Myth 6 - Hermes: Messenger of Gods (On Going)

7: Messenger's Secrets

Chapter 7 - Messenger's Secrets

"Don't be so crazy!"

"Hecate?!" gulat kong sambit nang makita kung sino ang babaeng humablot ng kamay ko.

Hinawi ko ang buhok sa aking mukha at tinignan siya. "Y-you're here..."

"Well... Proserpina asked me to keep an eye on you- and I guess she wasn't wrong in asking me because you looked like being crazy here!" her smile creeps me.

Umiling ako. Sometimes Hecate creeps the hell out of me, but this time her aura is more than spine-chilling.

"Do you really take good care of this Angel?!" her arms crossed and asked Hermes as her brows arched.

"Alangan namang pabayaan ko 'yan!"

"If you still wanna be an Olympian, take a good care of her," babala pa ni Hecate at inayos ang kwelyo ng suot ni Hermes na para bang pinagsisilbihan ito.

Hermes loosen his tie as if it's bothering him.

"I know. We're both looking for it."

Napaisip ako sa sagot ni Hermes. Are we? I'm not sure of that. Simula nang nagpunta kami rito wala akong alam kung kailan naman hahanapin ang lugar na iyon.

"Hades wants to give this to you," nakangiting inabot ni Hecate ang isang maliit at kulay itim na box.

"He's thinking that it might help you- because that helped Proserpina before."

Bahagya akong tumango nang kunin ko iyon mula sa kan'ya. Oh, how I miss my adoptive parents. "Thanks Hecate."

"Please do tell them that -" hindi pa natatapos ang sasabihin ko nang bigla na lamang siyang naglaho na parang bola sa aming harapan.

I sighed. I hope Hades and Proserpina know how much I missed them. I don't feel too secure being here with this Hermes.

"Let's go home-" seryosong sambit ni Hermes at hinigit ang kamay ko paalis sa lugar na iyon. Hinayaan ko na lamang siya.

"Hermes..."

Tahimik lamang ito habang naglalakad papunta sa sasakyan. I've never seen him this serious. Habang tumatagal na kasama ko si Hermes ay nakikita ko ang mga bagay na kailanman ay hindi ko napansin sa kan'ya. Akala ko ay puro hangin lang ang laman ng utak n'ya.

"Don't stare too much at me... Girls usually fall with my handsome face."

And my jaw just dropped, there he goes again. Umiihip na naman ang napakalakas na hangin na dulot ni Hermes. Ewan ko ba, pinanganak ata siya noong kasagsagan ng malakas na hangin.

"Pshh!" pag-irap ko.

Nang makasakay kami sa sasakyan ay agad kong binuksan ang box na bigay sa akin ni Hecate. It's a palm-size jar with a sparking gold substance inside.

"What's this?"

Habang pinapaandar ang makina ay binaling ni Hermes ang tingin n'ya sa hawak kong bote. "That's the golden extract of ambrosia from Hades' Underworld," he explained.

I just stared at the extracts glowing golden sparkle and couldn't help myself to be amazed by its beauty.

"Should I consume this?"

"No," diretso niyang sagot.

"But Hades gave this-"

"Grabe naman, Angel. 'Di ba bilin ni Rhea na hindi gagana 'yan sa'yo? Kung gusto mong mamatay, patayin mo na lang din ako."

Kunot noo kong naibaling ang mga mata kay Hermes nang sabihin n'ya iyon. "Grabe ka. Ang OA mo! As if naman mamamatay ka!"

Hindi na siya kumibo at diretsong nakatingin na lamang sa kalsada habang nagmamaneho. Ni isa sa amin ay hindi na nagsalita hanggang makarating kami sa mansyon.

"Magandang gabi po," bati ni Helga at bahagyang yumuko. Binigyan ko siya ng pilit na ngiti.

Diretso akong naglakad paakyat ng kwarto at napansing sumenyas si Hermes kay Helga na sundan ako. Hindi ko na lamang ito pinansin at hinayaan si Helga na sundan ako.

Nang makarating ako sa kwarto at agad akong nagbihis at inayos ang sarili. Ngayon ay tumatakbo na sa isip ko ang sinabi ni Hermes. Was that a joke or he's serious? I can't read him right now.

He's showing a different side of him that's driving me crazy. Why would he die if I die?

And why did Hecate say that if he still wants to be an Olympian, he must find that place with me.

"May problema ba?" tanong ni Helga habang abala ako ngayon sa pagsusuklay ng buhok.

"Do you think Hermes has a weird secret that no one knows?"

She smiled awkwardly and shrugged. "If it's a secret then I suppose no one will know it."

Oo nga. Tama naman siya.

"Well... What I mean is- pakiramdam mo ba may sekreto siyang tinatago?"

"All Olympians has secrets... Hermes must have lots of it for he is the messenger of gods. He knows everything," pabulong n'yang sabi sa tatlong huling salita na kan'yang binitawan.

"Thanks, Helga. I'll sleep now, please lock the door when you leave," I asked.

Nang makaalis si Helga ay lalo pang gumulo ang utak ko. She's right, every Olympians has deep secrets, and so does Hermes. I should keep in mind that he is the messenger of gods, which means he might not know everything, but he knows a lot.

Habang pilit na pinipikit ang mga mata ko ay hindi pa rin maalis sa isip ko ang sinabi ni Hermes. Ilang posisyon pa ba ang gagawin ko para makatulog nang maayos?! At sa huli ay bumangon na lang ako.

"I need milk."

Lumabas ako ng kwarto, ngunit bago pa man ako makaliko pababa at nakuha ng atensyon ko ang pinto ng silid ni Hermes na kaharap lang ng pinto ko.

Is he there? I really need to clarify some things with him. Kumatok ako sa silid ngunit walang sumagot.

"Hermes?"

Nakailang katok pa ako ngunit wala akong narinig na sagot mula sa kan'ya.

"Hermes?"

After several knocks his door suddenly opened. I gulped as I felt my heart beat a little faster when I entered his dark and silent room.

"Hermes?" As usual, no one answered.

Naglakad na lang ako papasok nang may isang bagay na nakalapag sa kan'yang kama ang agad na umagaw ng aking pansin. I gasped. I've been on a different journeys with him since I was young but this is the first time that I see this.

It's long and its golden glow gives light to this dark room. Nilapitan ko ito at tinignan itong maigi. I couldn't help myself but to be amazed.

"Wooow!"

I was about to touch to golden caduceus of Hermes when the two golden serpent intertwining on it moved. Agad akong napaatras nang parehong gumalaw ang mga ahas na nakaugnay sa mahiwagang baston ngunit mabilis ang paggalaw ng isang ahas at hindi ako agad na nakaiwas dito.

"Aw!" reklamo ko nang bigla na lamang tuklawin ng isa sa kanila ang kanan kong kamay. Wala pang ilang segundo ay tumulo na ang dugo ko dahil sa sugat ng pagtuklaw sa akin.

"Sh*t!" I cursed. I might die.

"Angel!" nakapako lang ang mga mata ko sa nagdurugo kong kamay nang marinig ko ang boses ni Hermes. Agad naman niyang binuksan ang ilaw sa kwarto.

"What did you do?!" he asked with his serious voice. Dali dali n'ya akong nilapitan at kinuha ang kamay ko upang tignan.

"The serpent-" hindi ko natatapos ang sasabihin ko nang ibaling ko ang tingin ko sa kan'ya. I looked at him and immediately my heart beats erratically when I realized that-

H-he's... He's naked. Nag-iwas kaagad ako ng tingin. Ngayon hindi ko alam kung sa aling ahas ako matatakot.

No! Why am I thinking that?!

Now I'm traumatized.

AN:

Wanna connect with you on Facebook. Follow me here for updates and let's be friends (I'll add you😊🙌). Thank you!

FB Name: Maria Clara Part II

https://www.facebook.com/profile.php?id=61556213858626