3 hafta sonra...
Güzel gözlü:
Yaz artık yaz 3 hafta oldu... yazman lazım .Her gece yazardın sen. Ben gerçek değil sandım. Ben seni yaşıyor biliyorum ;vazgeçtin sandım, cesaretim yoktu sana yazmaya özür dilerim ...
Artık yaz...
Sen beni bırakmadın! Sen beni sensiz bırakmadın dimi? Papatyam ,ben sandimki; bana yazan bir başkası ...
Sen olduğunu bilseydim.
Ah bi bilseydim ...
Yıllar önce bende sana yazardım. O gün geçtin ya önümde; yüzünün soluk ,daha bi hüzünlü gözlerin ... Elimden ne gelir diye düşüncelere daldım saatlerce . Sonra vazgeçtim .meğer senin yapraklarını koparmışlar.
Özür dilerim ...
En başından cesaretli olmalıydım ,sana söylemeliydim ... O benim gülüm ;evet ama o benim ablam . Hep yanımda çünkü söz verdim anneme "onu yanlız bırakmıyacağım " ,diye .
Gülün kokusu güzel evet ama papatya benim için çok daha güzel kokuyor...
Doğru ben bunu bi papatyanın ölmeden önce yanımda geçmesiyle öğrendim...
Ama şimdi bi güzel kokuyor ki anlatamam . Gerçek şu papatyam öldü; yağmur yağmadı diye ...
Bi papatya öldü.
Özür dilerim... papatyam, seni ne kadar sevdiğimi nasıl anlatıcam bilmiyorum ama: papatyalar en başından bana söyledi" o seni seviyo "diye.
Ben inanmadım...
Arkadaşım unut demiş ya sana bide umut demişler :umut ismim, unut ise sensin...
Sen benim sevdiğim kişisin ve onlar seni tanımıyorlar . Onlara sevdiğimin sen olduğunu söylememitim . Yoksa bilirlerdi seni . Başkası sanmışlar , bu yüzden sana unut onu o başkasını seviyor demek istemişler . Onlarda haklı senden bahsetim ama isimsiz sahip diye ... Bendeki seni yakından izlediler ,ama seni tanıyamadan .
O kişi sensin...
Artık var mı bi önemi ? Sen gittin papatyam .Benim her şeyimdin .Neden bıraktın ki beni ? Hani yazmıştın ya o gün "papatya ölüyo "diye; papatya hasta diye, kim olduğunu öğrendiğim o kara gün ...
Keşke son bir kez camdan seyir etseydin geceyi görürdün beni . Ben o gece , seni benden alan ve beni sana kavuşturacak diye beklediğim gece , sen benden giderken kapındaydım ... Sabaha kadar uyumussundur rahatsız etmiyim diye bekledim ve sabah o evde ki acı çığlık sesi ile koştum sana . Hemen kapıyı çaldım, biri açtı kapıyı .
Sen değildin...
O sen olmalıydın ama sen- sen uykuya dalmışsın ...
Derin uykuya ...
Annenin feryatlarına benimkiler eklendi ve yükseldi göğe .Yapma gitme diye yalvardım... Ama sen çoktan gitmişsin.
Özür dilerim ...
En başından söylemediğim için. Özür dilerim cesartesizliğim için.Ve en acısı ne biliyor musun?
Senden 1 hafta sonra ablam da gitti . O da melek oldu . Tam bir hafta ... Neler aldı benden ... Bir ben kaldım . Hem gülüm hem papatyam gitti , ben kaldım ... Ve biliyor musun ben gülden , papatyadan başka çiçek bilmem ... Bilmeme de gerek yok . Son bir ihtimal kaldı papatyam , sadece bir ... Sıra bende...
Güçlü biri değilim .
Afet beni papatyam ...
Afet beni gülüm ...
Siz siz yapamam ...
Aldığım nefes fazla gelir . Şimdi seni bana getiren ve son gidişini izlediğim banktayım . Elimde soğuk bi metal ; gözlerim karşı yolda , yanımda ablamın hayali , sana kavuşacağım için yüzümde bir tebessüm...
Saniyler kaldı papatyam ...
Saniyeler kaldı gülüm...
Saniyeler...Çevrim dışı
********* ***********
Hem ezgi hem umut öldü ikisi bir birine kavuşmak için öldü ama bu hikaye böyle bitmemeliydi en azından bı kere papatya güzel gözlüsune sarilmaliydi olmadı ikisinin aşkı ahirete kaldı
Her hikaye mutlu sonla biticek diye bir şey yok
İyi okumalar...