Nagkaisip ay walang muwang, malayong nakatanaw sa araw at buwan si Rimaya ay tahimik na lumuha habang nakaupo sa isang lumang silya, bakit ako'y malas? Tanong ng pitong taong gulang na babae sa kaniyang sarili.
“ikaw ay hindi malas rimaya, hindi ka lang nila kilala." boses ni lakapati, lumuhang muli ang batang si rimaya."sino ba ang aking magulang, bakit ako'y kanilang iniwan." nagtangis ang bata na parang walang bukas.
"maiintindihan mo rin ang silbi ng iyong buhay rimaya, humayo ka at maging masaya." tugon ni lakapati upang mabawasan ang bigat ng dibdib ng batang si mayari.
**********
Magandang araw mambabasa, munting paalala na ang kwentong ito ay walang katotohanan at isang piksyon lamang na nabuo sa isip ng may akda. Inaasahan ang hindi pagkakaintindihan, lahat ng aking isusulat dito ay walang katotohanan.
Kung may pagkakamali'y naway matama sa tamang daan. Maraming salamat.
🎀🎀🎀
