aşağından bana seslenip duruyordu. Dolabımdan hemen bir şort ve bol bir tişört alıp giyindim. Makyaj yapma isteği bile gelmemişti içimden. Saçlarımı taradım evet kurutmadım sadece taradım ve aşağı indim.

Herzaman oturduğumuz cafeye gidip kahvelerimizi alıp hemen konuşmaya başladık. Erva anlattıklarıma inanamıyordu. Gerçi ben bile hala inanamıyorum çok haklı.
'Kainat bu çocuk kimse belli ki sana abayı yakmış kızımmm'
Off Erva yine başladı aşk kadını rollerine.
"Hayır Erva bu çocuk kimse bi kuyruk acısı var ve benimle alay ediyor daha sonra bunu birden kesip beni ortada bırakacak."
Ervayla uzun bir konuşmanın ardından tam kalkarken bir bildirim düştü telefonuma. Evet anonimm. Nedense artık sinirlenmiyor doğal karşılamaya başlıyordum. Aslına bakarsak içten içe mutluda oluyordum ama bunu Ervaya asla söylemem hemen tatava yapmaya başlar yoksa 'sen aşıksın arkadaşşş' üff çekememm.