okula gittim yanıma biri yaklaştı soğuk titreyen sesiyle" merhaba " dedi berkti bi an ölücem sandım çok tatlıydı "me me merhaba" güldü o gülünce kalbime birşeyler oluyordu sıraya oturduk sürekli bana bakıyordu bende hiç bakmıyordum hissediyordum sadece dersi dinleyemez olmuştum artık :) zaman geçtikçe berkeyle daha biz olduk hatta elimi bile tuttu . 3 ay olmustu her gün beraberdik ona bakmaya bile kıyamıyordum. Bir cuma sabahı içimde bir heyecan okulun yolunu tuttum gözlerim berki arıyordu okulda kimse yoktu okuln arkasına ilerledim caddede birşeyler olmuştu yerde bi genç yatıyordu herkez okul oradaydı bende koşarak gittim berk yerde kan içinde yatıyordu boğazım düğümlendi aglayamadım cümlelerim bitmişti sanki hemen müdahale ettiler ama başaramadılar benım ağzımdan boğuk bir ses " beni bırakma nolur" berk ölümüstu ona sarılmama bile izin vermediler. Üstüne bi kaç gazete kapatıp beni uzaklaştırdılar şoka girmiştim kendimi kaybetmiştim o artık yoktu bağırdım önce sesim ağladım yere dizlerimin üstüne cekip hıçkıra hıçkıra ağladım. Yaşamak için sebeb yoktu artık aley bana teselli versede işe yaramadı eve götürdü odama çıkıp ağladım bende olan mavi ceketi vardı o akşam üşüme diye vermisti ona sarıldım oylece uyuya kaldm sabah ilk is kalkıp evlerine gittim annesi bana sarıldı kendimi tutamadım agladım berkeyi getirmişlerdi mezarlığa götürdüler gömüdüler. Ben herkz gidince toprağa sarılıp "ben burdayım" diyebildim zamanlar geçmez oldu hergün ölü gibi yaşadım onun anılarını sadece bi kac satıra dokebildm. Arka sokagızdaki parka gittim o banka oturdum saatlerce düşündüm yağmur yağmaya başladı islandim o olsaydı yanımda böyle olmazdım diyerek ağladım sonra kafama şemsiye tuttu baktım aleydi hadi kalk üşüme dedi. Ben bi kaç dakikadan sonra burası ilk oturduğumuz bank bana ilk gülümsedigi yer ilk baktığı ilk aşık olduğum gün buradaydık şimdi ise sadece ondan kalan anılar var o yok.
Zamanlar yıllar geçti her zaman diğer yanım boş bomboş onu kaybettikten sonra kendimide kaybettim 2011 cuma günü cuma günü saat 8 de hem onu hemde yaşama sevincimi yitirdim
Aşk ilk defa bu kadar değerli olmuştu benim için her gün daha fazla özledim.
Hergün mezarlığa gidip onun mezarına bir adet gül bırakıyorum. 2011-2015 YAĞMUR DEMIR
