Gözlerimi actigimda hala yataktaydim ve dünden kalma yorgunluk vardı üzerimde, ne kalkacak halim vardi ne de yatacak...
Öyle bir boşluğa dalmistim ki bi an kendime gelemedim sonra nihateinde battaniyemin altından cikip lavaboya yol almistim. Aynaya baktigimda gördüğüme sasirmadim gözaltlari mor,gözleri şişik, saci darma daginik bir kizi vardi karşımda bir kizi değil, bendim o! Dünden kalan yorgunluk ve yillarin alip goturemedigi üzüntümün üstüne birikmiş ve yaşananlar çok ama çok yiktiktan sonra uyanmistim. Gördüğüm rüyalar rüya değil kabustu benim icin...
Kahvalti yapmaya halim yoktu dolapta ne bulduysam geçirdim hemen üzerime kulakligimi, kitaplarimi alip ciktim evden. Yol boyunca kendimle konuştum müziğimde eşlik ediyordu yürüyüşüme.
Bakışlar üzerimdeydi sanki müziği bile duymuyordum.hissetmiyordum agladigimi ta ki biri iyimisin diyene kadar. Çok dalgindim saatlerce nereye gittigimi bilmeden yürüdüm kalabalık içinde ayri bir kalabalık olmuştum. Ve dahada kötüye gidiyordum ki birine carptim kitaplarim yere düştü yüzüne bile bakmadan kitaplarimi toplamaya başladım yardim etti tesekkur edip yoluma devam ettim. Durdum etrafa baktim gelmiştim yerime, denize karsi olan bankim hemen karşımdaydi. Oturdum denizi izlemeye başladım hırçın dalgalar vuruyordu kiyaya,sanki içimin hircinligi denize vurmuştu. Ne zaman kötü olsam gelirdim buraya. Hala ağlıyordum agladigimi hissettiğim de acimi daha da fazla hissettim içimde. Hickira hickira ağladım oracıkta. Kimsede umrumda değildi. Ağlamak gerçekten iyi geliyordu en sonunda topladim kendimi.
