Cora Chiotis
Karşımda uyuyan adam üzerinde gezinen bakışlarım aniden gözlerinde durduğunda kalbim heyecanla çarpmıştı.
Hayatım boyunca babama kendimi kanıtlamak için didindiğim kariyerimin ardında görmezden geldiğim bu duyguları onunla yaşamak ne kadar doğruydu bilmiyorum. Ancak umurumda değildi. Yanlışsa da bu onunla yaşayabileceğim en güzel doğruydu benim için.
Elindeki odunları aniden önündeki ateşe bıraktığında anında harlanmaya ve büyümeye başlayan turuncu ve kırmızı arasındaki ince çizgide duran ve sıcaklığını üzerime doğru üfleyen ateşe bakışlarımı indirdim.
Sessizlik aramızdaki en güzel iletişimdi.
Çünkü o benim dilimi, ben onun dilini anlayabiliyordum.
Sahi?
Yoongi'nin yaptıklarına karşı onu anlamaya çalışmam en büyük borç değil miydi bana zaten...
Harlanan ateşi izlerken Seul'ün en kuytusunda, sessizliğimize eşlik eden yerdeydik.
Yoongi'nin kendi gibi olan evinin bahçesinde.
Sessiz, ıssız ve huzurlu...
Bazen bu en iyi olanıydı.
Onunla sessiz kalmakta güzeldi.
"Babamı neden öldürmedin?"
Fısıltıyı andıran sesime karşı bakışları bana döndüğünde kesinlikle bunu hak etmiyordum.
Onun ailesini mahveden bir adamın kızını koruyordu.
Lanet olsun...
"Acı çeksin istedim. Çekiyorda.."
Bakışlarımı çıtırdayan odunlardan çekip ona çevirdiğimde kalbim ezilmişti.
O bunları bizzat yaşarken nasıl katlanmıştı?
"Beni niye koruyorsun? O senin ailene bunca şeyi yapmışken sen bu adamın kızına nasıl güvenebiliyorsun?"
Psikolojimi ayakta tutabileceğim hiçbir etken kalmamıştı. Bir tek o vardı, ancak o da benden bir o kadar uzaktı...
"Sen aileni seçemezdin Cora. Ben de seçemezdim. Onların yedikleri bokların vebalini almak zorunda değiliz."
"Sen haketmedin."
Alaylı bakışları beni bulduğunda gözümden düşen yaşa engel olamamıştım.
O kadar ağlamak istiyordum ki..
Bağıra çağıra.
İçimdeki acıyı söke söke...
"Sen hakettin mi de beni sorguluyorsun? Bu olaydaki en masum kişi sensin doktor. Kafandaki boktan düşünceleri bir kenara at."
İç çekerek bakışlarımı ateşe çevirdim. O kadar harlanmıştı ki...
"Eğer senin yerinde olsaydım. O ailenin kızına bırak yardım etmeyi, gözünün yaşına bakmadan vurur öldürürdüm. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Min Yoongi | KS2
Fanfiction"Sizin gibi kalıplara bağlı aptallar yüzünden var olmayan ruhum da burayı terk etmek istiyor." Ben Min Yoongi. Bu kadarı bile sizin için fazla.
