FERSAN B×B

13

İyi okumalar💕

🧷🧷🧷🧷

"Ah"

Gözleri gözlerime kenetlenmiş iri beden üzerimde yunan heykeli gibi yükseliyor bir saniye olsun bakışlarını kaçırmıyordu.

'Sabah sevişiriz' derken bu kadar erken olacağını tahmin edememiştim.

Sevişmeye başladığımızda henüz karanlıkken şimdi gün yavaş yavaş doğuyor, hava gittikçe aydınlanıyordu..

Razgar içime tüm sıvılarını akıttığında yavaşça durdu.
Bacaklarımın arasından çıkmadan bir müddet dağılmış halimi izleyip bedenimde ki izlerinde göz gezdirdi.

"Keşke seni ilk sevdiğimde de yüzünü görebilseydim."

Benim aksine oldukça dinç görünen adamın sesi de dinç geliyordu.

Ne cevap vereceğimi bilemedim.
İki tur yapmış olsak da uzun sürdüğü ve pozisyondan pozisyona girdiğimiz için bayağı bir yorulmuştum.
(pozisyondan pozisyona giren o kişi aslında bendim ama önemli bir detay değildi tabi.)

Kollarımı ona doğru uzattığımda arasına girip göğsüme öpücük kondurmuştu.

Ellerimi sırtında gezdirip daha çok kendime çekerek sarıldım.
Razgar ağırlığını üzerime bırakamadığı için kollarımdan ayrılmadan kendini yan tarafıma bırakarak pelte kıvamını almış bedenimi göğsüne çekti.

Uykuyla uyanıklık arasında git gel yaparken başımı boynuna sokup erkeksi kokusunu derince içime çektim ve bir öpücük bıraktım.
Aynı şekilde o da saçlarımı koklamış ve derince öperek nemli tutamlarla oynamaya başlamıştı.

Saçlarımla oynaması daha çok uykumu getirdiğinde direnmedim..
Uykuya dalmadan önce son hatırladığım üzerime çekilen örtü olmuştu..

✨✨✨✨

Yanımdan koşturarak geçen insanlar selam vermeyi es geçmeden iki saniye duruyor ve kafalarını eğiyorlardı.

Sabah oldukça sakin uyanmıştım aslında.
Kalktığımda Razgar yanımda olmasa da sıkıntı etmedim, öğlene kadar uyumuştum çünkü. (Gerçekçi olmak gerekirse koskoca kral başımı bekleyemezdi.)

Fakat çalışıyor sandığım 'sevgilim' (sanırım sevgilim diyebilirdim.) düğünümüz olacağı bildirisini yayınlamak ve düğün hazırlıklarını başlatmakla meşguldü..

Tez canlı derken bundan bahsediyordum işte..

Daha Kraliçesi olduğumu yeni duyurmuşken ertesi gününde herkesi seferber etmişti..

Aslında az da olsa zaman vardı.
Bir kaç gün sonra saray içerisinde sade bir nikah kıyılmasının ardından haftaya tüm halkın önünde düğünümüz gerçekleşecekti..
(şu üç günün yoğunluğundan sonra uzun bir zaman sayılırdı heralde..)

Sonunda bahçeye olan çıkışı bulduğumda rahatlamış bir soluk verdim.
Saray çok büyük olduğu için içinde kaybolmak işten bile değildi.

Normalde odadan bahçeye nasıl gideceğimi öğrenmiştim ama uyandığımda Razgar'ın emriyle çalışma odasına gidip onunla görüştüğüm için kafam karışmıştı.

Yanıma muhafız da almamıştım. Herkesin (Muhafızların bile) bir koşturmaca içerisinde olduğunu gördüğümde yalnız gitmek istemiştim..

Adım attığım an etrafımı saran çiçek kokuları tüm kargaşayı geride bırakıp ruhumu huzura buladı..

Bundan sonra kalabalıktan kaçmak istediğimde sığınacağım yegane mekan burasıydı.

Ayaklarım doğal bir şekilde kamelyaya yöneldiğinde içerisindeki masanın üzerinin yemeklerle donatıldığını farkettim.

Adımlarım sekteye uğrasa da yürümeye devam ederek masanın yanına kadar geldiğimde yok yoktu..

Masada dolanan gözlerimi yukarıya çıkarıp sahibini aramak için etrafta dolaştırırken, ilerideki küçük tahta kapıdan elinde poğaçamsı ekmeklerle çıkan hizmetliyi gördüm.

Kimin için hazırlandığını sormak için yanıma gelmesini beklediğim sırada bana gerek kalmadan önümde eğilip kendisi konuşmaya başlamıştı.

"Hoşgeldiniz kraliçem, kralımız sizin için buraya kahvaltı kurmamızı emretti, yanında içmek istediğiniz herhangi bir şey var mı?"

Benim için olduğunu önceden tahmin etsem de şaşırmadan edemedim.
Aynı zamanda Razgar'ın bu kadar düşünceli olması içten içe mutluluktan ağlatıyordu beni..

" Limonata alabilirim, teşekkürler. "deyip gülümseyerek masaya oturdum.
Şimdiden ağzım sulanmaya başlamıştı bile..

İçeceğin gelmesini beklemeden yemeklere yumulduğumda o an çevreyle irtibatım kesmiştim.

Ara ara nefes almak için mola vererek yemeğimi yedikten sonra üzerine gelen limonatamı içip geriye yaslandım.

Karnım toktu, kraliçeydim, koskoca sarayda yaşıyor ve bu mükemmel bahçeye istediğim an çıkabiliyordum,iri, kendince romantik ve sabırsız bir kocam vardı (olacaktı yani)...

Tüm bunlar üç gün içerisinde olmuş ve ben buraya nasıl geldiğimi bile sorgulamadan akışa bırakmıştım kendimi.

Ara ara bu durum aklımı bulanırsa da şikayetçi değildim. Bana sorulmadan alınan kararlar bile umrumda olmuyor, hatta işime geliyordu..

Kafamı oturduğum sandalyeye yaslayarak gözlerimi kapatıp sessizliğin tadını çıkardım.
Önümüzdeki bir hafta bu sessizliğe ihtiyacım olacaktı..

🧷🧷🧷🧷🧷🧷

Hızlı başladık ve hızlı bitiriyoruz...
Neyse ki çok fazla zamana yaymadan hallettik bu işi.

Henüz sonraki bölümleri yazmaya başlamasam da 15. Bölümde bitecek inş.

Hata varsa affola
Okuduğunuz için teşekkürler 💕