11.Bölüm

107 12 32
                                    

Hogwarts'dan olabildiğince uzaklaştım. Bir nevi kaçmış da olabilirim. Sam şuan buradaysa Tom'un bunu biliyor olması gerekirdi. Bunu sakladıysa...

Derin bir iç çektim. Bir ateş viskisi alıp karanlık bir yere oturdum. Saatlerce düşündüm, nasıl olabilir, nasıl gelebilir, neden ben???

Harry: Bakıyorum da birileri kendini içkiye vermiş...

Kafamı kaldırıp başımda dikilen Harry'e baktım. Gülümseyerek karşıma oturdu. Bir içki de o söyledi.

Harry: Kavga çıktığını duydum. Abinlerle mi ilgili?
Kate: Tam olarak değil. Sam... geri gelmiş...
Harry: Sarhoşsun değil mi şuan? Saçmalıyorsun?
Kate: Maalesef değilim...
Harry: Ölmüştü hani??!!
Kate: Sorun da bu zaten ileri zeka!
Harry: Hass... o zaman Tom bunu biliyordu...
Kate: Evet...
Harry: Kate... Bir rüya gördüm. Sizde karanlık işaret vardı ve voldemort yeniden saldırıya geçmişti. Tom onun yanındaydı!
Kate: Sadece bir rüya...
Harry: Şuana kadar voldemort ile hangi rüyayı gördüysem o şey oldu...

İç çektim. Voldemortun saldırıya geçeceğini biliyordum. Riddle olduğumuz için voldemort ile maalesef bir bağımız vardı. Uzak yada yakın bilmiyordum. Tom, bu konuyu her açtığımızda hem beni hemde Mattheo'yu azarlayıp susturmuştu.

Kate: Harry... karanlık işaret bizim kararımızda olsaydı-
Harry: Kate, beni çok yanlış anladın. Sizin seçiminiz olmayacak biliyorum. Belki karşı karşıya geleceğiz ama her şey bitecek. Seni aramayan bir diğer nedeni DO. Dumbledore'nın Ordusu. Umbrdige bize ders vermiyor. Bizde kendimiz çalışacağız. Katılmak ister misiniz? Bir kaç çeşit gerekli büyü mesela...
Kate: Sersemletme, Expelliarmus, Expecto Patronum, Redicto, Diffindo...
Harry: Kesinlikle. Ne dersiniz?
Kate: Benden yana sorun yok. Geliriz. İhtiyaç odası mı?
Harry: Orayı nereden biliyorsun-
Kate: Sorgulama Harry. Ben bir Riddle'ım.

Güldü. Harry gittikten bir saat sonra bende kalktım. İlk iki ders iksirdi ve sonrası boştu. Biraz uyumam iyi olurdu. Hogwarts'a yürürken bir inlemeli sesi duyunca refleksen elim asama gitti. Bir çığlık sesi gelince asayı kaldırdım. NEDEN BEN YA??!!

Çalılar haşırdayınca naneyi yediğimi anladım. Yavaş yavaş geriye çekilip bir ağaca çarptım. Büyü fısıltı duyar duymaz eğilip sersemletme büyüsünden kurtuldum.

Kate: LUMOS MAXİMA! 

Ölüm yiyenleri görünce sertçe yutkundum. Lanet olsun ben neden tek geziyorum ki??

Kate: SERSEMLET!

Bellatrix'in sinir bozucu kahkahasını duyunca göz devirdim. Bana zarar vermezlerdi ama bırakıp gideceklerini de sanmıyordum. Bir haşırtı ile çalışandan iki kişi çıktı, ikiside önüme geçti.

Tom: DEFOL GİT LESTRANGE!
Bellatrix: ÇOK AYIP RİDDLE!
Chris: KES SESİNİ VE DEFOL LESTRANGE! BİR RİDDLE'A SALDIRDIĞINIZI EFENEDİNİZ DUYUNCA NE TEPKİ VERİR ACABA...
Bellatrix: GÖRÜŞECEĞİZ RİDDLE... LAR...

Ölüm yiyenler yok olurken bir saniye sonra yapacağım şey kesinleşmişti. Asamı elimde gezdirdim.

Kate: Accio...

Çağırdığım masa Chris'i iterek ağaca sıkıştırdı. Asayı Tom'un boğazına dayadığım an ikiside şok olmuştu.

Kate: Eğer ikinizden biri ne olduğunu hemen anlatmazsa-
Tom: Şu asanı boynumdan çekersen anlatacağım zaten... 
Kate: Yoo.
Tom: İyi. Aferim, neyse dinle beni. Ölüm yiyen olmamızı istiyorlar. Karanlık işareti hak etmişiz güya.
Kate: Ya alınma ama sen ne alaka? İki günde nasıl bu kadar olayların içine girdin?!

Lanetli Hayat✨️(Kate Riddle & Draco Malfoy)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin