İdol Park Jimin, sıkıldığı şirketinden ve her bi saati planlı hayatından sıkılıp bir davette tanıştığı model Jeon Jungkook'a, ikisinin de hayatını değiştirecek bir teklif sunar.
Omegaverse (DeltaJk-SigmaJm)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Önceki bölüme koymayı unutmuşum)
Bugün, Taehyung gideli bir ayı geçmişti. Buna rağmen bir kez olsun konuşmamıştık, kendini hepimizden soyutlamıştı.
Namjoon da ondan çok farklı değildi, hiçbirimizle biz aramadığımız takdirde konuşmuyor tüm vaktini şirkette geçiriyordu. Sert tavırları ve dikkatsiz davranışları yüzünden hisselerinde düşüş bile yaşamıştı.
Jimin'im de Taehyung için çok endişelense bile daha iyiydi, kafasını dağıtmak için genelde dans pratikleri yapıyor ve yeni şarkılarla uğraşıyordu. Pratik odasında olmadığı günler benimle spora gelip bir de üstüne spor yapıyordu, bu dönemde vücudunu baya geliştirmişti.
Bugün de sabahtan sporla başladığımız bir güne uyanmıştık.
"Kook, ben setleri bitirdim."
Jimin'in yanına ilerleyip hafifçe kalçasına vurdum.
"Geçmiş olsun bebeğim." Tek elini tutup bedenini kendime yaklaştırdım, "Şimdi duş alalım, sonra da dışarı kahvaltı yapmaya gidelim ister misin?"
Kısa bir an sessiz kalıp düşündü, "Olabilir, Hobi ve Yoongi hyungu da çağırırız."
Onu biraz daha kendime çekip ellerimi beline yerleştirdim, nazikçe okşayıp gülümsedim, "Ben baş başa oluruz diye düşünmüştüm ama istersen çağırırız tabii ki."
Zamanımızın çoğunu zaten arkadaşlarımızla geçirmeye başlamıştık, pratik odasında Hoseok hyung bizimleydi, şarkılar için de Yoongi hyungun stüdyosunu kullanıyorduk. Bu yüzden biraz baş başa kalmak istemiştim.
Yorgunlukla gülümsedi, "Olur, baş başa kalmak daha güzel olur."
"Öpeyim bir tane."
Uzanıp dudağıma ufak bir öpücük bıraktığında gülümsedim, neyse ki çok uzun zamandır ufak bir tartışmamız bile olmamıştı. Aramız hiç olmadığı kadar iyiydi, sadece biraz mesafeli gibiydik.
Beraber hızlıca duş alıp kahvaltıya gitmiş, lüks bir restoranın bizim için ayrılmış arka bahçesinde kahvaltımızı ediyorduk.
"Aşkım, çok sessizsin. İyi misin bugün?"
Jimin yemek çubuklarını kenarı bırakıp derin bir nefes verdi, çok geçmeden bana baktı.
"Birkaç gündür konuşmadık Kook ama bir ay oldu. Bir aydır Taehyung ile konuşamıyoruz."
Ben de çubukları bırakıp bakışlarımı kaçırdım, tabii benim de aklım ondaydı.
"En azından iyi olduğunu biliyoruz, eğer bize ihtiyacı olsaydı arardı."
