• 𝐅𝐨𝐫 𝐘𝐨𝐮 𝐀𝐧𝐝 𝐌𝐞...•onhold

|15|

"විනෝදාත්මක දේවල් සිද්ධ වෙන්නෙම අපි නොහිතන තැන් වල... ඒක එහෙම නෙවෙයිද මිස්ටර් කිම්..."

"ම්ම් ඒක එහෙම තමයි පුන්චි ජෝන්... මම හිතන්නේ පුන්චි ජෝන් දැන් පොත් කියවනවා ගොඩාක්..."

ටේහ්‍යොන්ග් අතේ තිබ්බ කෝප්පේ මේසේ උඩින් තිබ්බා... හොදයි මේ ජෝන් මන්දිරේ මධ්‍යහන... මේ වෙනකොට ජෝන් මන්දිරය හරිම කලබලයි... ඒ උනත් ටේහ්‍යොන්ග්ට පුලුවන් උනා මන්දිරේ වෙනමම කොටසකට වෙලා උනුසුම් තේ කෝප්පයක් පානය කරන්න...

අද නත්තල් දිවා භෝජනය තියනවා.. හැම වතාවෙම වගේ අදත් නත්තල් දවසේ දිවා භෝජනය ඉතාමත් ලොකුවට තියනවා, ඉහල පැලැන්ති වල සියලුම දෙනා ඒකට සහභාගී වෙනවා.. එතකොට මිස්ටර් කිම්ටත් ඒකට ආරාධනා ලැබුනා...

ඒක උනේ ඊයේ රාත්‍රියේ කිව්වාටත් වැඩිය අද පාන්දර කිව්වොත් නිවැරදියි... මොකද හැමෝම දේවස්තානේ ඉදන් ආයෙත් ජෝන් මන්දිරේට එන්න පාන්දර උනා... දොලහේ කනිසම පහු වෙලා පැයක් දෙකක් ගිය තැන හැමෝම ආවම ඒක පවුලේ සතුටු සාමීචියක් උනා... එදිනෙදා උන දේවල්, අවුරුද්ද පුරා සිදු උන මතක, සේවකයන් අතින් උන පුන්චි වැරදි, එකිනෙකාට උන හිනා උපදවන දේවල් කතා කරා, උනුසුම් කෝපි කෝප්ප තොල ගාමින් ජෝන් මහත්මිය මහන්සියෙන් හදපු නත්තල් කේක් රසවිදිමින්, ජන්කුක්ගේ උවමනාවටම විශේෂයෙන් පුලුස්සපු මිනිස්සු හැඩේ පේන උඩින් පැනි රස අතුරපු විස්කෝතු මේ කතාවට ඇදිලා ආවා... එතන ගොඩාක් දුරට ජන්කුක්ට උනේ එයාගේ විස්කෝතු පිගානට වග කියන එකයි එයාගේ කිරි වීදුරුව බොන එකයි තමයි...

මොකද ලොකු අයගේ කතාබහ මැදට ජන්කුක්ව ඇදිලා ආවේ ඉතාමත් සුලු වශයෙන්.. ජන්කුක් ඒකට හැමෝමත් එක්ක අමනාප වීගෙන ආවත් ඒක මොහොතකින් නැති උනා, මොකද ටේහ්‍යොන්ග්ට ඕන උනා ජන්කුක් කොලේජ් එකේදි ඉගන ගත්තු ලස්සන සංගීතයකට සවන් දෙන්න.... අවසානෙදි ජන්කුක් විසිත්ත කාමරේම ජෝන් මහත්මයාම ගෙනත් දීපු පියෝනාවෙන් නත්තල් ගීත කිහිපයක්ම වාදනය කරනකොට නම්ජූන් බර කටහඩින් ඒ සින්දුව ගායන කරේ ජෝන් මහත්මියත් මහත්මයාත් ඒකට අත්පුඩි ගහනකොට.. ටේහ්‍යොන්ග්ට හරි පුදුම හිතුනා ප්‍රදේශයේම ධනවත් ව්‍යාපාරිකයෙක් , කර්මාත්ශාලා හිමියෙක් වෙන ජෝන් මහත්මයාගේ පවුල මේ තරම් නිදහසේ නත්තල සමරන එක ගැන... එක අතකින් ටේහ්‍යොන්ග්ට තමන් ගැන වරදකාරී හැගීමක් දැනුනා, නිවසෙන් ආපු එකම එක ලියුමකටවත් පිලිතුරු නොදී තමන් නත්තලට පිටම ඉන්න තීරනය කරපු එක ගැන.. ඒත් ඒක ඒ තරම් දෙයක් නෙවෙයි වගේ දැනුනේ මේ සතුටු පිරුනු හමුවීමත් එක්කයි...