1. BÖLÜM:HAYAT

25 1 3
                                    

                                                                                  EFLAL   BATIN

                                                                İlk defa hikayelerimi yayınlayacağım

                                                                          Buraya bir kalp atalım

                                                                                 BAŞLIYORUZZ       

İnsan ne ile yaşardı ? İnsanlar ne ile yaşardı bilmezdim ama ben sıcak bir sevgiyle yaşayabilirdim. Belki de sadece ben sıcak bir sevgiyle değil  başka insanlarda sıcak bir sevgi ya da sevda ile yaşayabilirdi.

Bilemezdi...

Soğuk bir kış ayındaydık, kış aylarını severdim. Özellikle bu ayı... Ocak ayını, Ocak  ayında doğmuştum.

Severdim, kışı soğuğu ve üşümeyi. Özellikle de şimdi dibini gördüğüm kahveyi. Bence kahve yaraları sarardı.

"Kızım ben çıkıyorum" Dedi annem. "Bende birazdan çıkarım okula yetişmem gerekiyor  zaten" bu sözü eskiden öğrenciyken kullanırdım artık öğretmen olarak kullanıyordum. Çok garipti hayat, ummadığın anda her şey olabiliyordu. 

Evet , hayat bu sürprizi yapıyordu insana. "Tamam  kapıyı kilitlemeyi unutma Eflal'im"  annemin bana seslenişine bayılıyordum. "Tamam sultanım" dediğim sıra kapı kapanmıştı. ben de kahvaltımı yapıp odama çıkmıştım, giyeceklerime karar vermeliydim.

 Dolabı açtığımda ,mavi bir bluz ve altına da krem rengi keten pantolonumu çıkarmıştım. Bugün bunları giyecektim. Giyeceklerine ve takılarıma tamamen karar verdikten sonra makyaj masasına oturdum ve hafif bir makyaj yaptım, dudaklarıma koyu kahverengi ruj süreceğim için.

Kahverengi tüm şeyleri seviyordum. Kahverengi saçlarımı da şekillendirdikten sonra açık bırakmaya karar verdim.

Kıyafetlerimi de giyindikleri sonra çantama şarj aletimi , kulaklığımı ve telefonu mu koymuştum. Şimdi evden çıkmaya hazırdım.

Topuklu ayakkabılarımı giyip evden çıktığımda, kapıyı kilitledim. Arabamı yakına park etmiştim, arabaya bindiğimde arabayı çalıştırdım ve yavaş bir şekilde park yerinden çıktım.

 Okul birkaç saat uzaklıktaydı. Neredeyse bir saatlik yolu bu şekilde geçirirsem sokulacağını bildiğim için şarkı açtım.

Teoman~ Kupa kızı sinek valesi

 Bu şarkıyı milyonlarca dinleyebilirdim , gerçi Teoman'ın bütün şarkılarını zevkle dinlerdim. Şimdi de dinleme zamanıydı.

Bir saatin sonunda okulun önünde durmuştum, arabayı park ettikten sonra okula girdim. İlk karşılaştığım kişi Beliz hoca olmuştu " Günaydın " dedim samimiyetle "Günaydın " gülümsemişti , benim gibi. Beliz ' i seviyordum arkadaşımdı.

 " Yukarıya gel sen de bir şeyler içelim " kahve içebilirdik. " Olur" birlikte merdivenlerden çıkmıştık, hemen sonra öğretmenler odasına girmiştik .

Mutfağa girdiğimizde Türk kahvesi yapmaya karar verdim " Şekeri nasıl istersin?" Dedim , ben orta şekerli içmeyi severdim. " Orta şekerli olsun" Beliz bu yüzden arkadaşımdı her şeyimiz uyuyordu, çoğu tercihimiz aynıydı. Bazen kıyafetlerimiz bile benzerdi.

STERLİÇYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin