Our Sinful Love [C O M P L E T E D]

C H A P T E R 1

NAKAAWANG, ang bibig ko habang pinapasadahan ko ng tingin ang malaking mansyon na nasa harapan ko. May dalawang kulay ito. The whole is white.  In every corner of the part of the mansion there is gold color. Mommy is not kidding, Tito really lives in the mansion.

Narinig ko ang pagsarado ng driver seat. Umikot si Tito papunta sa'min ni Mommy.

“Welcome to our home, Ace.”

Napangiti ako. Humakbang na kami sa unang baitang ng hagdan papunta sa entrance ng mansyon nila. When we finally got inside, I was even more amazed. Tito' mansion is inspired to spanish mansion. Ganitong-ganito ang style no'n.

“Babet!” tawag ni Tito.

“Don Valentin...” Narinig ko ang boses ng babaeng agarang lumapit kay Tito. Tingin ko ay nasa 30's na ito. Mas bata kay Mommy.

Tito turned to look at me. “Ace, this is Babet. Siya ang mayordoma sa mansyon natin. Babet, siya si Ace. Anak siya ni Madame Helga mo,” kaswal na pagpapakilala ni Tito.

Mabilis na naglalahad ng kamay si Nay Babet. “Kinagagalak ko po kayong makilala Señorit—”

“Ace nalang po...” nakangiti kong sambit at tinanggap ang kamay niya. I'm not used to being called Señorito. Isa pa, mas matanda naman siya sa'kin. Ako dapat ang unang gumalang sa kanya.

“Nakauwi na ba si Vincent?” Tito asked Ate Babet.

Dinaga ako ng kaba sa pagbanggit ni Tito kay Vince.

“Hindi pa ho, Don Valentin. Ngunit nasa kusina na po si Señorita Vanessa. Hinihintay niya na kayo para makapag-tanghalian,” Si Ate Babet.

“Kung gano'n. Magtanghalian na tayo,” anyaya ni Tito.

We walked towards the dining kitchen. Naroon nga si Ate Vanessa, na tila naghihintay sa'min. Mabilis na nagtama ang tingin namin nang bumaling siya sa bukana ng dining kitchen.

“Ace!” Ate exclaimed. Agaran itong tumayo sa kinauupuan para daluhin ako. Inihakbang ko naman ang aking mga paa para salubungin siya.

“Ate...” Nakangiti ko siyang sinalubong ng yakap.

Nauna siyang kumalas. “Welcome home Ace...”

“Thank you Ate...” Sabi ko.

“Mamaya na kayong mag-usap. Let's eat first,” Anang ni Tito.

“Dad, Tita Helga.” Naglakad si Ate papunta sa kanila para magmano at makipag beso at bumalik din siya.

Katabi ko si Ate sakanilang malaking round table na puno ng iba't-ibang klaseng pagkain. We sat down and started eating. The entire dining kitchen was silent. You can only hear the sound of cutlery. Hangang sa magsalita si Tito.

“Ace, anong pinagkakaabalahan mo ngayon?” Tanong niya.

Kinuha ko ang baso na may lamang tubig. Magsasalita na ako nang maunahan ako ni Mommy.

“He has his own business.” Mommy answered for me.

Tito's face was filled with amazement. “Really? What kind of business?”

“Flower shop po, Tito,” I answered directly. “Actually. Kay Mommy po talaga 'yon, ako lang po ang nagpalago. Right Mommy?”

“That's really for him,” Ani Mommy.

“Wow! At the age of twenty-three, you have your own business. Amazing!” Tito's praise and he looks amazed.

“Thank you po, Tito.”

“How about you, Vanessa? Naayos muna ba 'yong passport mo pabalik ng Europe?”

“Yes, Dad. May schedule na rin po ang flight ko. After po ng wedding niyo ni Tita Helga,” aniya.