ölüyorum anlasana🤧

81 5 7
                                    

//Uzun zamandır yb Atmıyorum çok özür dilerim zaten yb bekleyen yok ./
Ama zorttik 😘👊🏻  buarada fic 700+ okunma olduuuuu  ay cok mutluyummm🤭 neyse keyifli okumalarrr//

Hasta olmuştum...
Evet dün sabahlamıştık mükemmeldi fakat üstüm ince olduğu için üşütmüştüm ve şimdi okula gidemiyordum.

Bir yandan mutluydum ama bir yandanda üzgündüm. Mutlu olmamın sebebi hocaların sesini ve yüzünü görmüyordum. Fakat üzülmemin sebebi ise arkadaşlarımı göremiyor olmamdı.

Annem odaya girip bana zorla ilaç içirmeye çalışıyordu ama benim ilaçlara tikim var nefret ediyorum ap.

Zorla ilacımı içtikten sonra kusmamak için yanaklarımı şişirip derin derin nefes almaya çalışıyordum.

İlaçları seven varmı? Heleki o antibiyotiği? Eğer seven varsa benden uzak dursun.

Sonunda miğde bulantım geçmişti. Annem odadan çıktıktan sonra bende uyumaya çalıştım. Tabii burnum kapalıyken uyumak zordu nefes alamıyordum resmen.

.

.

.

Uyandığımda bizim okulun çıkış saatinden 10 dakika geçtiğini gördüm. Ben ayılmaya çalışırkende kapı çalmıştı. Annem kapıyı açtığında, hyunjin ile chan'ın sesini duymuştum ama ne dediklerini anlamıyordum.

Odamın kapısı açıldığında 3 kişi girmişti hyunjin,chan ve minho...

Minho neden gelmişti? Kesin chan zorlamıştır...

Chan mutlu mutlu bana bakarken hyunjin bana iyi olup olmadığımı soruyordu.

Beklenmedik bir şekilde annem odaya girdi

"Çocuklar siz jisung'un yanında durabilirmisiniz benim acil bir işim çıktı... İşe gitmem gerekiyo"

"Anne sen izin almamışmıydın?"

"Babana yanlış dosyayı vermişim götürmem lazım ayrıca baya bi işim var akşama anca gelirim..."

"Anne ben evde tek-"

"Kalmıyacaksın çünkü karşında gördüğün üçlüyü ben çağırdım... Aslında hyunjin ve chan'ı çağırmıştım ama yanlarında..."

"Minho"

Dedi chan heycanlı bir şekilde
Aynı zamanda yandan bana bakıp gülüyordu

"Yanlarında minhoyuda getirmişler... Arkadaşmısınız?"

"Arkadaştan bile yakınlar!"

Chan bokunu Çıkartma! BOKUNU ÇIKARTMA

"anlamadım?"

"Arkadaşız anne arkadaşız"

Hyunjin gülmemek için kendinj zor tutarken annem son kez ateşime bakıp çıktı evden.

"Chan malmısın amına koyayım"

"Ne ya?"

"Biliyorsun annemi şimdi akşam zibilyon kere sorguya çekicek beni"

Annemin sorgularından kastığım sorularıydı "gay mısın?" "Chan arkadaştan yakın derken ne demeye çalıştı?"
"Sakın gayım falan deme" bunları duymaktan bıkmıştım.

.

.

.

Oturma odasına gidip birlikte film izlemeye karar vermiştik

Yavaş Lan//MinsungHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin