Hogwarts'ın Kökeni

Bölüm 3: Çocukluk kahramanımızla tanışmak

Aileme sitem edecek veya kızacak tek birşey söylemem gerekseydi, o 2.Büyücülük Savaşında Harry Potter'a destek olmamış olmaları olurdu. Onları da anlıyorum, yalnızca o karanlık zamanda hayatta kalmaya çalışıyorlardı ama kendimi sinirlenmekten alıkoyamıyorum. Ailemin Kim-olduğunu-bilirsin-sen'e hizmet ettiği yönündeki dedikoduları duymaktan bıktım usandım artık. Artık bunları duymak istemiyorum. Artık kaldıramıyorum...

Kendimi bu düşünceler arasında kaybetmek üzereyken önümdeki sıra bitmeye yaklaşmıştı. Birkaç öğrenci sonra nihayet onunla fotoğraf çekinme şansı elde edecektim. Ona nasıl sesleneceğim diye düşündüm birden. Nasıl hitap etmeliyim? Bay Potter, Harry... Bilemiyorum. Hiç bu kadar heyecanlanıp, bu kadar utanmamıştım. Avuçlarım terliyor, karnıma üst üste ağrılar giriyor, tüm vücut ısım göğsümde toplanıyordu.

Sonunda benim sıram geldi. Neden yaptım bilmiyorum ama birden "Kurtarıcımız olduğunuz için minnettarız" dedim. O kelimeleri nasıl o heyecanla bir araya getirdiğimi hala bilmiyorum.

Ben onu söyledikten sonra hafifçe gülümsedi, gözlüklerini çıkardı ve şu yanıtı verdi:

"Bu yolu ben seçmedim veya şu an olduğum kişi olmayı ben istemedim. Bu benim seçimim değildi. Ben sadece üzerime düşen rolü yapabildiğim en iyi şekilde oynamaya çalıştım. Sen de aynısını yapmalısın. Hepimiz bu adına 'hayat' denilen tiyatroda birer oyuncuyuz.

Bu rolünü keşfet ve onu tamamlamaya çalış. Eğer senin tüm uğraşlarına rağmen olmuyorsa, belki de o seninki değildir, bu durumda bir başka rolü daha dene. Hayat denemeye ve en iyisini ummaya değer."

Konuşurken gözleri neşe ile parlıyordu. Bizimle konuştuğu için çok mutlu olduğu belliydi. Ona bakarken birşey farkettim. Yara izi gitmişti. Sanki hiç varolmamış gibiydi hatta.

Sebebini sormak istedim bir an için ancak kaba bir soru olabileceğini düşündüğüm için vazgeçtim.

Profesör Neville Longbottom birden ortaya çıkıp Harry Potter'a sıkıca sarıldı. Eski ve yakın arkadaş oldukları her hallerinden belliydi. Profesör Longbottom, bitki bilimi öğretmeni olarak Hogwarts'ta çalışmaya başladığında Harry, Ron, Hermione ve diğer sınıf arkadaşları Hogwarts'a gelip kutlamış, parti vermişler.

Maalesef ben o partiyi göre göremedim, çünkü onun başladığı ben çok küçüktüm. Bazen yanlış zamanda doğduğum için tüm muhteşem olayları kaçırmışım gibi geliyor. Belki de en muhteşem şeyler henüz yaşanmadı. Bundan emin değilim, kimse değil...

İkisi birbirini bulup biraz lafladıktan sonra bizden nazikçe izin isteyerek yanımızdan ayrıldılar. Onlar ayrılırken Hogwarts Büyük Kütüphanedesi'ndeki mesaimin başlamak üzere olduğunu farkettim. Hemen yanımdaki kol saati ile geçit oluşturdum. Parmağımı saate dokunmam ile kendimi kütüphanede bulmam bir oldu. 

Çalışırken kütüphaneyi düzenliyor ve insanlara yardımcı oluyorum. Bol bol kitap okuyacak zamanım da oluyor elbette. Genelde cok öğrenci gelmiyor, gelen küçük gruplar da kendi kendilerine idare edip iş çıkarmıyorlar pek.