Gecenin Aydınlığı - Jikook

~☆~

Eski ficimi bazı sebeplerden sildim yani bana göre biraz senaryo zayıf kalmıştı ayrıca okuyanda olmayınca yeni fic yazma kararı aldım oylarsanız sevinirim <3

Jimin 10 yaşında ailesini kaza sonucu kaybetmiş ve başka bir aile tarafından sahiplenilmişti. Fakat üvey ailesi alkolik insanlar olduklarından hiç bir şekilde çocuklarıyla ilgilenmez ve hatta onları bazen taciz, şiddet gibi davranışlarda bulunurlardı.

Jimin evde yalnız değildi onunla birlikte bu sıkıntıları çeken üvey abisi Hoseok'la birbirlerine olabildiğince sahip çıkmaya çalışırlardı.

Bir gün yine ailesi eve sarhoş gelmiş ve kendilerini apar topar salondaki koltuklara atmışlardı, Jimin ve Hoseok az çok kim olduklarını bildiklerinden içeri gitme zahmetine hiç girmemişlerdi.

Fakat sabah'tan beri ikiside tek lokma yemek yemeden saat gece 1 e kadar aç durmak zorunda kalmışlardı. Bu nedenle ikiside yemek yemek için mutfağa yöneldiler, olabildiğince sessiz ama bir o kadarda hızlı adımlarla mutfağa ilerliyordular.

Mutfağa vardıklarında dolabı açıp içinde ne var ne yok diye kontrol ettiler, fakat ailesi çalışmadığı için evde de pek yemek bulunmuyordu. Buldukarı bazı yiyeckleri çıkartıp kendilerine birer tane sandiviç hazırlamaya başladılar.

Malzeme az olduğundan birbilerine olabildiğince eşit davranarak malzemeleri en ufak ayrıntısına kadar paylaşıyorlardı. Jimin birer bardak çıkardı su koymak için fakat çıkartırken bir tanesi elinden kayıp yere düşüp kırılmıştı. Sesi duyan sarhoş anne ve baba anında ayaklanıp mutfağa sinirli adımlarla gitmişti.

Hoseok, Jimin'i kolundan tutup son süraat odaya doğru koşmaya başladı, maalesefki onlar mutfaktan çıkamadan bay Jung elinde bir kemer ile çoktan mutfağa adımını atmıştı.

Jimin abisine sarılıp titreyerek ağlıyor, Hoseok ise Jimin'i arkasına almış ona zarar gelmemesi için kollarını iki yana açmış ağlayarak bekliyordu.

Bay Jung elindeki kemeri sağa sola savurup bir yerlere çarpıyor çıkan sesle ikili daha çok korkuyordu "korkma jimin ben senin yanındayım." Çok geçmeden babası lafı bölüp bağurarak kemeri savurmaya başlamıştı "SEN KİMİN YANINDASIN BİR DAHA SÖYLESENE!!"

Jimin abisene gelen kemer darbelerine karşı çığlık atıp daha çok ağlıyordu, çok geçmeden kemer onada çarpmaya başladı " KES SESİNİ VELET!"

Hoseok ani bir reflexle Jimin'i elinden tutup odaya koşmuştular son anda odaya varınca kapıyı kapatıp kitmelişlerdi, babasıda boş durmayıp arkalarından hızla giderek kapıya dayanmış bağrıyodu "AÇ KAPIYI OROSPU ÇOCUĞU ÖLDÜRÜCEM SİZİ!!"

Hoseok, jimin'i sarmalamış dolabın içinde saklanıyorlardı, çok geçmeden hıçkırarak ağlayan Jimin abisinin kollarındaki sıcaklıkla acı içinde uyumuştu. Hoseok'ta ona ağlayarak sarılıp uyumuştu, günün sabahında ikili dolaptan çıkmış anne ve babasının evde olmadıklarını bildikleri için aşağıya mutfağa inmişlerdi.

Dün kendilerine hazırladıkları yiyeceklerin çoktan yendiğini gördüklerinde acı ve açlığın verdiği üzüntüyle bir kez daha birbirlerine sarılıp ağlamıştılar. "Özür dilerim abi benim yüzümden uyandılar eğer bardağı düşürmemiş olsaydım onlar onlar onlar uyanmicaktı" kelimeler aradında hem kekeleyerek hemde hıçkırarark konuşan Jimin'i abisi sarmıştı

"Önemli değil Jimin senin güvende olman yeterli markete gidelim benim bir miktar çalışarak kazandığım para var ikimizide doyurucak kadar var" Jimin hıçkırarak kafasıyla onayladıktan sonra hazırlanıp yola koyuldular.

Eski püskü iki kıyafetle markete koşturarak gidiyolardı, ayaklarında yalnızca terlik, yırtık bir kazak vardı tek sağlam olan şey onların pantolonlarıydı.