giriş

215 25 18
                                    

15 YIL ÖNCE

"evet kızım, böyle devam et!"

Karşımdaki çocuk hızlı hızlı nefes alıp verirken ben de ona uyarak nefesimi düzene sokma çabası içindeydim. Babam, annemin ölümünden sonra kendimi koruyabilmem için bana dövüşmeyi öğretme gayretine girmişti. Beni bir kursa yazdırmıştı; şimdi de seviye atlayabilmem için dövüşmem gerekiyordu, babam da bu maçı izlemeye gelmişti.

Rakibimle ben oldukça yorulmuştuk fakat ikimizin de pes etmeye niyeti yoktu. Kazanan seviye atlayacaktı, aylardır burada emek harcıyorduk ve emeğimizin karşılığını almak istiyorduk.

İkimiz de birbirimize gözlerimizi kısmış bir şekilde bakıyor, gelecek hamleleri bekliyorduk. Ne o ne de ben herhangi bir hamle için atakta bulunmamıştık birkaç dakikadır. Bu da biraz soluklanabilmek için güzel bir fırsattı.

Nihayet karşımdaki çocuk yumruk atmak için hamle yaptığında hiç vakit kaybetmeden kolunu tuttum ve sırtımdan takla atarak yere serdim. Yorulduğumu sandığı için bu hamleyi beklemiyordu, yüzündeki şaşkınlığından anlamıştım.

Arkamdan bir alkış sesi geldiğinde bunun babamdan geldiğini anlamak zor değildi elbette, hemen o yöne döndüm ve babamın gururlu bakışıyla karşılaştım. Bu beni duygulandırmıştı. Hızlıca yanına koşup onun kolları arasına girdim ve beni sarmalamasına izin verdim.

Saçımı öptü ve ağlamaklı sesiyle konuşmaya başladı. "seninle gurur duyuyorum, kızım. Seninle gurur duyuyorum. "

Kollarımı beline sardım ve sıkı bir şekilde sarıldım. Güldü. "kız az gevşet kollarını! Nefes alamıyorum! "

"Söz veriyorum baba." dedim. "Söz veriyoeum kendime ve sana iyi bakacağım ve seni her zaman gururlandıracağım. "

Hakem elimi havaya kaldırarak müsabakayı kazandığımı kanıtlamış oldu. "Kazanan isim, Lee Visha! "

bodyguard ⚘ kim taehyung Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin