Yalnızdım. Hem de çok. Kendimi en iyi ifade edecek kelime "Yalnızlık" tı. Nedeni ise off bunları anlatacak güçte bile değildim yaşadığım hayata lanet olsun nasıl olurda bu kadar yalnız olabilirdim?.(!) he bu arada ben Asya. Annem ve babam beni terk etti kardeşimi de alıp gittiler. Henüz 7 yaşındayken yalnız kalmıştım. Tek başıma. Hayata tek başıma devam ediyorum. Yani tek Başıma ölecektim. Bundan korkmuyordum fakat hayatıma birinin girmesini çok ama çok istiyordum. Ve bu imkansızdı. Aslında değildi fakat beni beğenicek erkek çok nadir vardır. Ben; Saçlarmın uçlarını kıvırmadan dışarıya çıkmayan, kolay kolay aşık olamayan, ojem tırnağımdan çıktığında çığlık atan, mavi gözlü, kumral saçlı, bakımlı bir kızdım tabi en yakın arkadaşım Aysu'nun söyleyişi ile de şımarıktım. ailemin yanında
olmamasına rağmen nasıl bu kadar şımarık olduğumu henüz ben de anlamış değilim.Aslında şımarık bile değildim bakımlı olduğum için beni kıskanıyorlar diye düşünüyorum. Sevgilim tabiki olmuştu ve ayrılık sebebimiz-ayrılma sebebi- ailemin yanımda olmaması,benden kaçmasaydı. Bu çocuğa diyecek lafım yok. Tam bi piç. Can'ın beni gerçekten sevdiğini düşünüyordum-bir zamanlar- Henüz 16 yaşındayım sizce de bunları düşünmem eken değilmi!?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyah Yalnızlık
Teen FictionYalnızlık zordur. Tek yaşamak. Ve bunu yaşamadan yalnızlığın verdiği zorluğu anlayamazsın. Asya çok küçükken annesin den ve babasın dan ayrılmış birisidir. Arkadaşlarının verdiği tatlil kararı ile Asya bir tatil e çıkar.. Ve işte o tatilde neredeyse...
